برانگيختن , جرات دادن , تربيت کردن , تشويق (به عمل بد) کردن , معاونت کردن(درجرم) , تشويق , تقويت , ترغيب (به کار بد) , انگيختن , باصرار وادار کردن , تحريک کردن , وادار کردن
حرض
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
( اسم ) هلاک موت .
شهری در یمن بطرف مکه
شهری در یمن بطرف مکه
فرهنگ معین
(حَ رَ ) [ ع . ] (اِ. ) هلاک ، موت .
لغت نامه دهخدا
حرض . [ ح ِ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حِرْضة.
حرض . [ ح ُ رُ / ح َ رَ ] (اِخ ) نام وادیی به مدینة.
حرض . [ ح ُ رُ / ح ُ ] (ع اِ) اشنان . (مهذب الاسماء). غاسول . اشنان القصارین .
حرض . [ ح َ رَ ] (اِخ ) شهری در یمن بطرف مکه که بنام حرض بن خولان بن عمرو حمیری نامیده شده است واکنون در میان خولان و همدان است . (معجم البلدان ).
حرض . [ ح َ رَ ] (ع اِمص ) گداختگی جسم . || فساد مذهب . تباهی رای و عقل . || (ص ) مرد بیمار برجای مانده ٔ گداخته جسم . || مرد عاجز درمانده ٔ مشرف بر مرگ . || مرد بی خیر یا آنکه از او امید خیر و بیم نباشد. واحد و جمع و مؤنث و مذکر در آن مساوی باشد. و گاه جمع آن بر اَحْراض و حُرضان و حَرَضة آید. || آنکه از عشق و اندوه گداخته باشد. || آنکه سلاح نتواند گرفت و حرب نتواند کرد. || مرد برجامانده و زمین گیر که برخاستن نتواند. || بلایه از مردم و سخن . (منتهی الارب ). || لاغر و نحیف از بیماری . و منه قوله تعالی : حتی تکون حرضاً. (قرآن 85/12). || ناقةحرض ؛ ناقه ٔ لاغر و نزار. || (اِ) کنار. || کرانه ٔ جامه . طره ٔ جامه . (منتهی الارب ).
حرض . [ ح َ رَ ] (ع مص ) گداخته شدن از اندوه یا عشق . (تاج المصادر بیهقی ). گداخته شدن از اندوه . (ترجمان عادل بن علی ). ناتوان گردیدن که برخاستن نتواند :
گفت صبری کن بر این رنج و حرض
صابران را لطف حق بخشد عوض .
باغ چون جنت شود دارالمرض
زرد و ریزان برگ او اندر حرض .
رهگذر بود و بمانده از مرض
در یکی گوشه ٔ خرابی بر حرض .
|| گل عصفر چیدن . || خداوند معده ٔ تباه شدن . || خیو در گلو گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || حرض نفس ؛ فاسد و تباه کردن خود را. || فروبردن آب دهن بر اندوه و خشم . (تاج المصادر بیهقی ).
گفت صبری کن بر این رنج و حرض
صابران را لطف حق بخشد عوض .
مولوی .
باغ چون جنت شود دارالمرض
زرد و ریزان برگ او اندر حرض .
مولوی .
رهگذر بود و بمانده از مرض
در یکی گوشه ٔ خرابی بر حرض .
مولوی .
|| گل عصفر چیدن . || خداوند معده ٔ تباه شدن . || خیو در گلو گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || حرض نفس ؛ فاسد و تباه کردن خود را. || فروبردن آب دهن بر اندوه و خشم . (تاج المصادر بیهقی ).
حرض . [ ح َ رِ ] (ع ص ) مرد بیمار برجای مانده ٔ گداخته جسم که برخاستن نتواند. || آنکه اندوه یا عشق تن او گداخته بود. || آنکه او سلاح ندارد. || مرد بیمار فاسدرای .
حرض. [ ح َ رَ ] ( ع مص ) گداخته شدن از اندوه یا عشق. ( تاج المصادر بیهقی ). گداخته شدن از اندوه. ( ترجمان عادل بن علی ). ناتوان گردیدن که برخاستن نتواند :
گفت صبری کن بر این رنج و حرض
صابران را لطف حق بخشد عوض.
زرد و ریزان برگ او اندر حرض.
در یکی گوشه خرابی بر حرض.
حرض. [ ح ِ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حِرْضة.
حرض. [ ح ُ رُ / ح ُ ] ( ع اِ ) اشنان. ( مهذب الاسماء ). غاسول. اشنان القصارین.
حرض. [ ح َ رِ ] ( ع ص ) مرد بیمار برجای مانده گداخته جسم که برخاستن نتواند. || آنکه اندوه یا عشق تن او گداخته بود. || آنکه او سلاح ندارد. || مرد بیمار فاسدرای.
حرض. [ ح َ رَ ] ( ع اِمص ) گداختگی جسم. || فساد مذهب. تباهی رای و عقل. || ( ص ) مرد بیمار برجای مانده گداخته جسم. || مرد عاجز درمانده مشرف بر مرگ. || مرد بی خیر یا آنکه از او امید خیر و بیم نباشد. واحد و جمع و مؤنث و مذکر در آن مساوی باشد. و گاه جمع آن بر اَحْراض و حُرضان و حَرَضة آید. || آنکه از عشق و اندوه گداخته باشد. || آنکه سلاح نتواند گرفت و حرب نتواند کرد. || مرد برجامانده و زمین گیر که برخاستن نتواند. || بلایه از مردم و سخن. ( منتهی الارب ). || لاغر و نحیف از بیماری. و منه قوله تعالی : حتی تکون حرضاً. ( قرآن 85/12 ). || ناقةحرض ؛ ناقه لاغر و نزار. || ( اِ ) کنار. || کرانه جامه. طره جامه. ( منتهی الارب ).
حرض. [ ح ُ رُ / ح َ رَ ] ( اِخ ) نام وادیی به مدینة.
حرض. [ ح َ رَ ] ( اِخ ) شهری در یمن بطرف مکه که بنام حرض بن خولان بن عمرو حمیری نامیده شده است واکنون در میان خولان و همدان است. ( معجم البلدان ).
گفت صبری کن بر این رنج و حرض
صابران را لطف حق بخشد عوض.
مولوی.
باغ چون جنت شود دارالمرض زرد و ریزان برگ او اندر حرض.
مولوی.
رهگذر بود و بمانده از مرض در یکی گوشه خرابی بر حرض.
مولوی.
|| گل عصفر چیدن. || خداوند معده تباه شدن. || خیو در گلو گرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || حرض نفس ؛ فاسد و تباه کردن خود را. || فروبردن آب دهن بر اندوه و خشم. ( تاج المصادر بیهقی ).حرض. [ ح ِ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حِرْضة.
حرض. [ ح ُ رُ / ح ُ ] ( ع اِ ) اشنان. ( مهذب الاسماء ). غاسول. اشنان القصارین.
حرض. [ ح َ رِ ] ( ع ص ) مرد بیمار برجای مانده گداخته جسم که برخاستن نتواند. || آنکه اندوه یا عشق تن او گداخته بود. || آنکه او سلاح ندارد. || مرد بیمار فاسدرای.
حرض. [ ح َ رَ ] ( ع اِمص ) گداختگی جسم. || فساد مذهب. تباهی رای و عقل. || ( ص ) مرد بیمار برجای مانده گداخته جسم. || مرد عاجز درمانده مشرف بر مرگ. || مرد بی خیر یا آنکه از او امید خیر و بیم نباشد. واحد و جمع و مؤنث و مذکر در آن مساوی باشد. و گاه جمع آن بر اَحْراض و حُرضان و حَرَضة آید. || آنکه از عشق و اندوه گداخته باشد. || آنکه سلاح نتواند گرفت و حرب نتواند کرد. || مرد برجامانده و زمین گیر که برخاستن نتواند. || بلایه از مردم و سخن. ( منتهی الارب ). || لاغر و نحیف از بیماری. و منه قوله تعالی : حتی تکون حرضاً. ( قرآن 85/12 ). || ناقةحرض ؛ ناقه لاغر و نزار. || ( اِ ) کنار. || کرانه جامه. طره جامه. ( منتهی الارب ).
حرض. [ ح ُ رُ / ح َ رَ ] ( اِخ ) نام وادیی به مدینة.
حرض. [ ح َ رَ ] ( اِخ ) شهری در یمن بطرف مکه که بنام حرض بن خولان بن عمرو حمیری نامیده شده است واکنون در میان خولان و همدان است. ( معجم البلدان ).
فرهنگ عمید
ناتوان شدن، علیل شدن.
دانشنامه عمومی
حرض (به عربی: حرض ) یک روستای کوچک در عربستان سعودی است که در استان شرقی واقع شده است.
فهرست شهرهای عربستان سعودی
حرض ۱۱۱٬۲۱۴ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای عربستان سعودی
حرض ۱۱۱٬۲۱۴ نفر جمعیت دارد.
wiki: استان حجه در کشور یمن در شبه جزیره عربستان.
فهرست شهرهای یمن
واحات ومزارع نخل خرما و باغ های انگور شهر را احاطه نموده است.
شهریست قدیمی که قدمت آن به دوران (الیمن السعید) «یمن خوشبخت» می رسد. این شهر به صناعات دستی و سنتی مشهور است.
گویند:(حرض بن خولان بن عمرو بن مالک بن حمیر) در این مکان ساکن بوده است، لذا این مکان را (حرض) نامگذاری شده است.
فهرست شهرهای یمن
واحات ومزارع نخل خرما و باغ های انگور شهر را احاطه نموده است.
شهریست قدیمی که قدمت آن به دوران (الیمن السعید) «یمن خوشبخت» می رسد. این شهر به صناعات دستی و سنتی مشهور است.
گویند:(حرض بن خولان بن عمرو بن مالک بن حمیر) در این مکان ساکن بوده است، لذا این مکان را (حرض) نامگذاری شده است.
wiki: حرض (شهر)
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی حَرِّضِ: تشویق کن
تکرار در قرآن: ۳(بار)
«حَرَض» (بر وزن مرض) به معنای چیز فاسد و ناراحت کننده است، در اینجا به معنای بیمار، نحیف، لاغر و مشرف بر مرگ می باشد.
(بر وزن فرس) بی فایده. (مفردات) صحاح آن را فاسد گفته است: «رجل حرض ای فاسد مریض فی ثیابه» و از ابو عبیده نقل کرده: حرض آن کسی است که اندوه یا عشق او را ذوب و فانی کرده است به خدا آنقدر یوسف را یاد میکنی نا از کار افتاده شوی یا بمیری. تحریض به معنی بر انگیختن و ترغیب است راغب گوید:گویا آن در اصل از بین بردن حرض است دراقرب گوید: «حرضّ فلاناً:ازال عنه تاحرض»معنی آیه: ای پیغمبر مؤمنان را بر جهاد ترغیب کن .
تکرار در قرآن: ۳(بار)
«حَرَض» (بر وزن مرض) به معنای چیز فاسد و ناراحت کننده است، در اینجا به معنای بیمار، نحیف، لاغر و مشرف بر مرگ می باشد.
(بر وزن فرس) بی فایده. (مفردات) صحاح آن را فاسد گفته است: «رجل حرض ای فاسد مریض فی ثیابه» و از ابو عبیده نقل کرده: حرض آن کسی است که اندوه یا عشق او را ذوب و فانی کرده است به خدا آنقدر یوسف را یاد میکنی نا از کار افتاده شوی یا بمیری. تحریض به معنی بر انگیختن و ترغیب است راغب گوید:گویا آن در اصل از بین بردن حرض است دراقرب گوید: «حرضّ فلاناً:ازال عنه تاحرض»معنی آیه: ای پیغمبر مؤمنان را بر جهاد ترغیب کن .
wikialkb: ریشه_حرض
پیشنهاد کاربران
من حریضی کهنه ام درسم روان است ای پری . شهریار.
حَرَض بر وزن فَرَس : افسرده ( از غم و اندوه و عشق ) ، ازپای افتاده ( از غم و عشق )
حتی تکون حرضاً ( سوره یوسف آیه 85 ) در همین معنا است
حتی تکون حرضاً ( سوره یوسف آیه 85 ) در همین معنا است
کلمات دیگر: