زاموا

زاموآ. زاموآ (به انگلیسی: Zamua) زاموآ در بخش علیای درّهٔ زاب کوچک قرار داشت که خود یکی از شعبه های دجله بشمار می رفت، شعبه هایی که در مسیر سفلای آن خاک اصلی آشور را قطع می کنند. نواحی زاموآ (لولو) از لحاظ جغرافیایی به آشور سخت مربوط بوده است. سراسر زمین هایی که از دریاچهٔ اورمیه تا بخش های علیای رود دیاله ممتد بود به معنی بسیط بنام ماننا موسوم بود ولی به طور محدود زاموآ نامیده می شده.
نورآداد: ملقب به ناسی کو، حاکم بخش داگارا
آتا: ...
پیریشاتی: پیشوای گیزیل بوندا
سرزمین مزبور در سال - ۸۸۱ پ.م. - بدست آشور ناسیراپال دوم فتح شد و از آن زمان به بعد به مازاموآ مشهور گشت مازاموآ بعدها در سنین سال های - ۸۵۰ پ.م. - به دو بخش شمالی و جنوبی تجزیه گشت. بخش شمالی را ماننا و بخش جنوبی پارسوآ نامیده شد.
از میان دولت هایی که نخست در سرزمین آیندهٔ ماد در آن عهد تشکیل شدند و تحت مطالعه قرار می گیرند، در آغاز نقش رهبری را دولت های کوچک ناحیهٔ زاموآ که مسکن لولوبیان و کوتیان بود بازی می کردند. بعد - چنان که خواهیم دید - دولت ماننا در آن میان مقام اوّل را احراز کرد.
در وقایع سال - ۸۸۲ پ.م. - برای نخستین بار به اصطلاح حاکم نشین مازاموا برمی خوریم؛ ولی ایالت مازاموا شامل بخش های جنوبی آن نمی گردید و ظاهراً چیزی از لشکرکشی - ۸۸۰ پ.م. - نگذشت که مردم آن بخش ها استقلال خویش را باز پس گرفتند. باری سلمنسر سوم در سال - ۸۵۹ پ.م. - به سرزمین مزبور لشکر کشید و در سال - ۸۵۵ پ.م. - ناحیهٔ حاکم نشین مازاموا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. بخش شمالی یا زاموای داخلی ماننا نامیده شد که فقط نام یکی از قبایل چندگانهٔ سرزمین ماننا بود.