کلمه جو
صفحه اصلی

شیخ محمود شبستری

دانشنامه عمومی

سعدالدّین محمودبن امین الدّین عبدالکریم بن یحیی شبستری (معروف به: شیخ محمود شبستری) یکی از عارفان و شاعران سدهٔ هشتم هجری ست. با توجه به مطالب مندرج در کتاب روضات الجنان جلد ۲، وی معاصر شیخ بابا ابی شبستری (متوفی به سال ۷۴۰) بوده و در همان سال فوت نموده، لذا سن شیخ محمود شبستری در زمان فوت باید ۵۲ یا ۵۳ بوده باشد. وی از مشاعر عرفای ایران است و بیشتر شهرت او به خاطر اثر معروفش گلشن راز است.
گلشن راز
سعادت نامه
کنز الحقایق
سال تولّد او را گوناگون و از جمله ۶۸۷ ه.ق. دانسته اند. محل تولّد این عارف نام آور قصبهٔ شبستر در نزدیکی شهر تبریز است.
در اوائل زندگیش، تبریز بروز و غلبهٔ قدرت مغول ها را شاهد بود، که خود نوعی هرج و مرج فکری را سبب می گردید. وی در اواسط زندگی به کرمان رفت و در آنجا ازدواج نمود و حاصل این ازدواج یک پسر بود.
وی به دقایق حکمت عرفان نظری واقف و به فتوحات مکّیه و فصوص الحکم شیخ محی الدین ابن العربی احاطه داشت. وی به جستجوی شمس خود پرداخت و بطوری که خود در گلشن راز بیان می دارد، شیخ و پیرش، امین الدّین بوده است: شیخ و استاد من امین الدّین --- داد الحق جواب های چنین / من ندیدم دگر استاد چنین --- کآفرین بر روان پاکش باد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شبستری، شیخ محمود بن عبدالکریم بن یحیی، عارف و شاعر نامدار آذربایجانی در قرن هشتم می باشد.
لقب او سعدالدین بود و حاجی خلیفه لقب او رانجم الدین خوانده است.


کلمات دیگر: