ابن فوطی

کمال الدین عبدالرزاق بن احمد بن محمد معروف به ابن فوطی و ابن صابونی (٢٥ ژوئن ۱۲۴۴– ۱۲ ژانویه ۱۳۲۳) مورخ و دانشمند مسلمان قرن ۷ و ۸ ه‍.ق و کتابدار رصدخانه مراغه بوده است.
اعلام، زرکلی، ج۴، ص۱۲۴
مقدمهٔ دیوان عبدالواسع جبلی، ص دوازده
الحوادث الجامعه، مقدمه، ترجمهٔ آیتی، انجمن مفاخر، تهران، ۱۳۸۳
طبقات الاعلام، بخش الحقائق الراهنه آقابزرگ تهرانی، صص۱۱۳–۱۱۶، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ هـ.ق.
نام کامل ابن فوطی بدین گونه است: کمال الدین عبدالرزاق احمد بن محمد صابونی معروف به ابن فوطی؛ وی اصالتاً ایرانی و از اهالی مرو خراسان است.
او در ۲۵ ژوئن ۱۲۴۴ متولد شد در محله خاتونیه، بغداد۔
وی از این جهت که با دربار عباسی مرتبط بود پس از سقوط عباسیان توسط مغول اسیر شد ولی با شفاعت خواجه نصیر طوسی از زندان آزاد گشت. وی در آثار خویش از اخلاق و دانش و منش نیک خواجه نصیر بسیار یاد می کند. ابن فوطی در زمان ارتباط با عباسیان و نیز مغولان سنی شده، یا تقیه می کرد یا مذهب تسنن داشت و بعدها بر اثر ارتباط با عالمان شیعه مستبصر گشته و شیعه شده است. (الحقائق الراهنه، آقا بزرگ تهرانی، صص۱۱۳–۱۱۶)