کلمه جو
صفحه اصلی

سیخ


مترادف سیخ : میل، بادبزن، راست، شق، مستقیم

متضاد سیخ : کج، مایل

فارسی به انگلیسی

skewer, spit, broach, stiff, stubby, cowlick, poker, erect, prod, spur, stilette, cockspur

skewer, spit, broach, stilette, cockspur


stiff, stubby


poker, erect, prod, skewer, spit, spur


فارسی به عربی

اطرح , خشبی , شخص , منتصب , مهماز

مترادف و متضاد

prod (اسم)
سیخ، ترغیب، سیخک

goad (اسم)
خار، سیخ، انگیزه، سیخک، سک، مهمیز

gad (اسم)
دیلم، سیخ، گوه، نیزه، سیخک، سنان، شلاق سیخی، ترا بخدا، جاد فرزند یعقوب و زلفه

spur (اسم)
خوشنامی، سیخ، مهمیز، سیخ-ک

grill (اسم)
سیخ، سیخ شبکه ای، گوشت کباب کن

stylet (اسم)
خنجر، دشنه، سیخ، قلم گراور سازی و حکاکی

broach (اسم)
برش، سیخ، سنجاق کراوات، شکل سیخ

skewer (اسم)
سیخ، سیخ کباب، سیخ اهنی یا چوب مخصوص کباب، هر چیزی شبیه سیخ کباب

ramrod (اسم)
سیخ، سنبه، سنبه تفنگ یا توپ

poker (اسم)
سیخ، سیخونک، بازی پوکر، سیخ بخاری، سیخ زن

spit (اسم)
میله، شمشیر، دشنه، سیخ، رطوبت، تف، بزاق، اب دهان، خدو، سیخ کباب

fid (اسم)
سیخ، میله حائل، براز

اسم ≠ کج، مایل


میل


بابزن


راست، شق، مستقیم


۱. میل
۲. بابزن،
۳. راست، شق، مستقیم ≠ کج، مایل


فرهنگ فارسی

قومی ازهندوان دارای مذهب وشنو (شعبه ای از دین بودایی ). این شعبه در قر. ۱۶ م . بتوسط بابا نانک هندی ایجاد شد و در ۱۸۴٠ م . جامعه ای رسمی تحت تسلط انگلستان در آمد .
( اسم ) ۱ - هر چیز مستقیم و نوک تیز چوبی یا فلزی . ۲ - آلتی فلزی که قطعات گوشت را بدان کشند و روی آتش کباب کنند . ۳ - میله آهنی که در کارگاه نساجی قرقره ها را در آن فرو میکنند . ۴ - ( صفت ) راست مستقیم سیخ ایستاد . یا سیخ و پیاز همراهش کنید . در باب کسیکه ترسو باشد گویند ( به تشبیه وی به زائو ).
در آمدن در چیزی نرم استوار گردیدن

فرهنگ معین

[ سنس . ] (اِ. ) ۱ - هر چیز مستقیم و نوک تیز. ۲ - آلتی فلزی که قطعات گوشت را بدان کشند و روی آتش کباب کنند. ۳ - (ص . ق . ) (عا. ) راست ، مستقیم .

لغت نامه دهخدا

سیخ . (اِ) سانسکریت «سیخا» (نوک نیش )، کردی «سیخی ، سیخو» (فتیله )، بلوچی «سیه ، سی » (سیخ )، افغانی «سیخ » ، گیلکی «سخ » ، معرب «سیخ »، ترکی «شیش »، «تفس ». قطعه ٔ آهنی باریک و دراز که قطعات گوشت را بدان کشند و کباب کنند. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). باب زن چه از آهن و چه از چوب که کباب در آن کشند. (آنندراج ). باب زن و قطعه ٔ آهنینی دراز و باریک که پارچه های گوشت رابر آن کشیده کباب کنند. (ناظم الاطباء) :
از بی نمکی و بی قراری
بر سیخ جهد که من کبابم .

عطار.


گفته ناگفته کند از فتح باب
تا از آن نه سیخ سوزد نه کباب .

مولوی .


به پنج بیضه که سلطان ستم روا دارد
زنند لشکریانش هزار مرغ بسیخ .

سعدی (کلیات چ مصفا ص 26).


|| هر چیز راست و سخت و نوک تیز مانند خار. (ناظم الاطباء) (حاشیه برهان قاطع چ معین ). || هر چیز که مانند سر پستان بود و خصوصاً آلتی چرمینه که آنرا پر از شیر کرده در دهان طفل میگذارند تا بجای پستان بمکد. || پیاله ٔ شراب خوری . || ابزاری آهنین که بدان پالان را آگنده میکنند. (ناظم الاطباء). || میله ٔ فلزی که در گیرک ها برای اتصال جریان برق است . (فرهنگستان ). || قطعه ٔ چوبینی که بدان دهان جوال را محکم کنند. || سر صراحی کوچک . || شیاری که با قلبه کرده باشند. || نوعی از یوغ جهت حمل کردن بارها. (ناظم الاطباء).

سیخ . [ س َ ] (ع مص ) درآمدن در چیزی نرم . || استوار گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).


سیخ. [ س َ ] ( ع مص ) درآمدن در چیزی نرم. || استوار گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

سیخ. ( اِ ) سانسکریت «سیخا» ( نوک نیش )، کردی «سیخی ، سیخو» ( فتیله )، بلوچی «سیه ، سی » ( سیخ )، افغانی «سیخ » ، گیلکی «سخ » ، معرب «سیخ »، ترکی «شیش »، «تفس ». قطعه آهنی باریک و دراز که قطعات گوشت را بدان کشند و کباب کنند. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ). باب زن چه از آهن و چه از چوب که کباب در آن کشند. ( آنندراج ). باب زن و قطعه آهنینی دراز و باریک که پارچه های گوشت رابر آن کشیده کباب کنند. ( ناظم الاطباء ) :
از بی نمکی و بی قراری
بر سیخ جهد که من کبابم.
عطار.
گفته ناگفته کند از فتح باب
تا از آن نه سیخ سوزد نه کباب.
مولوی.
به پنج بیضه که سلطان ستم روا دارد
زنند لشکریانش هزار مرغ بسیخ.
سعدی ( کلیات چ مصفا ص 26 ).
|| هر چیز راست و سخت و نوک تیز مانند خار. ( ناظم الاطباء ) ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). || هر چیز که مانند سر پستان بود و خصوصاً آلتی چرمینه که آنرا پر از شیر کرده در دهان طفل میگذارند تا بجای پستان بمکد. || پیاله شراب خوری. || ابزاری آهنین که بدان پالان را آگنده میکنند. ( ناظم الاطباء ). || میله فلزی که در گیرک ها برای اتصال جریان برق است. ( فرهنگستان ). || قطعه چوبینی که بدان دهان جوال را محکم کنند. || سر صراحی کوچک. || شیاری که با قلبه کرده باشند. || نوعی از یوغ جهت حمل کردن بارها. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. آلت فلزی که تکه های گوشت را به آن می کشند و روی آتش کباب می کنند.
۲. هر چیز راست و نوک تیز فلزی یا چوبی مانند سوزن و خار و سرشاخۀ نازک درخت.
۳. (قید ) [عامیانه، مجاز] راست، مستقیم.
= سیک

۱. آلت فلزی که تکه‌های گوشت را به آن می‌کشند و روی آتش کباب می‌کنند.
۲. هر چیز راست و نوک‌تیز فلزی یا چوبی مانند سوزن و خار و سرشاخۀ نازک درخت.
۳. (قید) [عامیانه، مجاز] راست؛ مستقیم.


سیک#NAME?


دانشنامه عمومی

سیخ قطعه فلز یا چوبی است که به صورت کشیده و باریک ساخته یا تهیه می شود و برای نگهداشتن تکه های ماده ای خوردنی (معمولاً انواع گوشت) بر روی آتش یا منقل استفاده می گردد. سیخ های فلزی معمولاً از آلیاژهای ضدزنگ آهن ساخته می شوند و ممکن است به شکل مفتول یا اندکی پهن باشند. سیخ ها را برای راحت فرورفتن در ماده غذایی، نوک تیز می سازند. سیخ های فلزی ممکن است دسته ای از جنس چوب یا پلاستیک سخت داشته باشند. سیخ های چوبی از بامبو و سایر انواع چوب تهیه می شوند.

گویش اصفهانی

تکیه ای: six
طاری: six
طامه ای: six
طرقی: six
کشه ای: six
نطنزی: six


گویش بختیاری

سیخ.


واژه نامه بختیاریکا

تِریکِستِه؛ جیل؛ رُک؛ رُت

پیشنهاد کاربران

Skewer

سیخ در گویش بهابادی اگر در مورد شلوار و زیر شلواری به کار رود به معنای خشتک است مثل سیخ شلوار، سیخ به معنای خار، مثلا مواظب سیخ های بوته باش یا یه سیخی رفته تو پاش،

سیخ واژه ای پارسی است.
سیخ از واژه ی "سوراخ"گرفته شده، و به معنی سوراخ کننده است.
خود واژه ی ( سوخماخ ) در ترکی از واژه ی "سوراخ"پارسی گرفته شده است


کلمات دیگر: