کلمه جو
صفحه اصلی

موسیقی نیو ایج

دانشنامه عمومی

موسیقی نیو اِیج (به انگلیسی: New-age music) یا عصر جدید یا عصر نو یکی از سبک های شناخته شدهٔ موسیقی است که هدفش الهام بخشی هنری، ایجاد آرامش روحی و مثبت اندیشی می باشد. شنوندگان این سبک موسیقی معمولاً از آن برای یوگا، مراقبه، مطالعه، مهار استرس، یا ایجاد فضای آرامش بخش استفاده می کنند. این نوع موسیقی مرتبط با جنبش عصر جدید و همچنین محیط زیست گرایی دانسته می شود. هارمونی ها در موسیقی نیو ایج از نت های تکرارشونده بم - که عموماً از واریاسیون های مختلف یک الگو بدست می آیند - ساخته می شوند. در بسیاری از نمونه های این نوع موسیقی صداهای ضبط شده از طبیعت (همچون صدای پرندگان، آب، باران و غیره) در ابتدای قطعه، یا در طول قطعه، بکار گرفته شده است.
موسیقی ای که به منظور استفاده در مدیتیشن یا دیگر مراسم معنوی از قبیل یوگا، چاکرا و طب جایگزین ساخته می شود. از جمله هنرمندان برجسته ای که هدف خود از ساختن موسیقی نیو ایج را استفاده در مدیتیشن عنوان می کنند می توان به استیون هالپرن، پل هورن، و دین ایونسن اشاره کرد.
موسیقی ای که فروشگاه های موسیقی آن را در بخش نیو ایج می گذارند. با توجه به تنوع گستردهٔ آثاری که شرکت های ضبط و فروشگاه های موسیقی در این رده موسیقی می گنجانند، به نظر می رسد چنین تعریفی بیشتر یک تعریف عمل گرایانه باشد. این تعریف بیشتر شامل آثاری می شود که به راحتی زیر عنوان سایر سبک های شناخته شده و جاافتاده قرار نمی گیرند، در عین حال شامل برخی از انواع شناخته شدهٔ موسیقی از قبیل ورلدبیت و گیتار فلامنکو می باشد. این تعریف همچنین موسیقی نیو ایج معنوی (تعریف اول) را به عنوان یک زیر مجموعه در بر می گیرد. بعضی فروشگاه ها این نوع موسیقی را به زیرگروه هایی از قبیل «صدای طبیعت»، «پیانو»، «آواها» و غیره تقسیم می کنند. آمازون علاوه بر این زیرسبک های «سلتیک»، «مدیتیشن»، و «آرامش»، و آی تیونزاستور زیرسبک های «طبیعت»، «محیط زیست»، «تمدد»، و «سفر» را به رده بندی انواع موسیقی خود اضافه کرده اند. لیست وبسایت آلمانی سیلنزیو، دارای حدود هفتاد زیرسبک برای موسیقی نیو ایج است.
در حوزهٔ موسیقی نیو ایج نمونه های گوناگونی - هم از موسیقی الکترونیک و هم از موسیقی آکوستیک - به وجود آمده است. در موسیقی الکترونیک از نت های ممتد سینث پد و در موسیقی آکوستیک سازهایی از قبیل پیانو، فلوت، گیتار آکوستیک و برخی سازهای شرقی بکار گرفته می شوند. اگرچه استفاده از صدای انسان در این سبک موسیقی در آغاز معمول نبود، اما با تکامل این موسیقی استفاده از خواننده، بخصوص برای اجرای آواهایی از بومیان آمریکا، سانسکریت، و تبتی رایج تر شد.
موسیقی دانان متعددی از سبک های گوناگون بر موسیقی نیو ایج تأثیرگذار بوده اند. در سال ۱۹۷۳ آلبوم زنگ های لوله ای اثر مایک اولدفیلد یکی از اولین آلبوم هایی بود که به عنوان نمونه ای از موسیقی نیو ایج شناخته شد. در سال ۱۹۷۵ مجموعهٔ طیف اثر استیون هالپرن از آثاری بود که نقش کلیدی در راه اندازی جنبش موسیقی نیو ایج ایفا نمود. تا سال ۱۹۸۹ بیش از ۱۵۰ شرکت ضبط مستقل وجود داشت که آثار موسیقی نیو ایج را منتشر می کردند.
موسیقی دانان متعددی از سبک های گوناگون - همچون موسیقی فولک، مینیمال، الکترونیک و جاز - بر موسیقی نیو ایج تأثیرگذار بوده اند. طی دههٔ ۱۹۷۰ سبک ها و ترکیب های مختلفی از موسیقی نیو ایج الکترونیک، تجربی و آکوستیک به وجود آمدند که شامل موسیقی آسیایی مانند کیتارو و یلو مجیک ارکسترا نیز هست.

دانشنامه آزاد فارسی

موسیقیِ نیو ـ اِیج (new-age music)
موسیقیِ سازی یا محیطی که به صورت نیمه آکوستیک یا تماماً الکترونیک ساخته می شود. این موسیقی به اندازۀ راک جدی نیست و دشواری جاز را نیز ندارد. تولیدِ صوتی در آن پالوده است، احتیاج به آهنگ سازیِ پیچیده ندارد و صدای نرم و لطیف بر آن سایه انداخته است. موسیقیِ نیو ـ اِیج در دهۀ ۱۹۸۰ بسیار رواج داشت، اما دراصل از اواسط دهۀ ۱۹۷۰، با کارهای برایان اِنو (۱۹۴۸ـ ) آهنگ ساز انگلیسی، پا گرفته بود که از نخستین آلبوم های اوست: موسیقی برای فرودگاه (۱۹۷۹). برخی از نوازندگانِ موسیقی محلی، جاز، و پیشتاز کارهایی در عرصۀ نیو ـ اِیج انجام داده اند.


کلمات دیگر: