بطری

بُطری (که در افغانستان بوتَل گفته می شود) به ظرف درازقامت و گِردی گفته می شود که گردن آن از بدنه اش باریکتر باشد. جنس بطری ها معمولاً از شیشه یا پلاستیک و گهکاه از سفال یا سنگ است و عمومآ برای نگهداری مایعات بکار می روند. برخی بطری ها برای نگهداری مواد شوینده، شامپو، لوسیون، پاک کننده ها نیز بکار می روند. بطری ها بطور کلی مصارف دارویی، بهداشتی، آرایشی، شیمیایی و غذایی دارند. دهانه بطری معمولاً با یک سرپوش یا چوب پنبه بسته می شود.
بطری های شیشه ای را شیشه هم می نامند (برای نمونه شیشه نوشابه، شیشه شیر). در زبان عامیانه به بطری، بُطر هم گفته می شود.
واژه بطری از زبان های اروپایی به فارسی وارد شده. ریشه این واژه buttis لاتین به معنی بشکه است.
در پارسی سره، بدان «جامک» گویند.
دربارهٔ بطری های شناور حاوی نامه از گمشدگان بر روی دریا داستان های زیادی گفته شده است.
معمولاً انواع بطری های مصرف شده را چه شیشه ای و چه پلاستیکی، در قسمت های ویژه این نوع زباله ها جمع آوری می کنند تا بازیافت شود.
نگهداری مواد غذایی در بطری شیشه ای یا پلاستیکی، بسیار بهداشتی تر از نگهداری آن ها در ظروف سفالی یا بشکه بود و با اختراع بطری، خطر ابتلا به انواع آلودگی و میکروب کاهش یافت. بطری های پلاستیکی را از مواد محکمی تهیه می کنند که در برابر فشار، مقاوم باشند.
به دلیل حمل و نقل راحت و بهداشتی بودن آن ها به سرعت استفاده از بطری شیوع یافت و در بسیاری موارد از آن ها استفاده شد.