فرِدْریک کَبیر (۱۷۱۲ـ۱۷۸۶)(Frederick the Great)
فرِدْریک کَبیر
پادشاه پروس از ۱۷۴۰، پسر و جانشین فردریک ویلهلم اول. در ابتدای حکومتش در ۱۷۰۴ با حمله به اتریش، جنگ جانشینی اتریش را آغاز کرد. درنتیجۀ پیمان صلح ۱۷۴۵، سیلزی را تصرف کرد. اما با شروع جنگ هفت ساله (۱۷۵۶ـ۱۷۶۳) مخاصمات از سرگرفته شد. فردریک در نخستین تجزیۀ لهستان در ۱۷۷۲، پروس غربی را تصرف کرد و ایالت پروس را به مهم ترین ایالت آلمان مبدل ساخت. فرمانروایی کارآمد با روحیه ای برگرفته از «جنبش روشنگری» و پشتیبان هنر و ادبیات بود. در سیاست داخلی مشوّق و حامیِ رشد صنعت و کشاورزی بود، اصلاحاتی در نظام قضایی پدید آورد، آموزش و پرورش را گسترش داد، و تساهل مذهبی برقرار کرد. با ولتر، نویسندۀ فرانسوی، مکاتبه داشت و موسیقی دانی با استعداد بود. فردریک آموزش نظامی خشن و سخت گیرانه ای را از پدرش فراگرفت و حتی در ۱۷۳۰ درپی تلاش برای فرار از سخت گیری های پدر، به مرگ تهدید شد. در جنگ هفت ساله، به رغم کمک های بریتانیا، در رویارویی با اتریشی ها و متحدان روس آنان کار دشواری در پیش داشت. اما با مهارت از پسِ این کار دشوار برآمد و ثابت کرد که از بزرگ ترین سرداران تاریخ است. در اوت ۱۹۹۱ برای اجرای وصیّت فردریک مبنی بر دفن پیکرش در گوری معمولی در کاخ سان سوسی، کاخ مورد علاقه اش در پوتسدام، پیکرهای مومیایی شدۀ او و پدرش فردریک ویلهلم اول را از دژ خاندان هوهنتسولرن در نزدیکی اشتوتگارت بیرون آوردند و در سان سوسی مجدداً به خاک سپردند. (در جنگ جهانی دوم، با نزدیک شدن سربازان شوروی به برلین در ۱۹۴۵، هیتلر جسد این دو را از کلیسای پادگان پوتسدام، جایی که نخستین بار در ۱۷۸۶ به خاک سپرده شده بودند، به معدن نمکی در تورینگن انتقال داده بود). کُهل، صدراعظم آلمان، همچون شهروندی معمولی در مراسم خاک سپاری مجدد پیکرها شرکت کرد، اما عده ای از این مراسم انتقاد کردند، زیرا معتقد بودند که چنین مراسمی حاوی پیام های غلط انداز و نظامی گرایانه از سوی آلمان متحد به همسایگان اروپایی آن است.
فرِدْریک کَبیر
پادشاه پروس از ۱۷۴۰، پسر و جانشین فردریک ویلهلم اول. در ابتدای حکومتش در ۱۷۰۴ با حمله به اتریش، جنگ جانشینی اتریش را آغاز کرد. درنتیجۀ پیمان صلح ۱۷۴۵، سیلزی را تصرف کرد. اما با شروع جنگ هفت ساله (۱۷۵۶ـ۱۷۶۳) مخاصمات از سرگرفته شد. فردریک در نخستین تجزیۀ لهستان در ۱۷۷۲، پروس غربی را تصرف کرد و ایالت پروس را به مهم ترین ایالت آلمان مبدل ساخت. فرمانروایی کارآمد با روحیه ای برگرفته از «جنبش روشنگری» و پشتیبان هنر و ادبیات بود. در سیاست داخلی مشوّق و حامیِ رشد صنعت و کشاورزی بود، اصلاحاتی در نظام قضایی پدید آورد، آموزش و پرورش را گسترش داد، و تساهل مذهبی برقرار کرد. با ولتر، نویسندۀ فرانسوی، مکاتبه داشت و موسیقی دانی با استعداد بود. فردریک آموزش نظامی خشن و سخت گیرانه ای را از پدرش فراگرفت و حتی در ۱۷۳۰ درپی تلاش برای فرار از سخت گیری های پدر، به مرگ تهدید شد. در جنگ هفت ساله، به رغم کمک های بریتانیا، در رویارویی با اتریشی ها و متحدان روس آنان کار دشواری در پیش داشت. اما با مهارت از پسِ این کار دشوار برآمد و ثابت کرد که از بزرگ ترین سرداران تاریخ است. در اوت ۱۹۹۱ برای اجرای وصیّت فردریک مبنی بر دفن پیکرش در گوری معمولی در کاخ سان سوسی، کاخ مورد علاقه اش در پوتسدام، پیکرهای مومیایی شدۀ او و پدرش فردریک ویلهلم اول را از دژ خاندان هوهنتسولرن در نزدیکی اشتوتگارت بیرون آوردند و در سان سوسی مجدداً به خاک سپردند. (در جنگ جهانی دوم، با نزدیک شدن سربازان شوروی به برلین در ۱۹۴۵، هیتلر جسد این دو را از کلیسای پادگان پوتسدام، جایی که نخستین بار در ۱۷۸۶ به خاک سپرده شده بودند، به معدن نمکی در تورینگن انتقال داده بود). کُهل، صدراعظم آلمان، همچون شهروندی معمولی در مراسم خاک سپاری مجدد پیکرها شرکت کرد، اما عده ای از این مراسم انتقاد کردند، زیرا معتقد بودند که چنین مراسمی حاوی پیام های غلط انداز و نظامی گرایانه از سوی آلمان متحد به همسایگان اروپایی آن است.
wikijoo: فردریک_کبیر_(۱۷۱۲ـ۱۷۸۶)