وجه التزامی

وجه التزامی وجهی از فعل است که گوینده آن را برای اشاره به وضعیتی نسبی و غیرقطعی به کار می برد. وجه التزامی برای بیان شرط، احتمال، آرزو، تردید، میل و امثال آن به کار می رود. هرگاه واقع شدن یا نشدن فعل مسلم نباشد، از وجه التزامی استفاده می شود.
مثال ۱
وجه خبری: «امروز باران می آید»
وجه التزامی: «فکر می کنم امروز باران بیاید»
ناتل خانلری معتقد است «فعلی که به وجه التزامی است همیشه به دنبال فعل دیگری می آید».