میگون

اسم: میگون (دختر) (فارسی) (تلفظ: meygun) (فارسی: ميگون) (انگلیسی: meygun)
معنی: به رنگ می، همرنگ شراب، سرخ رنگ، مخمور، خمار آلود ( چشم )

کیلومتری شمال افجه کنار راه شوسه شمشک به تهران واقع است . کوهستانی و سردسیر است و ۲۳۷۵ تن سکنه دارد . محصولش غلات و میوه است . رودخانه شمشک از آنجا میگذرد . جان استوارت میل ( ۱۸۷۳ - ۱۸٠۶ م . ) فیلسوف و اقتصاد دان انگلیسی متولد
برنگ می، همرنگ شراب، سرخ رنگ
۱ - ( صفت ) آنچه رنگ شراب دارد برنگ می سرخ رنگ : [ اسد ( دلالت کند بر ) تمام بالا...میگون موی . ] : هردم بیاد آن لب میگون و چشم مست از خلوتم بخانه خمار میکشی . ( حافظ ) ۲ - نوعی اسب : [ نامهای اسپان بزبان پارسی :الوس چرمه ..میگون ..]
قصبه ایست جزئ دهستان رودبار قصران بخش افجه شهرستان تهران

(مِ ) (ص . ) سرخ رنگ .

میگون. [م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) به رنگ می. سرخ همچون شراب. که چون شراب سرخ باشد. آنچه رنگ شراب دارد :
نه نه می نگیرم که میگون سرشکم
که خود زین می کم بها می گریزم.هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه خمار می کشی.

---

میگون. [ م ِ ] ( اِخ ) قصبه ای است جزء دهستان رودبار قصران بخش افجه شهرستان تهران ، واقع در 25هزارگزی شمال افجه کنار راه شوسه شمشک به تهران. هوای کوهستانی سرد و خوبی دارد و در تابستان گردشگاه مردم تهران است.این قصبه در حدود 2375 تن جمعیت دارد و آب آن از رودخانه شمشک تأمین می شود. دارای راه شوسه و قلمستان و باغهای زیبا و میوه های گوناگون است. غلات و ارزن وعسل آن شهرت دارد. مزرعه هملون جزء این قصبه است وامامزاده ای دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ).

به رنگ می، همرنگ شراب، سرخ رنگ: هردم به یاد آن لب میگون و چشم مست / از خلوتم به خانهٴ خَمّار می کشی (حافظ۲: ۶۳۴ ).