اصیل

مترادف اصیل : پاک نژاد، شرافتمند، شریف، نجیب، نژاده، مستند، اصلی

برابر پارسی : ریشه دار، با نژاد، تبارمند، گوهری، نژاده، والاگوهر

فارسی به انگلیسی

of noble birth, trueborn, full - blooded

blooded, authentic, authoritative, bona fide, canonical, classical, faithful, firsthand, genuine, mccoy, noble, pedigreed, prime, primitive, pukka, pureblooded, purebred, real, simon-pure, thoroughbred, true, trueborn, well-born, well-bred, honest-to-goodness, of noble birth, full - blooded

authentic, authoritative, bona fide, canonical, classical, faithful, firsthand, genuine, McCoy, noble, pedigreed, prime, primitive, pukka, pureblooded, purebred, real, simon-pure, thoroughbred, true, trueborn, well-born

فارسی به عربی

اصیل , رجل محترم , صافی , صریح , نبیل

عربی به فارسی

صحيح , معتبر , درست , موثق , قابل اعتماد , خالص , اصل , اصلي , واقعي , حقيقي , اصيل , خوش جنس , باتجربه , کارديده

فرهنگ اسم ها

اسم: اصیل (پسر) (عربی) (تلفظ: asil) (فارسی: اصيل) (انگلیسی: asil)
معنی: صاحب نسب، شریف، نژاده، باگهر، والاتبار، دارنده ی نژاد گزیده، نجیب

(تلفظ: asil) (عربی) صاحب نسب ، شریف ، نژاده ، باگهر ، والاتبار ، دارنده‌ی نژاد گزیده ، نجیب .

مترادف و متضاد

پاک‌نژاد، شرافتمند، شریف، نجیب، نژاده

مستند

اصلی

original (صفت)

اصلی، اصل، اصیل، بدیع، مبتکر، ابتکاری، بکر

pure (صفت)

خالص، منزه، اصیل، عفیف، تمیز، پاک، محض، ناب، سره، بیغش، ژاو

genteel (صفت)

تربیت شده، نجیب، اصیل، آقا منش

wellborn (صفت)

اصیل، نیکزاده، دارای خصوصیات نجابت

noble (صفت)

اشرافی، سخاوتمند، نجیب، اصیل، ازاده، خاص، با شکوه، خوش طینت، شریف، خوش ذات

blue-blooded (صفت)

اشراف زاده، اصیل

pure-bred (صفت)

اصیل، پاک نژاد، جانور یا گیاه خوش نژاد

thoroughbred (صفت)

اصیل، با تجربه، خوش جنس، کاردیده

ingenuous (صفت)

اصیل، صاف و ساده، رک گو

highbred (صفت)

اصیل، با تربیت، دارای تربیت یا نجابت خانوادگی

highborn (صفت)

اصیل، نیک نژاد، پاک زاده

unfeigned (صفت)

واقعی، حقیقی، اصیل، بدون تصنع

۱. پاکنژاد، شرافتمند، شریف، نجیب، نژاده
۲. مستند
۳. اصلی

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) نژاده باگهر والاتبار گهری نجیب . ۲ - ( اسم ) شبانگاه . جمع : آصال .
ابن عبد الله هذلی یا غفاری صحابی بود و وی همان کسی است که هنگامیکه مکه را برای پیامبر ( ص ) وصف کرد فرمود کافیست ترا ای اصیل .

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] ۱ - (ص . ) پاک نژاد، نجیب . ۲ - (اِ. ) شبانگاه . جِ آصال .

لغت نامه دهخدا

اصیل. [ اَ ] ( ع ص ) صاحب اصل بمعنی صاحب نسب ، ای کسی که آبا و اجداد او شریف و نجیب باشند. ( غیاث ). آنکه دارای اصل است. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). خداوند اصل و حسب و نسب و بزرگ. ( مقدمه لغت میرسیدشریف جرجانی ص 3 ). صاحب اصل. صاحب نسب. ( منتهی الارب ). گهری. گوهری. بانژاد. باپروز. عریق. گرامی نژاد. نژاده. بااصل.اصلمند. نیک نژاد. ( تفلیسی ). رمیز. ( منتهی الارب ). نجیب. کسی که دارای نسب بزرگ باشد. چیزی یا کسی بااصل و بزرگ. ( مؤیدالفضلا ). بیخ آور. خداوند نسبت نیکو. پاک گهر. نژاده. باگهر: اگر نه آن بودی که مردی بزرگ زاده و اصیل بود و از راه دور آمده بود بفرمودمی تا همان زمان او را هلاک کردند. ( تاریخ بخارا ) :
همیشه قاعده ملک کردگار جلیل
ممهد است بشمشیر شهریاراصیل.

عبدالواسع جبلی.

|| هر چیز محکم و استوار و بیخدار.( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). || محکم رای. ( از اقرب الموارد ). صاحب رای محکم. ( از منتهی الارب ).
- رای اصیل ؛ رای استوار و محکم :
کرده ای هیچ توشه ای ره را
نیک بنگر یکی به رای اصیل.

ناصرخسرو.

|| خلیفه ثابت رای از سرداری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). العاقب الثابت الرأی. ( تاج العروس ). || مجد اصیل ؛ ذواصالة. || ابن عباد گوید: شر اصیل ؛ ای شدید. || در اساس آمده است که : گویند نخل در سرزمین ما اصیل است ؛ یعنی در آن پایدار و باقی است و از بین نمی رود. ( از تاج العروس ). || ( اِ ) آخر روز. ( منتهی الارب ). وقت مابعد عصر تا غروب. ( از اقرب الموارد ). ج ، اُصُل ، اُصلان ، آصال ، اَصائل. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شبانگاه و وقت خفتن است و... جوهری گفته است تا نماز شام. ( شمع قاموس ): بُکرةً و اَصیلاً؛ بامداد و شبانگاه. ( قرآن 48 / 9 ). شبانگاه. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( مقدمه لغت میرسیدشریف جرجانی ) ( ترجمان ترتیب عادل ص 13 ). شامگاه. آفتاب زرد تا پسین. نزدیک به فروشدن آفتاب. پس از نماز دیگر. وقت فاصل بین عصر و مغرب. بعد از عصر تا فرورفتن آفتاب. شبانگاه ، و آن بعد از وقت عصر تا وقت فرورفتن آفتاب است. ( مؤیدالفضلا ). ایوار. خلاف غدوة. خلاف بکرة. ج ، آصال : بالغدو و الآصال ؛ به بامداد و شبانگاه. ( قرآن 205/7 و 15/13 و 36/24 ). و رجوع به آصال شود. صاغانی گفته است : اصیل بمعنی وقت بر آصال جمع بسته شود، چون افیل و آفال. ( از تاج العروس ). || هلاک و موت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

اصیل . [ اَ ] (اِخ ) برادرزاده ٔ اتابک شیرگیر بود که در روزگار سلطان محمد با فدائیان الموت نبرد میکرد.خواجه رشیدالدین آرد: و در دهم ربیعالاول سنه ٔ عشرین و خمسمائه (520 هَ . ق .) میمون دژ بفرمود ساختن و زجرود و دهخدا و عبدالملک فشندی به کوتوالی آنجا نصب کرد و اصیل برادرزاده ٔ شیرگیر لشکری به دیلمان آورد، ومنهزم بازگشت و اموال و چهارپای او غنیمت گرفتند. (از جامع التواریخ چ بنگاه ترجمه و نشر کتاب ص 138).

اصیل . [ اَ ] (اِخ ) شهریست در اندلس . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سعدبن خیر گوید شاید از اعمال طلیطله باشد. (از معجم البلدان ) (مراصد). رجوع به اصیلة شود.

اصیل . [ اَ ] (اِخ ) نظام الدین اصیل یا اصیل الدین . مقتدا و شیخ الاسلام عراق بود و هنگامی که شاه سلطان اصفهان را محاصره کرد و لشکر وی در شهر ریختند و دروازه ها فروگرفتند، شیخ ابواسحاق از اضطرار به خانه ٔ اصیل التجا برد و در آنجا مختفی گشت . رجوع به تاریخ گزیده ص 674 و نظام الدین شود. و خواندمیر نیز مینویسد: هنگامی که شاه سلطان اصفهان را محاصره کرد (757 هَ . ق .) امیر شیخ ابواسحاق در خانه ٔ اصیل الدین که شیخ الاسلام شهر اصفهان بود پنهان شد و چون سلطان بشهر درآمد اصیل الدین از آنرو که شاه سلطان از راه گماشتن جاسوسان در پی جستن پناهگاه شیخ ابواسحاق بود بترسید و چگونگی امر را به شاه سلطان بازگفت . رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 290 شود.

اصیل . [ اُ ص َ ](اِخ ) ابن عبداﷲ هذلی یا غفاری . صحابی بود و وی همان کسی است که هنگامی که مکه را برای پیامبر (ص ) وصف کرد، فرمود: کافیست ترا ای اصیل . (از تاج العروس ).

فرهنگ عمید

۱. دارای نژاد خوب، نژاده، نجیب: آدم اصیل.
۲. به دور از تحریف یا تغییر، اصلی، واقعی: فرهنگ اصیل اسلامی.

دانشنامه عمومی

اصیل (شهر). اصیل (شهر) (به لاتین: Esil) یک زیستگاه انسانی در قزاقستان است که در شهرستان اصیل، آق مولا واقع شده است.
فهرست شهرهای قزاقستان
اصیل ۱۱٬۵۵۱ نفر جمعیت دارد.

wiki: اصیل (شهر)

فرهنگ فارسی ساره

نژاده، ریشه دار، گوهری، تبارمند

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اصیل به آنچه که دارای اصالت نسبت به دیگری در چیزی باشد گفته می شود.
اصیل در فقه، بر مضمون عنه (مدیون اصلی)، منوب عنه، غیر اجیر، موکل، مالک یا خریدار، و مبدل منه به ترتیب در برابر ضامن، نایب، اجیر، وکیل، فضولی، و بدل اطلاق شده است، اما بیشتر استعمال آن در برابر فضولی می‏باشد و در باب‏هایی مانند زکات، خمس، تجارت، ضمان، اجاره، وکالت و قضاء به کار رفته است که به نمونه‏هایی از کاربرد آن اشاره می‏شود.

← خواستن بدهی از ضامن
۱. ↑ جامع المقاصد ج۵، ص۳۳۵.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۷۰-۵۷۱.
...

wikifeqh: اصیل

واژه نامه بختیاریکا

رگ دار

جدول کلمات

ازاد

پیشنهاد کاربران

کسی ک معامله برای او انجام میشود.

صاحب حق اصلی.

کسی ک معامله برای او انجام میشود .

صاحب اصلی حق.

این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان ( اربان ) آن را از واژه پهلوى آسِل - آسیل Asil - Asel به معناى اول ، نخست ، ابتدا برداشته و معرب نموده و ساخته اند : أصل ، اصیل ، اصالة ، اصول و . . . همتایان پارسى آن اینهاست: آماتا Amata ( پهلوى: اصیل، بزرگزاده ، نجیب
زاده ) ، اِریک Erik ( پهلوى: اصیل ، شریف، نجیب، آریایى ) ، بونومند Bunumand ( پهلوى:اصیل، ریشه دار ، شریف زاده ، بزرگزاده ) ، پدگوهرPadgohar ( پهلوى: اصیل، نژاده ) ، گوهریک Goharik ( پهلوى: اصیل ، اشراف زاده ) باگهر Bagohar ( پهلوى: اصیل ، نیک نژاد ) نژاده Nezhadeh
( نیک نژاد ، اصیل ) ، تبارمندTabarmand ( پهلوى: اصیل، داراى نام و تبار ) ، ایر - اِر ir - Er ( پهلوى: اصیل ، شریف، آریایى ) ، تومایا Tumaya ( پارسى باستان : تَئومایا:اصیل ، دودمان شریف )

واژه ی اصیل اربی شده است و یک واژه ی ایرانی ست

غروب - شامگاه

پاک نجیبزاده

اورژینال

صاحب اصلی ( در حقوق )

در منطقه ما به دریاچه کوچک اصیل یا اسیل می گویند

در معامله فضولی سه کس وجود دارد :
1 ) فضول ( که غیر از عنوان وکالت ، وصایت و ولایت دارد )
2 ) اصیل ( خریدار ) که طرف معامله این فضول قرار میگیرد.
3 ) غیر است که در اصل ( مالک اصلی ) این مبیع است.

خریدار

کلمات دیگر: