شاهزاده

امیر , لورد

شهزاده، فرزند، شاه، شاهپور
فرزند شاه شاهپور شاپور شهزاده جمع : شاهزادگان .

شاهزاده. [ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) شاهزاد. از نژاد شاه. از نسل شاه. ملک زاده. مرد یا زنی که نسب به شاه برد :
بیفتاد از اسپ اندرون شهریار
دریغ آن جوان شاهزاده سوار.یکی ترک تیری برو برگشاد
شد آن خسرو شاهزاده بباد.چنین شهریار و چنین شاهزاده
که دید و که داده ست هرگز نشانی.ای شاه و شاهزاده و شاهی بتو بزرگ
فرخنده فخر دولت و دولت بتو جوان.فکند آن تن شاهزاده بخاک
بچنگال کرد آن کمرگاه چاک.همه شاهزاده ز تخم قباد
بر ایشان همه فر یزدان و داد.یکی شاهزاده به پیش اندرون
جهاندیده با او بسی رهنمون.چشم همه دوستان گشاده
از دولت شاه و شاهزاده.|| ولیعهد. ( ناظم الاطباء ).

= شاهپور

شازده