ملکوت

ملکوت می تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
ملکوت (داستان)، رمان و کتابی اثر بهرام صادقی
ملکوت (فیلم)، فیلمی ایرانی به کارگردانی خسرو هریتاش
ملکوت (مجموعه تلویزیونی)، یک سریال ایرانی به کارگردانی محمدرضا آهنج
ملکوت عوالم چهارگانه لاهوت جبروت ناسوت

مَلَکوت (کتاب)
نوشتۀ بهرام صادقی، رمانی وهمناک، به فارسی، به شیوۀ راوی دانای کل محدود به شخصیت (← راوی)، در ۱۳۴۰ش. جنّی در کالبد آقای مودّت حلول می کند و دوستانش او را با عجله به مطبِ دکتر حاتم، تنها پزشک شهر، می رسانند. جن، که به دستِ دکتر حاتم، از معدۀ آقای مودّت بیرون کشیده می شود، با زبانی رمزی خبر بیماری سرطانِ معدۀ آقای مودّت را به دکتر اطلاع می دهد. داستان با نثری تغزلی، ملهم از کتاب مقدس، و در فضایی مالیخولیایی روایت می شود. درگیریِ لفظی دکتر حاتم با م.ل. (ملکوت)، بیماری که قرار است دکتر حاتم دستش را قطع کند، چگونگی تفکر و برخوردِ آدم های مرگ اندیشی را نشان می دهد که امید و باوری به دنیای دیگر ندارند. داستان زمان و مکانِ مشخصی ندارد. شخصیت های داستان گذشته شان را از نیمه شبِ چهارشنبه ای موهوم، تا صبح ِ فردایش، درخلالِ تک گویی های خود مرور می کنند.

ملکوت (رمان کوتاه). ملکوت نام رمان کوتاهی از بهرام صادقی است.
• «از زندگی و از هم تمتع کافی بگیرید، بخوانید، برقصید، چند رمان مطالعه کنید، بخورید، بنوشید، یکی دو شاهکار موسیقی گوش کنید… چه فرق می کند؟ اگر قرن ها هم زنده باشید همین کارها را خواهید کرد. پس مسئله فقط در کمیت است و نه کیفیت، و آدم عاقل کارهای یکنواخت و همیشگی را سال های سال تکرار نمی کند. به عقیده من یک هفته زندگی در این جهان کافی است، به شرط آنکه از تاریخ مرگ خود واقعاً خبر داشته باشد وشما این موهبت را دارید.»• «گریستم زیرا دانستم این لحظه را هم گذراندم و دیگر نخواهم داشت.»• «من بارها به تو گفته ام که اگر کسی ادعا کند جیبش پر از پول است خیلی ساده می توان تحقیق کرد یا به اثبات رساند: کافی است که پول ها را در جیبش به صدا دربیاورد – اگر سکه باشد- یا بیرون بکشد و نشان بدهد. اما آیا ممکن است که کسی قلبش را دربیاورد و به محبوبه اش ثابت کند که مالامال از عشق او است؟ برای محبوب گاهی اشاره ای هم کافی است و دیگر لازم نیست عاشق زیاد قهرمان بازی دربیاورد.»• «‎و به من ضعف و رقتی دست داد که احساس کردم در خواب و رؤیا بسوی مرگ می روم و می خواستم فریاد بزنم، اما زبانم بریده بود و از دهانم خون گرم سفید بر زمین می چکید و فقط در درون خودم بود که فریاد می زدم و طنین فریادم در کاسه سرم می ییچید و می دانستم که تنها خود آن را می شنود و می گفتم: کجا است، کجا است آن روز گرامی که بیاید و روح مرا بشوید؟ زیرا که من می خواهم زنده باشم و زندگی کنم و دوست بدارم و بینم و بفهمم و حرف بزنم و از مرگ می ترسم و می گریزم که مرا پست می کند، خاک می کند و به دهان کرمها و حشرات می اندازد و من می خواهم به خوبی ها رو کنم و بار دیگر هر چیز پاک را از سر بگیرم و باز عاشق بشوم و از همسرم بچه دار شوم و فرزندم را با مهربانی بزرگ کنم و به او، روزی که بتواند دشنه ای بدهم؛ و در این لحظه شنیدم که بادی سیاه وزید و کسی انگار که در خلاء می خندید؛ و به من اشاره می کرد و پس از آن رؤیا رو به پایان می رفت و موجودی بود که صورتی نداشت و شکلی، و برای من شکلک در می آورد مسخره ام می کرد و همه چیز سیاه شد و من بیدار شدم.»• «خانه ام را رنگ روغن می زنم. صبح ها زود از خواب بلند می شوم. دندان هایم را مرتب مسواک می کنم به این ترتیب قطرهٔ ناچیزی می شوم، در این اقیانوس یکسان و یکرنگی که اسمش اجتماع آدم هاست یکی مثل آنها می شوم با همان علاقه و عادات و آداب هرچند که حقیر و پوچ و احمقانه باشند. اکنون من میان زمین و آسمان معلق مانده ام. تنها هستم و به جائی و کسی تعلق ندارم. ممکن است حالا افکارم خیلی عالی باشد. آدم واقع بینی باشم که همه چیزهای باطل و پوچ را احساس کرده است و ممکن است کسی باشم غیر از میلیون ها نفر مردم عادی که مثل حیوان ها می خورند و می نوشند و جماع می کنند و می میرند. همین هاست که عذابم می دهد و به نظرم پوچ تر و ابلهانه تر از هرچیز می آید… اما از این پس… من یکی از هزارها خواهم بود… یکی… از میلیون ها… و در طبقه ای جا خواهم گرفت و دیگر آسوده خواهم شد! مثل همانها می خورم و می نوشم و جماع می کنم و زندگی را جدی و واقعی می گیرم…»• «دست ها و پاهای من چالاکند، قوی و تازه، اما سرم پیراست، به اندازهٔ سال های عمرم. من اغلب اندیشیده ام که آن دوگانگی که همیشه در حیاتم حس کرده ام نتیجهٔ این وضع بوده است. یک گوشهٔ بدنم مرا به زندگی می خواند وگوشهٔ دیگری به مرگ. این دو گانگی را در روحم کشنده تر وشدیدتر حس می کنم…»• «اگر زندگی کلاف نخی باشد، من آنرا باز کرده می بینم.کاملاً گسترده وصاف. پیچ وتابش نمی دهم و رشته هایش را به دست وپایم نمی بندم. برای همین است که عده ای را دوست می دارم وعده ای را دوست نمی دارم. اما به کسی کینه ندارم.»• «مردم این آمپول ها را برای طول عمر می زنند یا برای ازدیاد و ادامه میل جنسی که در آن بسیار حریصند. اگر از نظر شرافت، این کار من زیاد نجیبانه نباشد که تقریباً کار دلالان محبت را می کنم، در پیشگاه حقیقت که خود من هستم مشکور خواهد بود. زیرا نه اراده و میل آنهارا عملی ساخته ام و نه اراده ومیل خودم را، آنها جز این چه لذت دیگری، چه موضوع جالب دیگری، چه سرگرمی و چه امیدواری و هدف دیگری می توانند در زندگی سراسر پوچ و خالی وخسته کننده و یکنواختشان داشته باشند؟ اما کسانی که جور دیگر هستند و طور دیگر می اندیشند به سراغ من نمی آیند.»• «خیلی چیزها فهمیده ام :بعد ازظهرها اورا عذاب می دهد، نمی داند چه کار کند و چطور اینهمه لحظه های پوچ و خالی را تحمل کند، شب ها خوابش نمی برد و وقتی هم به خواب می رود کابوسهای وحشتناک به سراغش می آید. آه، عجیب است، در تمام این چیزها من هم با او شریکم. هیچ وقت نمی توانم فراموش کنم که یک عمر با این دردها و شکنجه ها زندگی کرده ام و تصور اینکه بازهم باید نفس بکشم و زنده باشم مثل باد زمستان می لرزاندم. صبحها همیشه تا ساعت ده در خواب بوده ام. خواب! اما این آرزو را هم به گور خواهم برد که حتی یک شب مثل مردم عادی، مثل کارگران راه، دهقانان و باربران، بتوانم بخوابم. شب ها را با بیدار شدنها و خواب دیدنها و از خواب پریدنها سحر می کنم؛ دیگر قرصهای خواب آور هم، هرقدری قوی باشند، به فریادم نمی رسند؛ و آنوقت وقتی سپیده می زند اندکی راحت می شوم و از چنگال خیالها و خاطراتم رهایی می یابم.»• «آن دشنه خون آلود را به او می دهم و سر بر زانویش می گذارم و به همه چیز اعتراف می کنم. آیا چه خواهد کرد؟ آیا مرا خواهد کشت یا خواهد بخشید؟ نمی دانم، هیچ نمی دانم، و به او التماس می کنم، فریاد می زنم که:”این شیطان را در درون من به قتل برسان، این غبار مزاحم را، این تب وسوسه لعنتی را، این دلهرهٔ تمام ناشدنی را، این رنج و اضطراب سالیان را، این درخت گناه را در من برخاک بیانداز و ریشه هایش را برای ابد بسوزان…. مرا بکش! مرا بکش!”»• «سال ها، سال ها… و در دشت ها و کوهسارها گریختم. آرامش و یقین با من وداع کرده بود و پاکی ومحبت جلوهٔ بیهوده و ابلهانه ای داشت…. پس نمی توان در این دنیا به چیزی دل بست، نمی توان به کسی امید داشت، پس جز دوزخ و سیاهی کسی با تو دوستی نمی کند، همان چیزهایی که هیچ کس نمی تواند از تو بگیرد، از تو دور کند، آنها را بکشد یا خفه کند؟ …»• «این سزای حماقت من است. سزای همهٔ آن سال ها و روزهایی است که مصرانه به زندگی چسبیدم و خودم را نکشتم، خودم را پیشاپیش آسوده نکردم؛ و حالا هیچ کس مقصر نیست، و من شایستهٔ این تحقیر و توهین هستم، شایسته ام زیرا می توانستم به میل خود وبه فکر خود بمیرم و نمردم.»• «چرا تاکنون نفهمیده بودم که مرگ خواهد آمد؟ سال ها به خوبی کار کردم و حرف زدم و راه رفتم، زندگی معتدل و پاکی داشتم، مال کسی را نخوردم و به همه کمک رساندم. اما احمق بودم. درتمام آن سال ها که من مثل معصومان و قدیسان زندگی می کردم و به خیال خود نمونهٔ کامل یک فرد انسانی بودم در حقیقت خودم را فریب می دادم و گول می زدم و احمق بیچاره ای بیش نبودم، زیرا برای هیچ وپوچ زحمت می کشیدم و یخه می دراندم. اگر جز این بود چرا می بایست به این سرنوشت کثیف دچار بشوم؟ چرا می بایست محکوم به مرگی باشم که مایهٔ خنده وشوخی است؟ درست مثل مرگ حیوانی بی زبان و ابله.»

[ویکی الکتاب] معنی مَلَکُوتَ: سلطنت و حکومت (کلمه ملکوت و کلمه جبروت که مبالغه در مالکیت و جباریت است)
معنی مَعَارِجِ: درجات بالا - نردبانها (کلمه معارج جمع معرج است که مفسرین آن را به آلت صعود یعنی نردبان و کنایه است از مقامات ملکوت که فرشتگان هنگام مراجعه به خدای سبحان به آن عروج میکنند )
معنی یَدِهِ: دستش (برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند معنا نیست بلکه تنها به معنای دست است و در سایر معانی بطور استعاره بکار میرود . چون آن معانی اموری هستند که از شؤون مربوط به دست میباشند ، مانند انفاق و س...
معنی یَدِیَ: دستم (در اصل "یدین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است . برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند معنا نیست بلکه تنها به معنای دست است و در سایر معانی بطور استعاره بکار میرود . چون آن معانی...
معنی بَیْنَ أَیْدِیکُمْ: پیش روی شما - جلوی شما - در مقابلتان(در اصل "أَیْدِین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است در عباراتی نظیر"بَیْنَ أَیْدِیهِمْ"بین دو دست استعاره از پیش رو ، مقابل یا آینده می باشد.برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن با...
معنی بَیْنَ أَیْدِینَا: پیش روی ما - جلوی ما - در مقابل ما (در اصل "أَیْدِین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است در عباراتی نظیر"بَیْنَ أَیْدِیهِمْ"بین دو دست استعاره از پیش رو ، مقابل یا آینده می باشد.برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن بای...
معنی بَیْنَ أَیْدِیهِمْ: پیش روی آنان (در اصل "أَیْدِین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است در عباراتی نظیر"بَیْنَ أَیْدِیهِمْ"بین دو دست استعاره از پیش رو ، مقابل یا آینده می باشد.برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دا...
معنی بَیْنَ یَدَیْ: پیشاپیش - پیش از(در اصل "یدین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است در عباراتی نظیر"بین یدیه "بین دو دست استعاره از پیش رو ، مقابل یا آینده می باشد.برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند مع...
معنی بَیْنَ یَدَیَّ: پیش از من (در اصل "یدین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است . برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند معنا نیست بلکه تنها به معنای دست است و در سایر معانی بطور استعاره بکار میرود . چون آن ...
معنی بَیْنَ یَدَیْهِ: پیش از خود (در اصل "یدین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است . برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند معنا نیست بلکه تنها به معنای دست است و در سایر معانی بطور استعاره بکار میرود . چون آن...
معنی بَیْنَ یَدَیْهَا: روبروی آن - در حضور آن (در اصل "یدین"بوده که چون مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده است . برای کلمه ید معانی زیادی غیر از دست ذکر کردهاند ، و لیکن باید دانست که این کلمه دارای چند معنا نیست بلکه تنها به معنای دست است و در سایر معانی بطور استعاره بکار می...
ریشه کلمه:
ملک (۲۰۶ بار)

منظور از «ملکوت» در اینجا حکومت مطلقه خداوند بر سراسر عالم هستی است.
«مَلَکُوت» از ریشه «ملک» (بر وزن حکم) به معنای «حکومت و مالکیت» است و اضافه «واو» و «ت» به آن برای تأکید و مبالغه می باشد، مفهوم آیه چنین می شود: حاکمیت و مالکیت بی قید و شرط همه چیز، به دست قدرت خدا است، و چنین خداوندی از هر گونه عجز و ناتوانی، منزّه و مبرّا است، و در این صورت، احیاء مردگان، و پوشیدن لباس حیات بر استخوانهای پوسیده، و خاکهای پراکنده، مشکلی برای او ایجاد نخواهد کرد، چون چنین است، به طور یقین همه شما به سوی او باز می گردید، و معاد حق است.
این لفظ چهاربار در قرآن مجید آمده است . . در این دو آیه ظاهراً مراد حکومت و تدبیری و نظمی است که در آسمانها و زمین است. در مجمع فرموده: مَلَکُوت مانند مُلْک (بروزن قفل) است ولی ملک رساتر و ابلغ است زیرا واو و تاء برای مبالغه اضافه می‏شوند. در صحاح گوید: مَلَکُوت از مُلْک (بروزن قفل) است مثل رَهَبُوتْ از رَهْبَة گویند:«لَهُ مَلَکُوتُ الْعِراقِ» برای او است حکومت عراق. ما وقتیکه از کارخانه‏ای دیدن می‏کنیم می‏بینیم که در آن نظم بخصوصی حکم فرما است هم در ساختن و هم در کار انداختن آن همین طور است آسمانها و زمین. یعنی: و همانطور به ابراهیم حکومت و نظمی که در آسمانها و زمین است نشان می‏دادیم. ایضاً . . پاک و منزّه است خدایی که حکومت و اداره هر چیز در دست او است.