بیل مکانیکی

بیل مکانیکی (به انگلیسی: Excavator) از ماشین های سنگین عمرانی و مهندسی است که شامل بازوی مفصلی (دکل و استیک)، باکت و کابین گردان (فیرو) در قسمت بالا و زنجیر یا چرخ لاستیکی در زیر می باشد. این ماشین ارتقاء یافتهٔ بیل های بخار است.
حفر کانال، گودال، زیرسازی
حمل مواد
برش توسط ادوات هیدرولیکی
تخریب
گود برداری برای ساخت ساختمان
خاک برداری
تسطیح زمین
معدنکاری
لایروبی رودخانه
از قابلیت های این ماشین می توان به نصب چکش (پیکور) که بسیار پرکاربرد است و نصب مته، سنگ جت، قیچی فلزبر، چنگک، گراپ و دیگر ادوات اشاره کرد. نصب چکش هیدرولیکی یا پنوماتیک به جای باکت این دستگاه، این امکان را فراهم می کند که سطوح و حجم ها سنگی یا بتونی را که بنا به دلایلی نمی توان با مواد منفجره یا کمپرسور تخریب کرد، به وسیله مجموعه این دو وسیله (بیل و چکش) تخریب نمود.
لازم است ذکر شود به دلیل حجم کم باکت و هزینه های بالای نگهداری، برای خاک های نرم و با حجم زیاد لودر وسیله اقتصادی تر است، اما مورد اطمینان برای کارهای شهری نیست (به دلیل رانش ایجاد شده برای ساختمان های اطراف)، که این موضوع باعث برتری بیل مکانیکی می شود.
بیل مکانیکی جز ماشین آلات و تجهیزات سنگین است که دارای بازوی مفصلی، باکت و کابین چرخان (اتاقک) می شوند. محل کابین در بالای سر شاسی با چرخ لاستیکی یا چرخ زنجیری است.

بیل مکانیکی (excavator)
ماشینی برای کندن زمین یا خاک برداری. ماشین های حفاری با بازوهای هیدرولیکی در کارگاه های ساختمانی کاربرد گسترده ای دارند. این ماشین ها با چرخ یا چرخ زنجیری حرکت می کنند. بیل کششی بزرگ ترین نوع آن هاست که برای برداشتن خاک سربار معادن زغال سنگ یا ذخایر معدنی دیگر به کار می رود. این بیل کششی است، زیرا جام حفاری مانند قلاب ماهیگیری به جلو انداخته می شود، سپس، روی زمین به عقب کشیده و از خاک پر می شود. حجم جام بعضی از این بیل ها ۵۰ متر مکعب است.