بیرمنگام

| ۱٬۰۹۲٬۳۳۰ نفر (آمار سال)||۳٬۷۹۷٫۳ کیلومتر مربعبیرمنگام یا بیرمینگهام (به انگلیسی: Birmingham) شهری واقع در شهرستان متروپلین در ناحیه میدلند غربی انگلستان و بعد از لندن، پرجمعیت ترین شهر بریتانیای کبیر با جمعیت ۱٬۰۹۲٬۳۳۰ نفر (سرشماری ۲۰۱۳) است. طبق سرشماری سال ۲۰۰۱ با احتساب حومه جمعیت آن به ۲٬۲۸۴٬۰۹۳ نفر می رسد. بیرمنگام از شهرهای عمده بریتانیا با جمعیت قابل توجه مهاجران است و جامعه بزرگی از مسلمانان بریتانیایی در این شهر سکونت دارند.
شیکاگو، ایلینوی، ایالت متحده آمریکا
فرانکفورت آم ماین، آلمان
ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی
لایپزیگ، آلمان
لیون، فرانسه
میلان، ایتالیا
موق
در سدهٔ ششم میلادی بیرمنگام یک دهکدهٔ کشاورزی اَنگلوساکسونی در کنار رود ریا بود.
نام بیرمنگام از «برمه اینگا هام» (Breme inga ham) آمده که به معنای «خانهٔ فرزندان برمه» می باشد.

بیرمنگام (ابهام زدایی). بیرمنگام ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
فرودگاه بیرمنگام
دانشگاه بیرمنگام
باشگاه فوتبال بیرمنگام سیتی

بیرمنگام (امریکا). بیرمَنْگام (امریکا)(Birmingham)
شهری در شمال مرکزی آلاباما در امریکا، واقع در درّه جونز، در انتهای جنوبی کوه های آپالاش. مرکز بخش جفرسون است و ۲۶۵هزار نفر جمعیت دارد (۱۹۹۴). بیرمنگام بزرگ ترین شهر آلاباما و مرکز صنایع آهن، فولاد (بیرمنگام زمانی مرکز فولادسازی جنوب بود)، تولید مواد شیمیایی، مصالح ساختمانی، تجهیزات راه آهن و هواپیما، رایانه، و پارچه های نخی است.

بیرمنگام (انگلستان). بیْرمَنْگام (انگلستان)(Birmingham)
نمایی از اسکله شهر بیرمنگام
شهر صنعتی و مرکز اداری کلان شهر میدلندز غربی، در مرکز انگلستان، به فاصلۀ ۱۷۷کیلومتری شمال غربی لندن. دومین شهر بزرگ انگلستان است. جمعیت آن ۹۷۱,۸۰۰ نفر (۲۰۰۳). مرکز مهم تولیدی، صنعتی، تجاری و خدماتی است. سالن های تئاتر و سه دانشگاه این شهر را به مرکز مهم فرهنگی و آموزشی تبدیل کرده اند. تولیدات اصلی آن عبارت اند از موتور و قطعات خودرو، ماشین آلات، سیستم های کنترل هوافضا، اسلحه، لوازم برقی، پلاستیک، مواد شیمیایی، مواد غذایی، شکلات، جواهر و شیشه. پس از کشورگشایی نورمان ها، شهر به مالکیت خانوادۀ بیرمنگام درآمد، و در کتاب مساحی انگلستان (۱۰۸۶م)، ارزش آن ۲۰ شیلینگ اعلام شده بود. تا اواخر قرن ۱۳م، بازار شهری پیرامون محل تقاطع چندین جاده به وجود آمد. خانوادۀ بیرمنگام تا ۱۵۲۷ این منطقه را در اختیار داشتند تا این که دوکِ نورتامبرلند آن را تصرف کرد. در جنگ داخلی انگلستان، بیرمنگام از طرفداران پارلمان حمایت کرد و سلطنت طلبان آن را در ۱۶۴۳ غارت کردند. طاعون ۱۶۶۵ جان بسیاری از مردم شهر را گرفت. در قرن ۱۹، بیرمنگام مرکز ناسازگاری مذهبی بود و از جنبش های اونیتارْیانیسم و تعمید حمایت می کرد. جوزِفْ پریستلی، شیمی دان و کشیش انگلیسی، از ۱۷۸۰ در این شهر موعظه می کرد. بیرمنگام تا ۱۸۳۲ در پارلمان نماینده نداشت و در ۱۸۸۹ به شهر تبدیل شد. بیرمنگام چندین نمایشگاه و یک فرودگاه بین المللی دارد. وجود چندین کیلومتر آبراه سبب شد که این شهر به شهر آبراه های انگلستان معروف شود.