کلمه جو
صفحه اصلی

پوران درخشنده

دانشنامه عمومی

پوران درخشنده (زادهٔ ۷ فروردین۱۳۳۰، کرمانشاه)، فیلمساز، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان اهل ایران است. وی فارغ التحصیل سینما با گرایش کارگردانی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما و دارای لوح افتخار درجه یک هنری معادل دکتری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران است.
زیر سقف دودی (۱۳۹۵)
هیس! دخترها فریاد نمی زنند (۱۳۹۱)
حرفه ای ها (فیلم ویدئویی، ۱۳۸۹)
خواب های دنباله دار(۱۳۸۸)
بچه های ابدی (۱۳۸۵)
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
شمعی در باد (۱۳۸۲)
عشق بدون مرز (۱۳۷۷)
زمان از دست رفته (۱۳۶۸)
عبور از غبار (۱۳۶۸)
پرنده کوچک خوشبختی (۱۳۶۶)
رابطه (۱۳۶۵)
پوران درخشنده در ۷ فروردین ماه سال ۱۳۳۰ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد، او تحصیل تکمیلی خود را در مدرسه عالی تلویزیون و سینما گذراند و در سال ۱۳۵۴ در سازمان صدا و سیما شروع بکار کرد و در همان زمان فیلم طاعون که دربارهٔ طاعون در کردستان به سال ۱۳۲۸ است را تهیه کرد. سال بعد نیز ۱۳۵۵ دربارهٔ چهارشنبه سوری و نیز فیلمی دربارهٔ مراسم سنتی نواحی مختلف ایران موسیقی نواحی ایران را سال ۱۳۵۶ تولید کرد. «موج، جانماز، سجاده»، تحقیقی دربارهٔ زنان، اشتغال و صنایع دستی در کردستان در سال ۱۳۵۷ فیلم های مستند «چشمه های آب معدنی راه هراز»، به تصویر کشید و همان سال مستندهای سه گانه صنایع دستی را در کردستان تولید کرد.«موج، سجاده، جانماز»، «نازک کاری»، «گلیم». الیاف طبیعی و مصنوعی (۴ قسمت) مستندی تحقیقی دربارهٔ نخ، ابریشم و پشم و الیاف مصنوعی را ساخت.
سال ۵۹–۱۳۵۸ با ساخت فیلم مستند «چرخها می چرخند» را تولید نمود که نگاهی به مسایل رکود اقتصادی و تعطیلی کارخانه ها بخصوص ایران ناسیونال (ایران خودرو فعلی) را به تصویر کشاند.«شوکران» ۱۷ قسمت که از سال ۱۳۶۹ تا ۷۱ طول کشید مستندی است دربارهٔ پدیده اعتیاد در زنان، مردان و کودکان در ایران و مسئله قاچاق مواد مخدر و راه های پیشگیری آن که ۳ قسمت از آن بیشتر پخش نشد.
پوران درخشنده عضو انجمن های فیلمسازان زن آمریکا (WIF)، کارگردانان مستقل آمریکا (IFP)و مرکز بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان یونسکو (CIFEJ) نیز هست.

نقل قول ها

پوران درخشنده (۱۳۳۰)، کارگردان ایرانی.
• «از نظر من تلویزیون فاصله بسیار زیادی با واقعیت ها پیدا کرده و ما اصلاً خانواده امروزی ایرانی را در این رسانه نمی بینیم.»• «من مخالف این هستم که بگوییم سینمای ایران، چهره سیاهی از آسیب های اجتماعی نمایش داده است چراکه ما واقعیت ها را برای نشان دادن می سازیم.»• «کسی نمی خواهد جامعه را زشت نشان بدهد بلکه سینماگران در تلاشند واقعیت ها را با زبانی اخلاقی بازگو کنند و اگر از سوی مردم مورد استقبال قرار می گیرند به همین خاطر است.»


کلمات دیگر: