کلمه جو
صفحه اصلی

پریچه

فرهنگ اسم ها

اسم: پریچه (دختر) (فارسی)
معنی: پری کوچک

فرهنگ فارسی

( اسم ) پوست و پوشال خرما که بدان ریسمان بافند لیف خرما پیشن پیشند آژوغ آزغ آزوغ .
یکی از مسلحه های مازندران

لغت نامه دهخدا

پریچه. [پ َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) پوست و پوشال خرما که ریسمان تابند. لیف خرما. پیشن. پیشند. آژوغ. آزغ. آزوغ.

پریچه. [ پ َ چ َ ] ( اِخ ) یکی از مسلحه های مازندران ، ولی در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار ( چ طهران صص 73-74 و 180 و... ) تُریجه آمده و صحیح همین است. تُریجه مشتق از توران جیر است. ( تاریخ طبرستان ص 73 ).

پریچه . [ پ َ چ َ ] (اِخ ) یکی از مسلحه های مازندران ، ولی در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار (چ طهران صص 73-74 و 180 و...) تُریجه آمده و صحیح همین است . تُریجه مشتق از توران جیر است . (تاریخ طبرستان ص 73).


پریچه . [پ َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) پوست و پوشال خرما که ریسمان تابند. لیف خرما. پیشن . پیشند. آژوغ . آزغ . آزوغ .


دانشنامه عمومی

پریچه (آلبوم). پریچه نام یک آلبوم موسیقی اثر معین، هنرمند ایرانی است که در سبک پاپ تهیه شده و دارای ۹ آهنگ است.
نصرالله معین


کلمات دیگر: