پاپ

پاپ یا پاپا (به لاتین: Papa؛ به معنی پدر) اسقف رم و رهبر کلیسای جهانی کاتولیک است. برتری اسقف رم تا حد زیادی ناشی از نقش او به عنوان خلیفهٔ سنتی پطرس، که اعتقاد بر این است که عیسی قدرت «وصل و فصل کردن» و کلیدهای بهشت را به او داده و او را «صخره ای» نامیده که کلیسا باید بر آن ساخته شود، است. پاپ کنونی فرانسیس (پاپ) است، که در ۱۳ مارس ۲۰۱۳ انتخاب، و جانشین بندیکت شانزدهم شد.
پاپ ژان پل دوم مجبور بود بعلت بیماری استعفا دهد.
اعلام عمومی باعث می شد تا او در صورت عدم انجام وظایفش، استعفا دهد.
تاریخ شناسان کاتولیک و غیر کاتولیک به اتفاق می گویند که بنیان گذاری مقام پاپی به شکل امروزی، در قرن های پس از ورود پطرس به رم در سال ۵۰ میلادی توسعه یافت.در طول اولین قرن کلیسای مسیح، پایتخت رم به عنوان مرکز مسیحیت شناخته می شد، زیرا توسط پطرس بنا نهاده شده بود؛ ولی مراجع ناچیزی راجع به قرن اول و برتری پاپ رم در خارج از رم وجود دارد. به نظر برخی تاریخ شناسان، حقایقی مثل نامهٔ امان رم به کورینتیانس و اینکه سنت ایگناتیوس اهل آنتیوچ در نامه ای که به رم نوشته بود از کلمات رهبری کردن و مردم رم استفاده کرده بود، را دلیلی بر اثبات مقام پاپی در آن سال ها می دانند. برخی نیز اعتقاد دارند که این مدارک فقط بر برتری شرف و افتخار رم دلالت دارد.
در تمدن دوم (پس از میلاد مسیح ۱۸۹)، برتری کلیسای رم به وضوح مشاهده می شود. چرا که سنت ایرنائوس از لیون می گوید تمامی کلیساها با رم موافقت کردند و به نمایندگان پاپ در هر مکانی تبدیل شدند. در قرم سوم نشانه های بسیاری از تسلط و برتری کلیسای رم وجود دارد.
اولین انجمن کنستانتینوپل (۳۸۱ پس از میلاد) با قدرت اعلام کرد که برتری رم به اثبات رسیده است و پاپ لئوی اول در سال ۴۴۰ که پیروی از پاپ تبدیل به آیینی شده است که حضرت مسیح برای اولین بار به کشیش پیتر اهدا کرده بود.عقاید دینی و اصول سنت کلیسای کاتولیک رم این گونه می آموزد که تأسیس مقام پاپی در نوشته های بابلی دستور داده شده است:: «ماتیوس (متا) ۱۶:۱۸–۱۹» و من به تو می گویم که تو پیتر هستی و در برابر این صخره من کلیسای خود را خواهم ساخت و دروازه های عالم اصوات بر آن پیروز نخواهند شد. من به تو کلید پادشاهی آسمان را خواهم داد، هر آنچه که تو در زمین اجباری کنی در آسمان اجباری خواهد بود و هر چه را که در زمین از دست بدهی، در آسمان از دست خواهی داد. اسم «پیتر» در اینجا به معنی صخره است و مرجع «کلید پادشاهی آسمان» کلیدهای نمادینی هستند که در میان سمبل های کاتولیک پاپی پیدا می شوند."

رئیس مذهب کاتولیک رومی و اسقف رم، که به همین مناسبت کلیسای کاتولیک او را جانشین پطروس قدیس، نخستین اسقف رم و رهبر همۀ مسیحیان جهان می داند. پاپ خود را راعی کلیۀ مسیحیان و نمایندۀ عیسی مسیح می شمارد. تفوق اسقف رم و سلطۀ عالیۀ پاپ، در خارج از کلیسای کاتولیک مورد قبول مسیحیان دیگر نیست. مذهب کاتولیک پاپ را مبرّا از خطا (معصوم) و کلیددار خزانه علم الهی می شناسد. مقر پاپ در واتیکان، واقع در شهر رم است. واتیکان به مثابه کشوری مستقل شناخته می شود که از همۀ حقوق دولتی مستقل برخوردار است. دربارۀ موقعیت پاپ در ایام آغازین مسیحیت آگاهی قطعی در دست نیست؛ امّا مسلم است که اسقف رم حرمتی فوق اسقف های دیگر داشته است. انتصاب و اعزام مبلغان مذهبی، که مستقیماً از رم صورت می گرفت و ایجاد کلیسا در سراسر مغرب زمین تدریجاً بر اعتبار اسقف آن جا افزود و سیل پول و هدایا روانۀ رم شد. از قرون ۴ تا ۸م عصر پاپ های بزرگ چون یولیوس اول، اینوکنتیوس اول و گرگوریوس اول بود. یکی از رویدادهای سرنوشت ساز برای مقام پاپی، سرزمین هایی بود که پپین کوتاه قد، فرمانروای فرانسه، در ۷۵۶م به کلیسا اعطا کرد و سبب ایجاد ایالات پاپی شد و چنین بود که پاپ افزون بر مقام روحانی، شهریار دنیوی نیز شد. همین امر به مبارزۀ کلیسا و دولت در قرون میانه انجامید. با تاج گذاری شارلمانی (۸۰۰م) پاپ لئوی سوم، به نهایت درجۀ اقتدار رسید. مقام پاپی در قرن ۱۰م با خرید و فروش مناصب پاپی دچار فساد شد، امّا گریگوری هفتم (قرن ۱۱م) اعتبار گذشته آن را برگرداند. اوج قدرت دنیوی پاپ در عهد اینوسنت سوم (۱۱۹۸ـ ۱۲۱۶) بود. اختلاف پاپ ها با امپراتوران مقدس روم سبب شد که مقر خود را به آوینیون فرانسه منتقل کنند (۱۳۰۹ـ ۱۳۷۸م). در این دوره همۀ پاپ ها فرانسوی بودند. پاپ گرگوریوس یازدهم بار دیگر رم را مقر خود ساخت. ظهور مارتین لوتر و پیدایش مذهب پروتستان لطمات سختی بر کلیسای کاتولیک و اعتبار پاپ ها وارد آورد. از اواخر قرن ۱۹ پاپ ها به حکومت روحانی و دوری از سیاست بیشتر عنایت کردند و کوشیدند کلیسای کاتولیک را با جهان پیشرفته امروزی سازگاری دهند. انتخاب پاپ از سوی مجمع کاردینال ها در نشست های محرمانه در نمازخانه سیستین رم، بین ۱۵ تا ۱۸ روز پس از درگذشت پاپ پیشین و با حداقل دوسوم آراء صورت می گیرد و مقام او مادام العمر است. مسیحیان قبطی مصر نیز رهبر مذهبی خود را پاپ می خوانند. نیز ← کاتولیک،_مذهب

• «اصلا کی گفته پاپ نزدیکتر از من به خدا باشد؟» -> تونی بلاک برن
• «بارها پیش می آید که شب از خواب برمی خیزم و در مورد موضوع مهمی فکر می کنم و تصمیم می گیرم بروم و آن را با پاپ در میان بگذارم.بعد که کاملا از خواب بیدار می شوم متوجه می شوم که پاپ خودم هستم.» -> پاپ جان بیست و دوم