ادانی

نزدیکان، نزدیکتران ، زبونتران، مردمان پست وفرومایه، جمع ادنی
( صفت اسم ) جمع : ائ دنی . ۱ - نزدیکان نزدیک تران نزدیک ترها. ۲ - کمینه تران پستان عوام اسافل ناس .

( اَ ) [ ع . ] (ص . اِ. ) جِ ادنی . ۱ - نزدیکان ، نزدیک ترها. ۲ - عوام ، از طبقات پَست .

ادانی. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ادنی. مقابل اقاصی. نزدیکان. نزدیکتران. نزدیکترها: ملک هند اثر نکایات رایات سلطان در اقاصی و ادانی ولایت خویش مشاهدت کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 293 ). از هیبت این دو پادشاه نامدار در اقاصی و ادانی جهان گرگ از تعرض آهو تبری نمود. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 5 ). بشارت آن فتوح باقاصی و ادانی رسید. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 26 ). و متعلقان و رعایای او از خصومت در اقاصی و ادانی شرق و غرب ازدیگر پادشاهزادگان... ( جهانگشای جوینی ). || کمینه تران. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || رِعاع. عامة. اسافل ناس. سَفله. سوقه. بازاریان.

۱. نقاط نزدیک: اقاصی و ادانی.
۲. نزدیکان.
۳. فرودستان: تو آنی که خواهند اجرام گردون / که در مجلس تو بُوَند از ادانی (عنصری: ۲۸۰ ).