هند
فارسی به انگلیسی
عربی به فارسی
هندوستان
فرهنگ فارسی
راه، طریق، هنجار، قاعده وقانون، هند:مخفف هستند، دست زدن عمدی به توپ درمسابقه فوتبال خطااست
( فعل ) سوم شخص جمع حال و مضارع از هستن هستند : از مرد خرد بپرس ازیرا جز تو بجهان خرد وران هند. ( ناصرخسرو )
گله صد شتر یا اندکی زائد از صد یا اندکی کم از آن یا دو صد
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
گشاده بر ایشان و بر کار من
به هر نیک و بد هند و هنجار من.
از مردخرد بپرس ازیرا
جز تو به جهان خردوران هند.
چون برد میراث خوار آنچت که هند.
هند. [ هَِ ] ( ع اِ ) گله صد شتر یا اندکی زائد از صد یا اندکی کم از آن یا دو صد. ج ،اهند، اهناد، هنود. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هند. [ هَِ ] ( اِخ ) پارسی باستان هندو همریشه با سند، در کتیبه های عیلامی هی ایندویش ، اوستا هندو، سنسکریت سینذو به معنی نهر، جویبار، رود سند یا ناحیه گرداگرد رود سند است و در شاهنامه گاه به فتح اول با کلماتی چون پرند قافیه شده است. ( حاشیه برهان چ معین ). این کشور را در ممالک انگلیسی زبان ایندیامیگویند. کشوری است در جنوب آسیا و جنوب سلسله کوههای هیمالایا در کنار دریای عمان و بحر بنگال. این نام قبلاً به تمام سرزمینی که هند و پاکستان کنونی را تشکیل میداد اطلاق می شد و ایالات متعددی را شامل بود که هر کدام به نامی خوانده می شد. این سرزمین شبه قاره ای است که از قسمتهای دیگر آسیا با جبال عظیم هیمالایا جدا میشود. نام کهن این سرزمین بهاراته است. وسعت شبه قاره 3288818 کیلومتر مربع و جمعیت آن قریب چهارصد وچهل ملیون است. کشور هند از ممالک مشترک المنافع بریتانیای کبیر است . این کشور شامل 27 ایالت است که مهمترین آنها عبارتند از: ایالت های دهلی ( ایالت مرکزی )، بمبئی ، حیدرآباد، مدرس ، میسور، پنجاب ، سیکیم و بوتان. این سرزمین از شمال شرقی به چین و برمه و از شمال به تبت و نپال و در شمال غربی به پاکستان محدود است و در شرق پاکستان سرزمین «نتوآ» واقع شده که در شمال شرقی هند قرار دارد. هند فرانسوی و هند پرتقالی عبارتند از مناطق کوچکی که دو ساحل شرقی و غربی اراضی هند آن را احاطه کرده است. نیمه جنوبی از شبه جزیره هند میان بحر عمان و خلیج «بنگال » واقع است. بزرگترین رودخانه هند رود گنگ و «براهابترا» و «سند» میباشد. محصولات زراعتی هند که کفایت تغذیه و مایحتاج سکنه آن را نمیکند عبارت است از: برنج ، کنف ، پنبه و چای. سرمایه های طبیعی هند را جنگل های انبوه که از درختهای آن جهت کشتی سازی و غیر آن استفاده میشود، و معادن منیزیم و ذغال سنگ و مس و آهن تشکیل میدهد. ایالت «جمشیدپور» مرکز صنعت آهن و فولاد، و «بمبئی » مرکز کارخانجات نساجی و «کلکته » مرکز تولیدات کنف میباشند. شهرهای بزرگ مرزی عبارتند از: بمبئی و کلکته و مدرس. زندگی اجتماعی سکنه هند بر اساس اختلافات طبقات مردم پی ریزی شده که بسیاری ازقوانین دولتی برای مبارزه با آن است و تعصبات خشک مذهبی سبب فقر و گرسنگی اکثر سکنه هند است. هندیها توجه خاصی به زیارت اماکن و شهرهای مقدس مذهبی از جمله شهرهای بنارس و اﷲآباد دارند. تمدن هندوستان از حدود دو تا چهار هزار سال پیش از میلاد شروع میشود، قبائل آریائی از شمال هند در حدود 1500 ق. م. وارد آن سرزمین شده اند، و تمدن برهمایی را آغاز کرده اند و درنتیجه اصول مذهب «هندویی » به وجود آمده است. در قرن ششم قبل از میلاد، «بودا» ظهور کرد، و پیش از آن مذهب «هندویی » مذهب رسمی پادشاهان «موری » بود ولی «آسوکا» در قرن سوم قبل از میلاد دین «بودا» را دین رسمی کرد. فرهنگ هندی از زمان شاهان جوبتو ( 320 تا 544 م. )رونق یافت و سپس هنگامی که راجبوتی ها بر مناطق شمال غربی هند تسلط یافتند و به ایجاد حکومت ملوک طوایف پرداختند، آنها و خاندانهای پیش ، از تشکیلات همدیگر تجاربی مفید به دست آوردند. این ملوک الطوایفی زمینه را برای فتوحات اسلامی در قرن 11 بوسیله سلطان محمود غزنوی فراهم کرد. در سال 1526 «بابر» پادشاه مغول برهند تسلط یافت. هند در روزگار اکبرشاه و شاه جهان و اورنگ زیب سیر تمدن را آغاز کرد و در همین روزگار بودکه پرتقالیها بر «جاوه » دست یافتند ( 1510 م. ). هنگامی که طوایف «مراتی » و «سیک » علیه حکومت پادشاهان مغول قیام کردند، انگلیسی ها و فرانسوی ها در قرن 18 مناطقی برای خود از هند جدا کردند، پس از پیروزی «روبرت کلایف » بر «دیلکس » افسر فرانسوی ، افراد انگلیسی در هند بیشتر شدند. و واران هستینگز فرمانروای انگلیسی بنیاد حکومت بریطانیا را در هند استوار گردانید. دولت بریتانیا در سال 1875 م. بر اثر شورشی که در آن تاریخ در هند بوقوع پیوست ، کمپانی هند شرقی را که گرداننده هند بود منحل کرد و به این سرزمین خودمختاری داده شد و در سال 1877 ملکه ویکتوریا امپراطور بریتانیا به هند دعوت شد و در آن هنگام نماینده مخصوص ملکه که از طرف حکومت بریتانیا تعیین میشد، بر هند فرمانروایی میکرد، و یک هیأت ( اجرائی ) مرکب از افراد عالی رتبه دولت بریتانیا او را راهنمائی می نمودند. هند به تدریج از خواب غفلت بیدار شد و عده ای از رهبران هندی در سال 1884 دستجات و سازمانهای ملی را تشکیل دادند که هدف اصلی آنان رسیدن به استقلال تام بود. در سالهای 1906 تا 1915، دولت انگلیس ناچار شد که اداره ٔبعضی از امور کشور را به مردم هند ارجاع نماید. در این هنگام بود که رهبر بزرگ هند «گاندی » قیام کرد و علیه استبداد بریتانیا به مبارزه پرداخت ، اگرچه «گاندی » با یارانش چند مرتبه زندانی شد ولی باز به مبارزات خود ادامه داد تا در سال 1930 تا 1933 دولت بریتانیا زعمای هند را به کنفرانس میزگرد دعوت نمود، لکن از مذاکرات آن کنفرانس نتیجه به دست نیامد. در آغاز جنگ دوم جهانی فرمانروایان بریتانیا در هند حکومت نظامی اعلام کردند و در حدود دو ملیون هندی را به سربازی دعوت نمودند و آنها را به جبهه جنگ فرستادند. پس از تجاوز ارتش ژاپن در سال 1942 به کشورهای سیام و مالایا و برمه ، اختلاف شدیدی در بین سران هند و سران مسلمانان هند که رهبر آنها محمدعلی جناح بود بوجود آمد. مسلمانان میخواستند کشوری مرکب از مناطق مسلمان هند تشکیل دهند. در آن هنگام که حزب کارگر انگلیس حکومت را به دست گرفت و هیأت وزیران خود را تشکیل داد، حکومت بریتانیا قوانینی وضع نمود که به موجب آن به هند و سیلان و پاکستان استقلال داده شد، و در ماه اوت 1947 م. آخرین سرباز انگلیس خاک هند را ترک گفت ، و در تاریخ ژانویه 1950 هند حکومت جمهوری مستقل خود را اعلام نمود و به عضویت اتحادیه کشورهای مشترک المنافع بریتانیا درآمد. هند در تاریخ 1952 برنامه های پنجساله خود را برای عمران و آبادانی شروع کرد، ولی روابطآن کشور با همسایه بزرگ خود پاکستان بر سر مسئله کشمیر رو به وخامت نهاد و همچنین با کشور چین در مسائل مرزی اختلاف نظر پیدا کرد. البته پس از آنکه چین کمونیست در تاریخ 1959 بر تبت مستولی شد و تجاوزات مرزی خود را به خاک هند آغاز کرد، ناحیه ماکماهون خط مرزی بین چین و هند شد. در تاریخ 31 اکتبر 1961 م. هند همسایه خود را به تجاوزهای پیاپی به پادگانهای نظامی متهم ساخت و در تاریخ 18 دسامبر 1961 نیروهای هند مستعمرات پرتقال را که شامل «داماو» و «جوا» و «دیو» واقع در ساحل غربی بود، به تصرف درآوردند. سپس در تاریخ اکتبر 1962 نیروهای چین به مرکز «لونجو» حمله کردند و مناطق شمال شرقی هند را اشغال نمودند و بانیروهای هند به زد و خورد پرداختند. نیروهای هند دراین جنگ آسیب دیدند، و چون در برابر سربازان چین تاب نیاوردند عقب نشینی کردند و منطقه لاداخ واقع در شمال شرقی و قسمتهای دیگر مرزی تبت در نواحی شمال شرقی به تصرف نیروهای چین درآمد، و سربازان هند به طرف «نامکاشو» واقع در جنوب «ماکماهون » عقب نشستند. و همچنین پادگانهای دیگری در نزدیک مرز کشمیر را تخلیه نمودند. ارتش هند بار دیگر به پیشروی خود ادامه داد و سه مرکز مهم دیگر را در نوار مرزی اشغال نمود. در نوامبر 1962 کریشنامنون که وزیر جنگ هند بود از منصب خود استعفا کرد، و جواهر لعل نهرو نخست وزیر وقت شخصاً پست وزارت جنگ را به عهده گرفت. در هفتم نوامبر نیروهای چین مجدداً به اراضی هند تجاوز نمودند. در این هنگام بود که حکومت هند از کشورهای بریتانیا و ایالات متحده و کانادا تقاضای کمک کرد که مقدار لازمی اسلحه و هواپیمای جدید به آن کشور بدهند. دولتهای مذکور درخواست هند را پذیرفتند. در 16 نوامبر دولت چین حملات نظامی را دوباره به مرزهای هند آغاز کرد و خط دفاعی هند را در جبهه شرقی کوههای «هیمالایا» منهدم ساخت. و در 19 نوامبر سربازان چین در طول 35 کیلومتر به داخل خاک هند در امتداد رودخانه «لوهیت » به طرف دشتهای «آسام » پیشروی کردند. در بیستم نوامبر دولت چین قرارداد آتش بس را در سرتاسر مرزهای هند و چین اعلام کرد و تعهد کرد که نیروهای خود را تا اول دسامبر به داخل خاک چین در بیست کیلومتری خط مرزی که قبلاً آن را اشغال کرده بود، فراخواند و پیشنهاد کرد که منطقه ای غیرنظامی به فاصله بیست کیلومتر در بین دو کشور بوجود بیاید تا زمینه برای مذاکرات دو کشور در مورد اختلافات موجود فراهم شود. هند در این مذاکرات اصرار داشت که نیروهای چین به مواضعی که در 8 سپتامبر در آن متمرکز بودند، عقب نشینی کنند. در 26 نوامبر هند پیشنهادهای چین را در مورد آتش بس رد کرد، و روز بعد قرارداد کمکهای نظامی را با دولت انگلیس امضاء کرد. روز دهم دسامبر 1962 کنفرانس کولومبو به منظور رفع اختلافات مرزی دو کشور چین و هند تشکیل شد. ( از فرهنگ جغرافیائی وبستر ) ( از الموسوعة العربیة المیسرة ). اختلافات مرزی چین و پاکستان با دولت هند هنوز برطرف نشده و یکی از نگرانی های قابل توجه جهان سیاست است :
گشاده بر ایشان و بر کار من
به هر نیک و بد هند و هنجار من .
فردوسی .
|| (فعل ) یعنی هستند و موجودند. (برهان ). اند. صورتی از فعل بودن است برای جمع سوم شخص . هست مفرد آن است :
از مردخرد بپرس ازیرا
جز تو به جهان خردوران هند.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 90).
با تو فردا چه بماند جز دریغ؟
چون برد میراث خوار آنچت که هند.
ناصرخسرو.
عاجزم از چنگ این هند جگرخوارم برآر
یا رسول اﷲ مسلمانی ز کافر میخری .
نظیری .
هند. [ هَِ ] (اِخ ) گروهی است از اولاد لوطبن حام بن نوح . (منتهی الارب ).
هند. [ هَِ ] (اِخ ) هندبن عمرو. از تابعین و از یاران علی بن ابیطالب بود و در جنگ جمل شرکت کرد و به دست ابن یثربی به سال 36 هجری کشته شد. (از اعلام زرکلی ).
هند. [ هَِ ] (ع اِ) گله ٔ صد شتر یا اندکی زائد از صد یا اندکی کم از آن یا دو صد. ج ،اهند، اهناد، هنود. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هند. [ هَِ ] (اِخ ) (اقیانوس ...) نام دریای عظیمی است که در جنوب کشور هند و قاره ٔ آسیا قرار گرفته است و از مشرق به اقیانوس آرام می پیوندد و ساحل غربی آن کناره های شرقی قاره ٔ افریقااست . دریای عمان و خلیج فارس در جنوب ایران از انشعابات این اقیانوس هستند. رجوع به اقیانوس هند شود.
پدر بوده در ناز و خزّ و پرند
مرا برده سیمرغ در کوه هند.
فردوسی .
گر از کابل و زابل و مرز هند
شود روی گیتی چو چینی پرند.
فردوسی .
مرا شاه ایران فرستد به هند
به چین آیم از بهر چینی پرند.
فردوسی .
تا روم ز هند لاجرم شاها
گیتی همه زیر باج و سا کردی .
عسجدی .
همی نگون شود از هیبت نهیب تو را
به ترک خانه ٔ خان و به هند رایت رای .
عنصری .
پر از شاره و تلک و خز و پرند
هم از مخمل و هر طرایف ز هند.
اسدی .
این کتاب کلیله و دمنه فراهم آورده ٔ علما و براهمه ٔ هند است . (کلیله و دمنه ). در خزاین ملوک هند کتابی است که از زبان بهایم و وحوش و سباع و حشرات جمع کرده اند. (کلیله و دمنه ).
من همی در هند معنی راست همچون آدمم
وین خران در چین صورت راست چون مردم گیا.
خاقانی .
بر خط دستش که هند و چین در اوست
هفت گنج شایگان خواهم فشاند.
خاقانی .
هم بر آن آتش ز هند و چین و بغداد آمده
ماه ذی القعده به روی دجله تابان دیده اند.
خاقانی .
رجوع به هندوستان شود.
فرهنگ عمید
وجود دارند؛ هستند: ◻︎ از مرد خِرَد پُرس ازیرا / جز تو به جهان خِرَدوَران هَند (ناصرخسرو: ۲۴).
در فوتبال، برخورد دست هریک از بازیکنان، غیر از دروازهبان، به توپ که خطا محسوب میشود.
۱. راه؛ طریق.
۲. هنجار.
۳. قاعده و قانون: ◻︎ گشاده بر ایشان و بر کار من / به هر نیک و بد هند و هنجار من (فردوسی: لغتنامه: هند).
وجود دارند، هستند: از مرد خِرَد پُرس ازیرا / جز تو به جهان خِرَدوَران هَند (ناصرخسرو: ۲۴ ).
۱. راه، طریق.
۲. هنجار.
۳. قاعده و قانون: گشاده بر ایشان و بر کار من / به هر نیک و بد هند و هنجار من (فردوسی: لغت نامه: هند ).
دانشنامه عمومی
نام: «هند» (و هم چنین صورت های آن در زبان های غربی ازجمله India در انگلیسی) برگرفته از زبان فارسی باستان است که به جای واژه سانسکریت «سیندو» (Sindhu) به کار می رفته و نام رودخانه سند بوده است. همچنین واژه «هندوستان» که به عنوان نام کامل این سرزمین در اغلب کشورها از جمله خود هند رواج دارد واژه ای فارسی است به معنی «سرزمین هندوها».
پهناوری: ۳٫۱۶۶٫۱۴۴ کیلومتر مربع (بدون احتساب کشمیر و دیگر اراضی مورد مناقشه) - آب های داخلی: ۶/۹٪
جمعیت: ۱٬۱۷۷٬۹۷۲٬۰۰۰ نفر (برآورد ۲۰۱۰م) رشد جمعیت: ۴/۱٪ جمعیت هند به احتمال زیاد در سال ۲۰۲۸ از جمعیت چین بیشتر خواهد شد. این کشور در آن زمان حدود یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون نفر جمعیت خواهد داشت.
یکای پول: روپیه هند است که به یکصد پیسه تقسیم می شود. ارزش روپیه در مقطع ده سالهٔ مارس ۲۰۰۴ تا مارس ۲۰۱۴ بین ۳۹ روپیه تا ۶۹ روپیه برای هر دلار آمریکا در نوسان بوده است.
پرچم هند: پرچم ملی کشور هند دارای سه رنگ افقی، از بالا به پایین، زعفرانی، سفید و سبز است. در وسط این پرچم گردونه ای با بیست و چهار پره به رنگ سرمه ای است. رنگ زعفرانی سمبل شجاعت، دلیری، وارستگی و فداکاری، رنگ سفید بیانگر خلوص و حقیقت و رنگ سبز به معنای ایمان، اعتقاد، باروری و حاصلخیزی است. گردونه پرچم که به آن دارما چاکرا گفته می شود، نمادی باستانی در آیین بوداست که توسط آشوکا پادشاه قدرتمند قرن چهارم قبل از میلاد به عنوان گردونه قانون استفاده می شد.
روز استقلال و روز جمهوری: کشور هند در ۲۳ مرداد ۱۳۲۶ (۱۵ اوت ۱۹۴۷) و درست یک روز پس از استقلال پاکستان (از بریتانیا) استقلال یافته است. قانون اساسی این کشور نیز در ۵ آذر ۱۳۲۸ (۲۶ نوامبر ۱۹۴۹) تصویب شد؛ ولی از آنجا که برخی از مواد آن بلافاصله دستخوش تحول گردید و بخش عمده این قانون در ۶ بهمن ۱۳۲۸ (۲۶ ژانویه ۱۹۵۰) - که به عنوان «روز آغاز» شناخته شده است - عملی گشت. این روز در کشور هند به عنوان «روز جمهوری» جشن گرفته می شود.
در میان ۱۰ ابرشهر بزرگ جهان سه شهر آن در هند واقع شده اند؛ یعنی یکی بیشتر از چین. طبق آمار سازمان ملل، دهلی نو حالا دومین ناحیه شهری بزرگ جهان است، بمبئی (مومبای) در رده هفتم است و کلکته هم در جای دهم قرار دارد. جمعیت دهلی و حومه های بلافصل آن بیش از ۲۲٫۶۵ میلیون نفر است و از این نظر تنها از توکیو پایین تر است. در قرن هفدهم دهلی برای مدت کوتاهی پرجمعیت ترین شهر جهان بود، اما این شهر در سال ۱۹۶۰ حتی در میان ۳۰ شهر پرجمعیت جهان هم قرار نداشت. از آن پس رشد سالانه جمعیت این شهر بیش از ۴ درصد بوده است. نرخ سالانه رشد جمعیت اخیراً رو به کاهش گذاشته، اما هنوز هم بالای ۳ درصد است. با این نرخ رشد، جمعیت این شهر از طریق زاد و ولد و مهاجرت سالانه ۷۰۰ هزار نفر زیاد می شود، و این افزایش جمعیت فشار زیادی بر منابع پایتخت هند وارد می کند. تأمین آب یکی از مشکلات عمده است. تقریباً یک چهارم خانوارهای ساکن شهر دسترسی دائم به منابع آب ندارند. ۶ شهر بزرگ دیگر هند، یعنی چنای (مدرس)، بنگلور، حیدر آباد، احمدآباد، پونه (پونا) و سورات، در فهرست ۱۰۰ ناحیه شهری بزرگ سازمان ملل قرار دارند.
هند به اینکه بزرگ ترین دموکراسی جهان است افتخار می کند (رأی دهندگان چینی مستقیماً حاکمانشان را انتخاب نمی کنند). در انتخابات پارلمانی که در سال ۲۰۰۹ برگزار شد، دقیقاً ۴۱۷٬۰۳۷٬۶۰۶ نفر شرکت کردند، و نرخ مشارکت اندکی کمتر از ۶۰ درصد بود. در مجموع ۸۳۰٬۸۶۶ شعبه اخذ رأی وجود داشت.
پهناوری هند ۳٬۴۰۲٬۸۷۳ کیلومتر مربع (هفتم در جهان و ۲ برابر ایران) است. بیشتر سرزمین هند پست و هموار است و رشته کوه هیمالیا که در شمال کشور قرار دارد باعث شده است که رطوبت و ابرهای باران زا به شمال آسیا نفوذ نکند و در نتیجه هند کشوری پرباران و مرطوب و دارای خاک بسیار حاصلخیز است. این موضوع باعث شده است که این کشور بتواند جمعیّت بسیاری را در خود جای دهد.
جمعیت هند ۱٬۳۵۹٬۰۴۵٬۰۰۰ نفر است که دومین کشور پرجمعیت دنیا پس از چین به شمار می آید. بندر بمبئی (مومبائی) با جمعیتی نزدیک به ۱۴ میلیون تن، پرجمعیت ترین شهر هند است. هند بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون تن دارد. بمبئی، دهلی، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جی پور، گوا، پونا، بوپال، تریواندروم، سورات و کانپور از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.
هند دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد می رسد. هند سرزمین نژادها، زبان ها، آیین ها، و فرهنگ های فراوان و گوناگون می باشد. در هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که در قانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شده است، ۲۲ زبان دیگر در یک یا چند ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند.
دانشنامه آزاد فارسی
بنای تاج محل، آگرا، بنای تاج محل، آگرا، بنای تاج محل، آگرا، موقعیت. جمهوری هند در آسیای جنوبی و در کرانۀ شمالی اقیانوس هند قرار گرفته است. این کشور از شمال به چین و نپال و بوتان، از شرق به میانمار (برمه) و بنگلادش، و خلیج بنگال۱، از جنوب و جنوب غربی به، اقیانوس هند، و از غرب به دریای عرب۲ و پاکستان محدود شده است. مساحت این کشور ۳,۱۶۵,۵۹۵ کیلومتر مربع و شهر دهلی نو۳ پایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور هند که شامل بخش عمدۀ شبه جزیره ای با همین نام است، بعد از چین دومین کشور وسیع آسیا و دومین کشور پرجمعیت جهان است. کوه های عظیم هیمالیا۴ که سراسر نواحی شمالی آن را فراگرفته اند، از نظر زمین ساختی۵ بر اثر برخورد صفحۀ تکتونیکی۶ شبه جزیرۀ هند با صفحۀ تکتونیکیِ آسیا پدید آمده و بلندترین نقطۀ روی زمین یا کوه اورست۷، را در خود جا داده است. کشور هند به سه ناحیۀ جغرافیایی تقسیم می شود: کوه های هیمالیا، جلگه های گنگ۸ و براهماپوترا۹ و ارتفاعات مرکزی و فلات دکن۱۰. ۱) کوه های هیمالیا از رشته کوه های لاداخ۱۱، قراقورم، پیر پنجال۱۲ در جامو و کشمیر۱۳ تشکیل یافته است و دنبالۀ شرقی آن کشورهای نپال و بوتان و چین را از هند جدا می کند. بلندترین نقطۀ هند، کوه کانچنجونگا۱۴، با بلندی ۸,۵۸۶ متر در ایالت سیکیم۱۵ و نزدیک مرز کشور نپال قرار دارد. دنبالۀ جنوبی کوه های هیمالیا با نام رشته کوه های آراوالی۱۶، حوضۀ رودهای گنگ در شرق و سِند۱۷ در غرب را از هم جدا کرده است. رودخانۀ براهماپوترا که از کوه های هیمالیا در چین سرچشمه گرفته، از گوشۀ شمال شرقی هند به این سرزمین وارد می شود و در کشور بنگلادش به رود گنگ می پیوندد و با دلتایی پهناور به خلیج بنگال می ریزد. ۲) جلگه های گنگ و براهماپوترا پرجمعیت ترین و حاصل خیزترین نواحی کشور هند است که در جنوب کوه های هیمالیا قرار دارند. رودخانه های گاگرا۱۸، یامونا۱۹، و بِتوا۲۰ که از ریزابه های رود بزرگ گنگ اند، این جلگه ها را مشروب می کنند و جلگه نسبتاً باریک براهماپوترا از جنوب به رشته کوه های مرزی ناگا۲۱ و خاسی۲۲ منتهی می شود. ۳) ارتفاعات مرکزی و فلات دکن در جنوب جلگۀ گنگ قرار دارند. رشته کوه های مایکالا۲۳ و ویندهایا۲۴ و نیز ارتفاعات مالوا۲۵ بخش شمالی این ناحیه را تشکیل می دهند و رودخانه های مهاندی۲۶ و نرمادا۲۷ مهم ترین زهاب های این قسمت اند. فلات دکن از حوالی رودخانۀ گودآوری۲۸ شروع می شود و تا انتهای جنوبی شبه جزیرۀ هند ادامه دارد. کوه های غات (گات) شرقی۲۹ و غات (گات) غربی۳۰، رشته های ساحلی این ناحیه اند و رودخانه های کریشنا۳۱ و پِنِر۳۲ مهم ترین رودهای آن محسوب می شوند. کرانه های هند تقریباً عاری از بریدگی و عوارض ساحلی است و خلیج های کمبایه۳۳ (خامبات) و کوچ۳۴، در کرانه های غربی، تنها عوارض مهم این نواحی اند. جزایر آندامان و نیکوبار۳۵ واقع در خلیج بنگال نیز بخشی از سرزمین هند به شمار می آیند. کشور هند از نظر اداری به ۲۸ ایالت و هفت سرزمین وابسته تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از دهلی نو، بمبئی (مومبای۳۶)، کلکته۳۷، مَدرَس۳۸، بنگلور۳۹، حیدرآباد، احمدآباد، پونه۴۰، سورات۴۱، کانپور۴۲، لکنو (لکهنو)۴۳، و ناگپور۴۴. اقلیم هند برحسب نواحی مختلف متفاوت است و کلاً چهار فصل دارد. خنک ترین فصل آن از آذر تا اسفند و گرم ترین ماه های آن فروردین و اردیبهشت است. خرداد تا شهریور فصل بارندگی های این کشور است و فصل خشک آن ، که بعد از پایان بارندگی آغاز می شود، تا آبان به درازا می کشد. کمترین میزان بارندگی آن ۱۰۰ میلی متر، در صحرای تار۴۵ واقع در شمال غربی، و بیشترین بارندگی آن ۱۰هزار میلی متر، در ناحیۀ آسام۴۶، در درّۀ براهماپوترا، است. میانگین دمای شهر دهلی در دی ماه ۱۴ درجۀ سانتی گراد و در تیرماه ۳۱ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۶۴۰ میلی متر می رسد. حدود یک پنجم از هند را جنگل فراگرفته است. بیشتر دلتاهای رودخانه ها از جنگل کرنا مستور است و جنگل های مدارگانی خشک۴۷ خاص نواحی مرتفع است. بیشتر جنگل های مدارگانی بارانی۴۸ در نواحی آسام و کوه های غات غربی دیده می شوند. هند از نظر حیات وحش بسیار غنی است، ولی زدودن جنگل ها و توسعۀ کشتزارها و نواحی مسکونی، جانوران هند را از لانه ها و کُنام های خود آواره کرده و شمار آن ها رفته رفته کاهش یافته است. فیل، کرگدن، گاو وحشی، شیر، ببر، پلنگ برفی، آهو، میمون، هوبره، و تمساح، گونه هایی از حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. اقتصاد هند در دهه های اخیر رشد قابل ملاحظه ای داشته و بین درآمد و هزینه های آن تا حد بسیاری تعادل برقرار شده است و نیاز به کمک های خارجی به طور محسوسی کاهش یافته است. حدود دوسوم از نیروی کار این کشور به کشاورزی اشتغال دارند و بسیاری از کشتزارها خصوصی و کوچک اند و بیشتر نیازهای خانوادگی را تأمین می کنند. تحولات دهه های اخیر، به ویژه از ۱۹۸۰ به این سو، موجب تغییرات بسیاری در کشاورزی هند شده و این کشور از نظر نیازهای غذایی خودکفا شده است. برنج که حدود ۴هزار نوع آن در هند کاشته می شود، عمده ترین محصول آن است و گندم، چای، قهوه و ادویه، نارگیل، پنبه و کنف، نیشکر، غلات، ذرت، دانه های روغنی، توتون و تنباکو، کائوچو، موز، و بادام زمینی از دیگر محصولات این کشورند. هند از نظر شمار دام در مقام اول جهان قرار دارد ولی رعایت نکردن بهداشت و تغذیۀ نامناسب، از بهره دهی آن ها کاسته است. صنعت شیلات این کشور به سرعت روبه تکامل است و میزان صید سالانۀ آن به۳.۵میلیون تن می رسد. هند از نظر منابع معدنی غنی است و آهن و زغال آن در حجم بسیار وسیع استخراج می شود. افزون بر آن، بوکسیت، منگنز، مس، گوگرد، نمک و سنگ های قیمتی اقلام صادراتی آن را تشکیل می دهند. معادن نفت و گاز این کشور فراوان است؛ تولید نفت خام آن به۳۳.۵ میلیون تن و تولید گاز طبیعی آن به ۲۵میلیارد متر مکعب، بالغ می شود و ۶۰ درصد از نیازهای داخلی را تأمین می کند. بیش از نیمی از نیروی الکتریسیتۀ هند در نیروگاه های حرارتی و نیم دیگر در نیروگاه های هسته ای و برقابی۴۹ تولید می شود و میزان کل آن به ۴۵۰میلیارد کیلووات ساعت می رسد. هند در زمینۀ صنعت پیشرفت زیادی داشته و منسوجات، دوچرخه، وسایل الکتریکی و الکترونیکی، انواع نرم افزار، سیمان، شکر، کود شیمیایی، کاغذ، موتورسیکلت و اتومبیل، فرآورده های صنعتی این کشور را تشکیل می دهند.
حکومت و سیاست. نوع حکومت هند جمهوری فدرال چندحزبی با دو مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور را اعضای کالج انتخاباتی برای پنج سال انتخاب می کنند و فرمانداران ۲۸ ایالت این کشور و نیز فرمانداران سرزمین های وابسته را رئیس جمهور منصوب می دارد. رهبر حزب حائز اکثریت سِمت نخست وزیری را برعهده می گیرد. قوۀ مقننۀ هند از شورای ایالتی (راجیا صابا۵۰) و مجلس خلق (لوک صابا۵۱) تشکیل می شود. شورای ایالتی ۲۵۰ عضو دارد که مردم آنان را برای شش سال انتخاب می کنند و اعضای مجلس خلق ۵۴۳ نفرند که هر پنج سال یک بار انتخاب می شوند.
مردم و تاریخ. جمعیت هند۱,۲۱۰,۱۹۳,۴۲۲ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به۳۸۲.۳ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور۱.۵ درصد است و هندی ها ۸۰ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند. ۸۰ درصد از مردم هند از آیین هندو پیروی می کنند و ۷۲ درصدشان در روستاها به سر می برند و هندی و انگلیسی زبان رسمی آنان است. میانگین امید به زندگی در هند ۶۳ سال است و ۵۶.۵درصد از بزرگسالان آن باسوادند. نخستین آثار زندگی و تمدن که از درّۀ سِند به دست آمده، از سابقۀ تاریخی ۲۵۰۰پ م این سرزمین حکایت دارد. اقوام آریایی که از فلات ایران۵۲ به سوی هند مهاجرت کردند، تمدن درّۀ سِند را نابود کردند و به آبادانی جلگۀ گنگ پرداختند، و آیین و فرهنگ خود را در آن سرزمین رواج دادند. در قرن ۶پ م، نخست آیین جین۵۳ و سپس آیین بودا۵۴ در آن نواحی رواج یافت و سراسر شبه قارۀ هند۵۵ و آسیای شرقی را فراگرفت. در قرن های بعد، چاندراگوپتا موریا۵۶ (۳۲۵ـ۲۹۷پ م) دولت پادشاهی مگادا۵۷ را در سواحل جنوبی گنگِ سفلا تأسیس کرد و دامنۀ فتوحات خود را تا درّۀ سِند، در غرب، و فلات دکن، در جنوب، گسترش داد. فرزند او آشوکا۵۸ (۲۶۸ـ۲۳۲پ م) سراسر شبه قارۀ هند را به زیر فرمان خود درآورد و کیش بودا را در آن سرزمین رواج داد. در قرن ۱۴م خاندان گوپتا۵۹ به سلطنت رسیدند و دوران طلایی تمدن هند را پایه گذاری کردند که امپراتوری آنان تا نیمه های قرن ۶م دوام آورد. مسلمانان در ۷۱۲م به درّۀ سند وارد شدند و به ترویج آیین اسلام پرداختند. سلطان محمود غزنوی در پایان قرن ۱۰م به هندوستان یورش برد و معابد و پرستشگاه های هندیان را ویران کرد. در اواخر قرن ۱۳م جلال الدین خلجی افغانی سلسلۀ خلجیان را در آن جا تأسیس کرد و از آن زمان تا حملۀ امیرتیمور، هندوستان میان امرای مختلف دست به دست می شد. ظهیرالدین بابُر۶۰، یکی از نوادگان امیرتیمور، در ۱۵۲۶ سلسلۀ تیموریان هند را تأسیس کرد. روزگار سلطنت تیموریان یکی از درخشان ترین ادوار تاریخ هند است و آثار تاریخی به جامانده از آنان، مانند تاج محل و باغ های شالیمار، از فر و شکوه و هنردوستی شاهان تیموری حکایت دارد. پرتغالی ها به سرکردگی واسکو دو گاما۶۱ در ۱۴۹۸م در گالیکوت هند پیاده شدند و به مرور بر کرانه های جنوبی هند تسلط یافتند و پادشاه پرتغال در ۱۵۰۹ آلفونسو آلبوکرک۶۲ را به فرمانداری کل هند منصوب کرد. تسلط پرتغالی ها بر هند راه نفوذ و اعمال نظر دیگر قدرت های اروپایی را به شبه قارۀ هند باز کرد و هندوستان به صحنۀ رقابت آنان مبدل شد. انگلیسی ها دست دیگر رقیبان اروپایی خود را از هند کوتاه کردند و رفته رفته بر سراسر هند استیلا یافتند. هندیانی که از حضور بیگانگان در میهنشان ناراضی بودند، با تشکیل حزب کنگرۀ ملی و با رهبری مهاتما گاندی (۱۸۶۹ـ۱۹۴۸) علیه حضور انگلیسی ها به مبارزه برخاستند و انگلیسی ها را که در جنگ جهانی دوم توان خود را از دست داده بودند، به شدت تحت فشار قرار دادند و به ترک هندوستان ناگزیرشان کردند. پس از خارج شدن انگلیسی ها از هند، اختلاف میان مسلمانان و هندوها شدت گرفت و شبه قارۀ هند میان آنان تقسیم شد و کشور مسلمان نشین پاکستان از هند جدا شد. با تدوین نخستین قانون اساسی هند در ژانویۀ ۱۹۵۰ و برگزاری انتخابات آزاد، آرامش بر هند حکم فرما شد. جواهر لعل نهرو نخست وزیری هند را برعهده گرفت و با کمک یاران متعهد و به کارگیری راهنمایی های گاندی، هند به یکی از دموکراتیک ترین کشورهای جهان مبدل شد. این کشور نخستین بمب هسته ای خود را در ۱۹۷۴ آزمایش کرد و بدینسان در ردیف کشورهای مجهز به سلاح اتمی جای گرفت.Bay of BengalArabian SeaNew DelhiHimalayatectonictectonic PlateEverestGangBrahmaputraDeccan PlateauLadakhPir PanjalJamu & KashmirKanchenjungaSikimAravalliIndusGhagharaYamunaBetwaNagaKhasiMaikalaVindhyaMalwaMahanadiNarmadaGodavariEastern GhatsWestern GhatsKrishnaPennerCambayKutchAndaman & NicobarMumbaiCalcuttaMadrasBangalorePuneSuratKanpurLucknowNagpurThar DesertAssamdry tropical forestrain tropical foresttectonicRajya SabhaLok SabhaPlateaue of IranJainismBuddhismIndian SubcontinentChandragupta MauryaMagadhaAshokaGuptaBaburVasco Da GamaAlfonso Albuquerque
نقل قول ها
• «به دلیلِ ضعیف بودنِ هندوستان نیست که طرفدارِ برقراری آرامش در آن هستم. من می خواهم هندوستان قدرت و نفوذِ خود را آگاهانه در راهِ از میان برداشتنِ خشونت به کار گیرد. برای آگاهی به قدرتِ خویش، نیازی به اسلحه نیست.» برگرفته از کتابِ «گزینهٔ گفتارهای گاندی» ترجمه مهشید میرمعزّی، نشر ثالث، سال ۱۳۸۸، ص۱۰ -> ماهاتما گاندی
• «من هوادار این عقیدهٔ خرافی نیستم که هر چه قدیمی است خوب است. همچنین عقیده ندارم که هرچه هندی باشد خوب است.»برگرفته از کتابِ «گزینهٔ گفتارهای گاندی» ترجمه مهشید میرمعزّی، نشر ثالث، سال ۱۳۸۸، ص۳۰۶ -> ماهاتما گاندی
• «من جداً عقیده دارم که آزادی و نجات هند با فداکاری و روشن بینی زنانش بستگی دارد.» برگرفته از کتابِ «گزینهٔ گفتارهای گاندی» ترجمه مهشید میرمعزّی، نشر ثالث، سال ۱۳۸۸، ص۲۸۳ -> ماهاتما گاندی
• «پرچم : پرچم کشور هند مرکب از سه رنگ زعفرانی، سفید و سبز است. این پرچم، پرچم حزب کنگره در جریان مبارزات استقلال طلبانهٔ هند از بریتانیا بود. پس از استقلال این کشور در ۱۹۴۷م از بریتانیا، پرچم حزب کنگره به عنوان پرچم ملی هند پذیرفته شد. در این پرچم، نوار زعفرانی رنگ نشانهٔ رشادت و فداکاری، سفید نشانهٔ حقیقت و سبز علامت ایمان و جوانمردی است. در قسمت وسط نوار سفیدرنگ یک چرخ میله دار نخ ریسی نقش شده است، این چرخ علامت فرهنگ باستانی هند است و در جریان مبارزات استقلال طلبانه نشانهٔ مقاومت سیاسی و اقتصادی علیه سلطهٔ استعمارگران محسوب می شد. چرخ نخ ریسی مذکور به رنگ سورمه ای می باشد… گاندی رهبر مبارزات استقلال طلبانهٔ هند در بخشی از مبارزات خود برای تحریم پارچه های بافت انگلستان از چرخ نخ ریسی برای خود لباس ساخت و دیگران نیز از او تقلید کردند.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
دانشنامه اسلامی
نام هند ( (aidnI مشتق شده از واژه «ایندوس» ( (sudnI در زبان فارسی باستان است که به جای واژه سانسکریت «سیندو» ( (uhdniS به کار می رفته و نام محلی رودخانه ای بوده است. همچنین واژه «هندوستان» که به عنوان نام کامل این سرزمین در اغلب کشورها از جمله خود هند رواج دارد، به معنی «سرزمین هندوها» و واژه ای فارسی است. هند در تاریخ ۱۵ اوت ۱۹۴۷ و درست یک روز پس از استقلال پاکستان (از بریتانیای کبیر) استقلال یافته است. قانون اساسی این کشور نیز در تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ تصویب شد.
موقعیت سرزمینی
هند با مساحتی بیش از سه میلیون و یکصد هزار کیلومتر مربع برابر با یک میلیون و دویست مایل مربع (بدون احتساب کشمیر تحت کنترل هند)، یکی از بزرگترین کشورهای جهان و یکی از پر تنوع ترین کشورهای جهان نیز هست. غیر از زبانهای هندی و انگلیسی شانزده زبان دیگر هم در آن کشور صحبت می شود. هندوئیسم، اسلام، مسیحیت، آئین سیک، بودائیسم و جینیسم از جمله مذاهب رایج در هند است.گستره هند، بخش اعظم جنوب آسیا و شبه قاره هند را به خود اختصاص داده است. این کشور با پاکستان، بنگلادش، نپال، بوتان، چین و برمه هم مرز است. جغرافیای هند به طور کلی به سه بخش تقسیم می شود: فلات بلند هیمالیا، جلگه گنگ و شبه جزیره جنوب هند که مناطق مختلف کوهستانی، دره رودخانه ای، کویر، دشت و جنگل را در بر می گیرد. پائین ترین سطح هند، در اقیانوس هند، با ارتفاع صفر و بلندترین نقطه این کشور، قله کانچنجنگا، با ارتفاع متر در هیمالیا قرار دارد که سومین قله مرتفع جهان است.
جمعیت
هند دومین کشور پرجمعیت دنیا است و قریب به یک ششم جمعیت جهان را در خود جای داده است. رشد جمعیت این کشور،/ درصد است. تنوع نژادی، فرهنگی، زبانی و مذهبی، این کشور را به چشم اندازی شگرف از همزیستی مسالمت آمیز میان اعتقادات گوناگون تبدیل کرده است.نژاد مردم هند، شامل: ۷۲ درصد هند و آریائی، ۲۵ درصد دراویدی و ۳ درصد نژاد زرد است که این نژادها بر اساس شرایط مکانی، فرهنگی و دینی نیز دارای تقسیمات خاص خود هستند. ۸/ ۸۴ درصد مردم هند باسواد هستند که این آمار در مردان ۳/ ۷۵ و در زنان ۷/ ۵۳ درصد می باشد.
اقتصاد هند
...
از ویژگی های فرهنگی بارز در تاریخ هند، ارتباط گسترده حکومت های شیعی و مردم قلمرو آن با ایرانیان است که به مهاجرت تعداد زیادی از ایرانیان از جمله علما، صوفیان و شاعران به هند و در نتیجه، همسانی فرهنگی و مذهبی این دو سرزمین انجامیده است.
پراکندگی شیعیان در کشور هند به طور کامل با جغرافیای مراکز تاریخی شیعه در این کشور مطابق نیست؛ چنانکه بیشترین شیعیان در شهرهای پنجاب و دهلی ساکن اند و شهرهای حیدرآباد، لکنهو، و جونیپور در رتبه های بعدی هستند.
|نام اصلی= بهارات گنراجیه |نام فارسی رسمی=جمهوری هندوستان |نام عادی=هند |نقشه = موقعیت هند.png |بزرگ ترین شهر= بمبئی |نوع حکومت=جمهوری فدرال |مساحت = ۳٬۱۶۶٬۴۱۴* |areami² = ۱٬۲۲۲٬۵۵۹ |رتبه مساحت = هفتم |area_magnitude = ۱ E۱۲ |جمعیت = ۱٫۲ میلیارد |سال براورد جمعیت = ۲۰۰۷ |رتبه جمعیت = |جمعیت سرشماری = ۱٬۲۱۰٬۱۹۳٬۴۲۲ |سال سرشماری = ۲۰۰۱ |تعداد شیعیان= ۳۰ تا ۵۰ میلیون |تراکم جمعیت = |population_densitymi² = ۸۵۲ |رتبه تراکم جمعیت = سی ویکم |سال تولید ناخالص داخلی = |تولید ناخالص داخلی = |رتبه تولید ناخالص داخلی = |سرانه تولید ناخالص داخلی = |رتبه سرانه تولید ناخالص داخلی = |سال شاخص توسعه انسانی = |شاخص توسعه انسانی = |رتبه شاخص توسعه انسانی = |وضع شاخص توسعه انسانی = |Gini = ۳۲٫۵ |Gini_year = ۱۹۹۹–۰۰ |Gini_category = medium |نحوه تشکیل = استقلال از بریتانیا |موارد منجر به تشکیل = اعلام رسمیجمهوری |تاریخ تشکیل = ۱۵ آگوست ۱۹۴۷ میلادی۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ میلادی |واحد پول = |کد واحد پول = |منطقه زمانی = |منطقه زمانی تابستانی = |دامنه اینترنتی = |جهت رانندگی = |پیش شماره تلفنی =
هند کشوری در جنوب آسیا که جمعیت بزرگی از شیعیان - حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیون نفر - در آن زندگی می کنند. برخی از مناطق هند مانند دکن در جنوب این کشور و مناطق اوده و کشمیر در شمال، سابقه دیرینه ای در تشیع داشته و در دوره هایی حکومت های شیعی داشته اند.
از ویژگی های فرهنگی بارز در تاریخ هند، ارتباط گسترده حکومت های شیعی و مردم قلمرو آن با ایرانیان است که به مهاجرت تعداد زیادی از ایرانیان از جمله علما، صوفیان و شاعران به هند و در نتیجه، همسانی فرهنگی و مذهبی این دو سرزمین انجامیده است.
پراکندگی شیعیان در کشور هند به طور کامل با جغرافیای مراکز تاریخی شیعه در این کشور مطابق نیست؛ چنانکه بیشترین شیعیان در شهرهای پنجاب و دهلی ساکن اند و شهرهای حیدرآباد، لکنهو، و جونیپور در رتبه های بعدی هستند.
کشور هند با نام رسمی جمهوری هند، بخشی از شبه قاره هندوستان است. این کشور با ۳/۳ میلیون متر مربع مساحت، از نظر وسعت، هفتمین کشور جهان و با بیش از ۱/۲ میلیارد نفر، دومین کشور پرجمعیت جهان است. هند از شمال غرب با کشورهای افغانستان و پاکستان، از شمال با کشورهای چین، بوتان و نپال و از شرق با میانمار و بنگلادش هم مرز است و از جنوب به آب های اقیانوس هند می پیوندد.
جمهوری هند با استقلال از سلطه استعماری بریتانیا در نیمه سده بیستم میلادی تشکیل شد. سلطه بریتانیا بر هند از سده هجدهم میلادی آغاز شد. مبارزات ملی مردم هند برای کسب استقلال، از ۱۸۸۴ میلادی آغاز شد اما دست یافتن به استقلال کامل، تا سال ۱۹۴۷ میلادی به طول انجامید. این کشور در حال حاضر به ۲۹ ایالت تقسیم شده که به شکل فدرالی اداره می شود. پایتخت آن، شهر دهلی نو است.
هندوستان، مهد دین های بزرگ و دربرگیرنده بخش عظیمی از پیروان ادیان جهان همچون هندو، بودایی، مسیحیت، زرتشتی و اسلام است. ۸۰/۵% جمعیت این کشور هندو مذهب هستند، و ۱۳/۴% مسلمانند . مسیحیان، سیک ها، بودایی ها و پیروان دین جین از دیگر گروه های مذهبی ساکن هندوستان اند.
گویش مازنی
۱چاله ی بزرگ ۲خندق اطراف مزارع و باغ که در قدیم حفر می نمودنددر ...
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
فرهنگ فارسی معین
( هَ ) ( اِ. ) 1 - قاعده ، قانون . 2 - راه طریق .
هند دختر عتبه مشهور به هند جگرخوار ( درگذشت ۱۴ق ) ، همسر ابوسفیان و مادر معاویه. او در جنگ احد، مشرکان را برای نبرد با مسلمانان تشویق می کرد و در پایان جنگ، سینه و شکم حمزة بن عبدالمطلب را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت. همچنین از گوش و بینی مسلمانان کشته شده، گردنبند و دستبند ساخت.
متضاد آن، نَهند، ناهند، نَهِنگ است به معنی نزدیک