پاکستان
فارسی به انگلیسی
Pakistan
فرهنگ فارسی
قانون استقلال هند در ۴ ژویه ۱۹۴۷ م . ( آدینه ۱۲ تیر ۱۳۲۶ ه. ش . ) از مجلس عوام انگلستان گذشت وبه موجب آن در اوت ۱۹۷ م . از متصرفات انگلیسی هند دو کشور پاکستان و هندوستان به وجود آمد . استقلال پاکستان مرهون کوشش بسیار موحوم محمد علی جناح است . پاکستان تا سال ۱۹۷۱ م . به دو قسمت شرقی غربی تقسیم میشد اما در این سال پاکستان شرقی خود را مستقل اعلام نمود و بنگلادش نامیده شد . پاکستان غربی شامل بلوچستان ایالت افغان پنجاب و سند می باشد مساحت کل آن برابر ۸٠۳۹٠٠ کیلومتر مربع وجمعیت آن بالغ بر ۷۶۷۷٠٠٠٠ نفر است . رود سند آنرا مشروب می سازد . پاکستان حکومت جمهوری دارد و پایتخت آن شعر راول پندی است و سابقا کراچی پایتخت بوده است محصولات عمده برنج گندم پنبه چای نیشکر الیاف گیاهی پشم و پوست است . ذخایر زیر زمینی نمک گوگرد گچ کرومیت نفت زغال پنبه کوهی آنتیموان و غیره است . در ۲۸ مه ۱۹۵۵ قانون اساسی جدید پاکستان تصویب گردید و در ۲۳ مارس ۱۹۵۶ ژنرال اسکندر میرزا به ریاست جمهوری رسید . رئیس جمهور کنونی ژنرال ضیائ الحق است که در سال ۱۹۷۸ با کودتایی زمام امور به به دست گرفت ۸۸ مردم مسلمان وبقیه هندو و مسیحی و عده کمی زردشتی و بودایی هستند . اردو انگلیسی و بنگالی زبانهای رسمی است .
لغت نامه دهخدا
پاکستان. [ ک ِ ] ( اِخ )( از: پاک = بخش + ستان «پسوند» ضمناً نشانه اختصاری پنج بخش : پنجاب ، افغانی ( صوبه سرحد )، کشمیر، سند، بلوچستان پاکستان ) قانون استقلال هند در 4 ژوئیه 1947 م. ( آدینه 12 تیر 1326 هَ. ش. ) از مجلس عوام انگلستان گذشت و بموجب آن در اوت 1947 م. از متصرفات انگلیسی هند، دو کشور پاکستان و هندوستان بوجود آمد. استقلال پاکستان مرهون کوشش بسیار مرحوم محمدعلی جناح است. پاکستان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم میشود و مساحت کل آن 9350000 کیلومتر مربع است که از این مقدار 329000 کیلومتر مربع مساحت پاکستان غربی است. پاکستان غربی شامل بلوچستان ، ایالت افغان ، پنجاب ، سند، و پاکستان شرقی شامل دو ناحیه بنگال و آسام است. رود سند پاکستان غربی و شعب رودهای گنگ و براهماپوترا پاکستان شرقی را مشروب می سازد. پاکستان حکومت جمهوری دارد و پایتخت آن شهر راول پندی است ، سابقاً کراچی پایتخت بوده است. محصولات عمده آن برنج ، گندم ، پنبه ، چای ، نیشکر، الیاف گیاهی ، پشم و پوست است. ذخایر زیرزمینی نمک ، گوگرد، گچ ، کرومیت ، نفت ، زغال ، پنبه کوهی آنتیموان و غیره است. در 28 مه 1955 قانون اساسی جدید پاکستان تصویب گردید و در 23 مارس 1956 ژنرال اسکندرمیرزا به ریاست جمهوری رسید. 88% مردم آن مسلمان و بقیه هندو و مسیحی و عده کمی زردشتی و بودایی هستند. زبانهای رسمی آن اردو، انگلیسی و بنگالی است.
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۳°۴۰′۰۰″ شمالی ۷۳°۱۰′۰۰″ شرقی / ۳۳٫۶۶۶۶۷°شمالی ۷۳٫۱۶۶۶۷°شرقی / 33.66667; 73.16667دریاچه سیف الملوک در روستای کقان قله راکاپوشی در رشته کوه قراقروم مغازه پوشاک در کراچی ملوانان نظامی پاکستان ساختمان موهاتا در کراچی مسجد پادشاهی در لاهور. تندیس بودا در موزه لاهور. فیض محل در خاریپور رشته کوه قراقروم در شمال خاور پاکستان. مسجد پادشاهی در شب. آرامگاه عبدالحسن آصف خان؛ پدر ممتاز محل، همسر شاه جهان
پاکستان با نام رسمی جمهوری اسلامی پاکستان (به زبان اردو: اسلامی جمهوریۂ پاکستان)، کشوری در جنوبآسیا است و پایتخت آن اسلام آباد نام دارد. این کشور در جنوب مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عمان دارد و از غرب با ایران، از شمال با افغانستان، از شرق با هندوستان، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین هم مرز است. ناحیه کشمیر مورد ادعای هندوستان و جمهوری اسلامی پاکستان است. هر دو کشور هند و جمهوری اسلامی پاکستان به طور جداگانه بخش هایی از این منطقه را اداره می کنند و این مناطق توسط خط کنترل از هم جدا شده اند.
دین رسمی جمهوری اسلامی پاکستان اسلام است و در میان کشورهای اسلامی، دومین کشور از نظر تعداد مسلمانان محسوب می شود. این کشور در سال ۱۹۴۷ به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. در سال ۱۹۷۱ جنگ داخلی به جدایی پاکستان شرقی با نام بنگلادش از این کشور منجر شد. این منطقه تاریخچه کهنی از زندگی و تمدن را داراست که شامل تمدن دره سند می شود. از زمان استقلال،جمهوری اسلامی پاکستان دوره های رشد نظامی و اقتصادی و هم چنین بی ثباتی را همگام با جدا شدن بنگلادش از خود، تجربه کرده است.جمهوری اسلامی پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است و تنها کشور اسلامی دارنده جنگ افزار هسته ای می باشد.
جمهوری اسلامی پاکستان بر اساس برآورد سال ۲۰۱۸ با بیش از ۲۱۲ میلیون نفر جمعیت پنجمین کشور پرجمعیت دنیاست. این کشور جمهوری پارلمانی فدرال است و از ۴ ایالت و چهار قلمرو فدرالی تشکیل می شود.جمهوری اسلامی پاکستان هم از نظر زبانی و قومی و هم از نظر جغرافیایی کشور متنوع است. اردو زبان های رسمی این کشور، اسلام آباد پایتخت و کراچی بزرگترین شهر جمهوری اسلامی پاکستان است. در شهریور ماه ۱۳۹۴ دیوان عالی جمهوری اسلامی پاکستان با صدور حکمی، زبان اردو را به عنوان زبان اداری این کشور اعلام کرد.[http://www.pbscensus.gov.pk/
پاکستان با نام رسمی جمهوری اسلامی پاکستان (به زبان اردو: اسلامی جمهوریۂ پاکستان)، کشوری در جنوبآسیا است و پایتخت آن اسلام آباد نام دارد. این کشور در جنوب مرز آبی هزار کیلومتری با دریای عمان دارد و از غرب با ایران، از شمال با افغانستان، از شرق با هندوستان، و از شمال شرق با جمهوری خلق چین هم مرز است. ناحیه کشمیر مورد ادعای هندوستان و جمهوری اسلامی پاکستان است. هر دو کشور هند و جمهوری اسلامی پاکستان به طور جداگانه بخش هایی از این منطقه را اداره می کنند و این مناطق توسط خط کنترل از هم جدا شده اند.
دین رسمی جمهوری اسلامی پاکستان اسلام است و در میان کشورهای اسلامی، دومین کشور از نظر تعداد مسلمانان محسوب می شود. این کشور در سال ۱۹۴۷ به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. در سال ۱۹۷۱ جنگ داخلی به جدایی پاکستان شرقی با نام بنگلادش از این کشور منجر شد. این منطقه تاریخچه کهنی از زندگی و تمدن را داراست که شامل تمدن دره سند می شود. از زمان استقلال،جمهوری اسلامی پاکستان دوره های رشد نظامی و اقتصادی و هم چنین بی ثباتی را همگام با جدا شدن بنگلادش از خود، تجربه کرده است.جمهوری اسلامی پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است و تنها کشور اسلامی دارنده جنگ افزار هسته ای می باشد.
جمهوری اسلامی پاکستان بر اساس برآورد سال ۲۰۱۸ با بیش از ۲۱۲ میلیون نفر جمعیت پنجمین کشور پرجمعیت دنیاست. این کشور جمهوری پارلمانی فدرال است و از ۴ ایالت و چهار قلمرو فدرالی تشکیل می شود.جمهوری اسلامی پاکستان هم از نظر زبانی و قومی و هم از نظر جغرافیایی کشور متنوع است. اردو زبان های رسمی این کشور، اسلام آباد پایتخت و کراچی بزرگترین شهر جمهوری اسلامی پاکستان است. در شهریور ماه ۱۳۹۴ دیوان عالی جمهوری اسلامی پاکستان با صدور حکمی، زبان اردو را به عنوان زبان اداری این کشور اعلام کرد.[http://www.pbscensus.gov.pk/
wiki: استان اردبیل واقع شده است.
wiki: پاکستان (اردبیل)
دانشنامه آزاد فارسی
پاکِستان (Pakistan)
پاکِستان
پاکِستان
موقعیت. جمهوری پاکستان در آسیای جنوبی و در شرق ایران جا دارد. کشور افغانستان از شمال، هند از شرق، دریای عرب از جنوب، و ایران از غرب این کشور را در میان گرفته اند. مساحت پاکستان (به جز قسمتی از جامو و کشمیر که در نظارت و کنترل پاکستان قرار دارد) ۷۹۶,۰۹۵ کیلومتر مربع است، و پایتخت آن شهر اسلام آباد است.سیمای طبیعی. کوه کا ۲، با ارتفاع ۸,۶۱۱ متر، در کوه های هیمالیا، بلندترین نقطۀ پاکستان، در شمال شرقی آن جا دارد. رود سند با درازای ۳,۱۸۰ کیلومتر و ریزابه های آن مانند ساتلج، چناب، جهلوم، و ژوب سراسر نواحی شرقی آن را از کوهستان های شمالی تا دشت های آبرفتی جنوب یا جلگۀ پنجاب، مشروب می کند. دشت و شنزار تار، (صحرای بزرگ هند) آن را از کشور هند جدا می کند. نواحی غربی پاکستان را کوهستان خشک بلوچستان تشکیل داده و رودخانه هایی مانند هینگول، که غالباً فصلی اند، آن را مشروب می کنند. پاکستان از نظر اداری به نواحی فدرال و چهار استان تقسیم می شود و اسلام آباد، کویته، پیشاور، لاهور، و کراچی از شهرهای مهم آن به شمار می روند. آب و هوای پاکستان قاره ای و متنوع است. کوهستان های شمالی معتدل مایل به سرد و نواحی جنوبی گرم و مرطوب است. دمای هوا در جلگۀ سند در تابستان بین ۳۲ تا ۴۹ درجۀ سانتی گراد و در زمستان سیزده درجۀ سانتی گراد است. فصل بارندگی آن نیز غالباً به ماه های مرداد و شهریور منحصر می شود.
اقتصاد. پاکستان کشوری عمدتاً متکی بر کشاورزی است و نیمی از نیروی کار آن در این بخش اشتغال دارند. گندم، برنج، شکر، پنبه، سیب زمینی، مرکبات، ذرت، پیاز، انبه، و بقولات از عمده ترین فرآورده های کشاورزی آن محسوب می شوند. صنعت پاکستان با کشاورزی آن رابطۀ تنگاتنگ دارد و رشته های مهندسی، به ویژه الکترونیک، در ردیف اول فعالیت های صنعتی این کشور قرار دارند. افزون بر آن، تولید فولاد، سیمان، کود شیمیایی، روغن های خوراکی و پژوهش های هسته ای نیز از جایگاه مهمی برخوردارند. صنایع خودروسازی، موتورسیکلت، دوچرخه، نساجی، و کفش سازی این کشور نیز از موقعیت نسبتاً خوبی برخوردارند.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر پاکستان جمهوری اسلامی با دو نهاد قانون گذاری است و مدت ریاست جمهوری پاکستان پنج سال است. مجلس شورای ملی آن ۳۴۲ عضو دارد و مردم آنان را برای مدت چهار سال انتخاب می کنند و ۸۷ نمایندۀ مجلس سنا را نیز مردم برمی گزینند. ژنرال پرویز مشرف در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ نواز شریف، نخست وزیر وقت پاکستان، را برکنار کرد و خود قدرت را در دست گرفت. پاکستان جزو قدرت های اتمی است و ارتش آن از ۵۲۰هزار نفر نیروی زمینی، ۲۲هزار نفر نیروی دریایی، و ۴۵هزار نفر نیروی هوایی تشکیل شده است.
مردم و تاریخ. جمعیت پاکستان ۱۷۷,۱۸۳,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن۲۲۲.۶ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۹ درصد است. ۵۰ درصد از جمعیت آن را پنجابی ها تشکیل می دهند. ۹۵ درصد از جمعیت آن مسلمان اند و زبان رسمی آنان اردو است. تاریخ پاکستان با تاریخ ایران و هند قرابت دارد؛ نواحی غربی این کشور تا پیش از ظهور اسلام بخشی از امپراتوری ایران بود. در ۷۱۱م محمد بن قاسم درۀ سند را تصرف کرد و به ترویج آیین اسلام پرداخت. از قرن ۱۱ تا ۱۳م/۵ تا ۷ق غزنویان و غوریان در آن جا حکمفرمایی داشتند. در قرن ۱۳م/۷ق حکومت اسلامی در شبه قارۀ هند پایه گذاری شد و فرمانروایان مسلمان شهر دهلی را به پایتختی برگزیدند، و پاکستان امروزی را ضمیمۀ خود کردند. در قرن ۱۸م انگلیسی ها به تدریج با نفوذ در شبه قارۀ هند عنان و اختیار سرزمین مزبور را به دست گرفتند و به تقویت هندوها در مقابله با مسلمانان پرداختند. همین امر به اتحاد و استقلال مسلمانان منتهی و حزب مُسلم لیگ در ۱۹۰۶ تأسیس شد و به منزلۀ نمایندۀ جامعۀ مسلمانان رسمیت یافت. این حزب در ۱۹۳۰ با رهبری محمد علی جناح سیاست جداسازی مسلمانان از هندوها را در پیش گرفت و پس از زدوخوردها و تلفات بسیار، سرانجام رهبر کنگرۀ ملی هند طرح جدایی هند و پاکستان را تصویب کرد و کشور پاکستان در ۳ ژوئن ۱۹۴۷ با دو بخش مسلمان نشین پاکستان غربی و پاکستان شرقی تأسیس شد. نخستین قانون اساسی پاکستان در مارس ۱۹۵۶ به تصویب رسید و اولین دولت پاکستان، که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود، بر سر کار آمد. نبرد ۱۹۷۱ هند و پاکستان به جداشدن پاکستان شرقی و استقلال آن به نامبنگلادش انجامید و کشور پاکستان به سرزمین کنونی منحصر شد.
پاکِستان
پاکِستان
موقعیت. جمهوری پاکستان در آسیای جنوبی و در شرق ایران جا دارد. کشور افغانستان از شمال، هند از شرق، دریای عرب از جنوب، و ایران از غرب این کشور را در میان گرفته اند. مساحت پاکستان (به جز قسمتی از جامو و کشمیر که در نظارت و کنترل پاکستان قرار دارد) ۷۹۶,۰۹۵ کیلومتر مربع است، و پایتخت آن شهر اسلام آباد است.سیمای طبیعی. کوه کا ۲، با ارتفاع ۸,۶۱۱ متر، در کوه های هیمالیا، بلندترین نقطۀ پاکستان، در شمال شرقی آن جا دارد. رود سند با درازای ۳,۱۸۰ کیلومتر و ریزابه های آن مانند ساتلج، چناب، جهلوم، و ژوب سراسر نواحی شرقی آن را از کوهستان های شمالی تا دشت های آبرفتی جنوب یا جلگۀ پنجاب، مشروب می کند. دشت و شنزار تار، (صحرای بزرگ هند) آن را از کشور هند جدا می کند. نواحی غربی پاکستان را کوهستان خشک بلوچستان تشکیل داده و رودخانه هایی مانند هینگول، که غالباً فصلی اند، آن را مشروب می کنند. پاکستان از نظر اداری به نواحی فدرال و چهار استان تقسیم می شود و اسلام آباد، کویته، پیشاور، لاهور، و کراچی از شهرهای مهم آن به شمار می روند. آب و هوای پاکستان قاره ای و متنوع است. کوهستان های شمالی معتدل مایل به سرد و نواحی جنوبی گرم و مرطوب است. دمای هوا در جلگۀ سند در تابستان بین ۳۲ تا ۴۹ درجۀ سانتی گراد و در زمستان سیزده درجۀ سانتی گراد است. فصل بارندگی آن نیز غالباً به ماه های مرداد و شهریور منحصر می شود.
اقتصاد. پاکستان کشوری عمدتاً متکی بر کشاورزی است و نیمی از نیروی کار آن در این بخش اشتغال دارند. گندم، برنج، شکر، پنبه، سیب زمینی، مرکبات، ذرت، پیاز، انبه، و بقولات از عمده ترین فرآورده های کشاورزی آن محسوب می شوند. صنعت پاکستان با کشاورزی آن رابطۀ تنگاتنگ دارد و رشته های مهندسی، به ویژه الکترونیک، در ردیف اول فعالیت های صنعتی این کشور قرار دارند. افزون بر آن، تولید فولاد، سیمان، کود شیمیایی، روغن های خوراکی و پژوهش های هسته ای نیز از جایگاه مهمی برخوردارند. صنایع خودروسازی، موتورسیکلت، دوچرخه، نساجی، و کفش سازی این کشور نیز از موقعیت نسبتاً خوبی برخوردارند.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر پاکستان جمهوری اسلامی با دو نهاد قانون گذاری است و مدت ریاست جمهوری پاکستان پنج سال است. مجلس شورای ملی آن ۳۴۲ عضو دارد و مردم آنان را برای مدت چهار سال انتخاب می کنند و ۸۷ نمایندۀ مجلس سنا را نیز مردم برمی گزینند. ژنرال پرویز مشرف در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ نواز شریف، نخست وزیر وقت پاکستان، را برکنار کرد و خود قدرت را در دست گرفت. پاکستان جزو قدرت های اتمی است و ارتش آن از ۵۲۰هزار نفر نیروی زمینی، ۲۲هزار نفر نیروی دریایی، و ۴۵هزار نفر نیروی هوایی تشکیل شده است.
مردم و تاریخ. جمعیت پاکستان ۱۷۷,۱۸۳,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن۲۲۲.۶ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۹ درصد است. ۵۰ درصد از جمعیت آن را پنجابی ها تشکیل می دهند. ۹۵ درصد از جمعیت آن مسلمان اند و زبان رسمی آنان اردو است. تاریخ پاکستان با تاریخ ایران و هند قرابت دارد؛ نواحی غربی این کشور تا پیش از ظهور اسلام بخشی از امپراتوری ایران بود. در ۷۱۱م محمد بن قاسم درۀ سند را تصرف کرد و به ترویج آیین اسلام پرداخت. از قرن ۱۱ تا ۱۳م/۵ تا ۷ق غزنویان و غوریان در آن جا حکمفرمایی داشتند. در قرن ۱۳م/۷ق حکومت اسلامی در شبه قارۀ هند پایه گذاری شد و فرمانروایان مسلمان شهر دهلی را به پایتختی برگزیدند، و پاکستان امروزی را ضمیمۀ خود کردند. در قرن ۱۸م انگلیسی ها به تدریج با نفوذ در شبه قارۀ هند عنان و اختیار سرزمین مزبور را به دست گرفتند و به تقویت هندوها در مقابله با مسلمانان پرداختند. همین امر به اتحاد و استقلال مسلمانان منتهی و حزب مُسلم لیگ در ۱۹۰۶ تأسیس شد و به منزلۀ نمایندۀ جامعۀ مسلمانان رسمیت یافت. این حزب در ۱۹۳۰ با رهبری محمد علی جناح سیاست جداسازی مسلمانان از هندوها را در پیش گرفت و پس از زدوخوردها و تلفات بسیار، سرانجام رهبر کنگرۀ ملی هند طرح جدایی هند و پاکستان را تصویب کرد و کشور پاکستان در ۳ ژوئن ۱۹۴۷ با دو بخش مسلمان نشین پاکستان غربی و پاکستان شرقی تأسیس شد. نخستین قانون اساسی پاکستان در مارس ۱۹۵۶ به تصویب رسید و اولین دولت پاکستان، که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود، بر سر کار آمد. نبرد ۱۹۷۱ هند و پاکستان به جداشدن پاکستان شرقی و استقلال آن به نامبنگلادش انجامید و کشور پاکستان به سرزمین کنونی منحصر شد.
wikijoo: پاکستان
نقل قول ها
پاکستان با نام رسمی جمهوری اسلامی پاکستان (به اردو: اسلامی جمهوریۂ پاکستان)، کشوری در جنوب غربی آسیا است و پایتخت آن اسلام آباد.
• «پاکستان یک جمهوری فدرال خواهد بود که با عنوان«جمهوری اسلامی پاکستان» شناخته شده، از این پس تحت عنوان پاکستان به آن اشاره خواهد شد.» -> اصل اول قانون اساسی پاکستان
• «قلمرو پاکستان شامل مناطق ذیل است:• -> اصل اول قانون اساسی پاکستان
• «در پاکستان ، سیاست ها ارثی است.» -> عمران خان
• «پرچم : پاکستان دارای پرچمی دورنگ است. سبز و سفید که قسمت اعظم آن را رنگ سبز تشکیل داده و رنگ سفید در سمت چپ رنگ سبز قرار دارد. گفته می شود که این دوگانگی رنگ به نشانهٔ تفاوت های طبیعی این کشور است (سبز به نشانهٔ ناحیه سند و سفید به نشانهٔ کوه های سلیمان). رنگ سبز همچنین نشانهٔ دین اسلام است و رنگ سفید نشانهٔ اقلیت غیر مسلمان این کشور شمرده شده است.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
• «پاکستان یک جمهوری فدرال خواهد بود که با عنوان«جمهوری اسلامی پاکستان» شناخته شده، از این پس تحت عنوان پاکستان به آن اشاره خواهد شد.» -> اصل اول قانون اساسی پاکستان
• «قلمرو پاکستان شامل مناطق ذیل است:• -> اصل اول قانون اساسی پاکستان
• «در پاکستان ، سیاست ها ارثی است.» -> عمران خان
• «پرچم : پاکستان دارای پرچمی دورنگ است. سبز و سفید که قسمت اعظم آن را رنگ سبز تشکیل داده و رنگ سفید در سمت چپ رنگ سبز قرار دارد. گفته می شود که این دوگانگی رنگ به نشانهٔ تفاوت های طبیعی این کشور است (سبز به نشانهٔ ناحیه سند و سفید به نشانهٔ کوه های سلیمان). رنگ سبز همچنین نشانهٔ دین اسلام است و رنگ سفید نشانهٔ اقلیت غیر مسلمان این کشور شمرده شده است.» در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش
wikiquote: پاکستان
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] پاکستان یکی از کشورهای اسلامی می باشد. این کشور در جنوب، با دریای عمان، در شرق با هند، در غرب با ایران و افغانستان و در شمال با چین دارای مرز مشترک می باشد.
پاکستان به لحاظ جغرافیایی در جنوب آسیا واقع شده است و این کشور در جنوب، با دریای عمان، در شرق با هند، در غرب با ایران و افغانستان و در شمال با چین دارای مرز مشترک می باشد. مساحت کل پاکستان بر حسب آمارهای متفاوت،/ ۸۰۳ و ۷۲۰/ ۷۷۸ کیلومتر مربع می باشد.پاکستان به سه منطقه جغرافیایی شامل سرزمین های مرتفع شمالی، جلگه رود سند که خود به دو بخش سند و پنجاب تقسیم می شود و فلات بلوچستان تقسیم می گردد. گرچه در بسیاری از منابع، مناطق جغرافیایی پاکستان به تقسیمات کوچک تری ترسیم شده است، اما سه منطقه طبیعی یاد شده به راحتی می تواند سیستم ارتباطی این کشور را نشان دهد. این کشور از سمت جنوب، شرق و غرب می تواند سیستم ارتباطی مناسبی را با کشورهای دیگر برقرار کند. افزون بر این، وجود بندر بزرگ کراچی در جنوب این کشور باعث شده است تا پاکستان از امکانات لازم جهت دسترسی به آب های آزاد برخوردار باشد. ذکر این نکته ضروری است که اقیانوس هند مؤثرترین عامل در تسهیل ارتباطات این کشور با سایر کشورها به شمار می آید.طول سواحل این کشور، ۱۰۴۶ کیلومتر است و آب و هوای آن گرم و خشک می باشد. از لحاظ منابع طبیعی، کشور چندان غنی ای به شمار نمی آید. زیرا به جز برخورداری از میزان متنابهی گاز طبیعی، در سایر منابع، بسیار فقیر است.به لحاظ حوادث و بلایای طبیعی نیز پاکستان جزو کشورهای حادثه خیز است. به گونه ای که به طور متناوب زلزله هایی در شمال و غرب آن رخ می دهد و همچنین، سیل معمولا پس از باران های شدیدی که موجب طغیان رودخانه سند می شود، بخش های مهمی از آن را فرا می گیرد.از لحاظ وضعیت زیست محیطی نیز این کشور موقعیت مناسبی ندارد. منابع آبی آن به دلیل ضعف سیستم فاضلاب، به پساب های شهری، صنعتی و کشاورزی به شدت آلوده شده است. افزون بر این، این کشور در سالیان اخیر با پدیده فرسایش خاک و بیابان زایی نیز مواجه بوده است.
جمعیت
پاکستان دارای جمعیتی بیش از صد و شصت و چهار میلیون نفر است. در مقام مقایسه با سایر کشورها، رتبه ششم در جهان را دارا می باشد. ساختار سنی جمعیت پاکستان حاکی از این مطلب است که ۹/ ۳۶ درصد از آن را افراد صفر تا ۱۴ سال، ۸/ ۵۸ درصد را ۱۵ تا ۶۴ و تنها ۳/ ۴ درصد را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل می دهند.بر این مبنا، میانگین سنی جمعیت این کشور به طور کلی، ۹/ ۲۰ سال است که به تفکیک، میانگین سنی مردان ۷/ ۲۰ سال و میانگین سنی زنان ۲۱ سال است. این رقم به خوبی گویای آن است که پاکستان کشور بسیار جوانی است. نرخ زاد و ولد در این کشور، ۵۲/ ۲۷ درصد تولد در هر هزار نفر جمعیت است. دقت در هرم جمعیتی پاکستان نشان می دهد که نرخ رشد جمعیت جوان این کشوربسیار بالاست. بر مبنای آمارهای سال ۲۰۰۷، نرخ رشد جمعیت در این کشور ۸۲/ ۱ درصد است. بالا بودن نرخ رشد جمعیت جوان این کشور با توجه به توانایی محدود اقتصاد آن برای ایجاد شغل، موجب شده است که نرخ رشد بیکاری در این کشور نیز به طور چشمگیری افزایش یابد. این جمعیت در چهار ایالت پنجاب، بلوچستان، سند و سرحد به طور نامتوازن پراکنده شده اند و همین امر سبب بروز مشکلاتی از جهت توزیع امکانات شده است. شاخص امید به زندگی در این کشور به طور کلی، ۷۵/ ۶۳ سال است که به طور تفکیکی، در مردان ۷۳/ ۶۲ سال و در زنان ۸۳/ ۶۴ سال می باشد.میزان مبتلایان به بیماری ایدز در میان جمعیت این کشور ۱/ ۰ درصد است و بر مبنای برخی از آمارها، ۷۴ هزار نفر مبتلا به ایدز در این کشور زندگی می کنند. نرخ باسوادی در میان جمعیت ۱۵ سال به بالای این کشور، به طور کلی ۹/ ۴۹ درصد است. این نرخ در میان مردان ۶۳ درصد و در میان زنان ۳۶ درصد می باشد.گروه های پنجابی، سندی، پشتون، بلوچ و مهاجر (مهاجرانی که در زمان تجزیه شبه قاره از هند به این کشور آمدند)، گروه های اصلی قومی در این کشور را تشکیل می دهند. به لحاظ دینی نیز در این کشور، ۹۷ درصد از جمعیت را مسلمانان تشکیل می دهند که از آن میان اهل سنت ۷۷ درصد هستند. سایر گروه های دینی شامل مسیحیان و هندوها، ۳ درصد جمعیت را تشکیل می دهند.از لحاظ زبانی، ۴۸ درصد از مردم به گویش پنجابی، ۱۲ درصد به گویش سندی، ۱۰ درصد سیراکی، ۸ درصد پشتو، ۸ درصد اردو، ۳ درصد بلوچی، ۲ درصد هندو، ۱ درصد برآهویی و ۸ درصد به گویش بروشاسکی و سایر گویش ها تکلم می کنند. زبان انگلیسی عمدتا در میان نخبگان این کشور و مقامات رده بالای دولت رواج دارد.
ساختار حکومتی
...
پاکستان به لحاظ جغرافیایی در جنوب آسیا واقع شده است و این کشور در جنوب، با دریای عمان، در شرق با هند، در غرب با ایران و افغانستان و در شمال با چین دارای مرز مشترک می باشد. مساحت کل پاکستان بر حسب آمارهای متفاوت،/ ۸۰۳ و ۷۲۰/ ۷۷۸ کیلومتر مربع می باشد.پاکستان به سه منطقه جغرافیایی شامل سرزمین های مرتفع شمالی، جلگه رود سند که خود به دو بخش سند و پنجاب تقسیم می شود و فلات بلوچستان تقسیم می گردد. گرچه در بسیاری از منابع، مناطق جغرافیایی پاکستان به تقسیمات کوچک تری ترسیم شده است، اما سه منطقه طبیعی یاد شده به راحتی می تواند سیستم ارتباطی این کشور را نشان دهد. این کشور از سمت جنوب، شرق و غرب می تواند سیستم ارتباطی مناسبی را با کشورهای دیگر برقرار کند. افزون بر این، وجود بندر بزرگ کراچی در جنوب این کشور باعث شده است تا پاکستان از امکانات لازم جهت دسترسی به آب های آزاد برخوردار باشد. ذکر این نکته ضروری است که اقیانوس هند مؤثرترین عامل در تسهیل ارتباطات این کشور با سایر کشورها به شمار می آید.طول سواحل این کشور، ۱۰۴۶ کیلومتر است و آب و هوای آن گرم و خشک می باشد. از لحاظ منابع طبیعی، کشور چندان غنی ای به شمار نمی آید. زیرا به جز برخورداری از میزان متنابهی گاز طبیعی، در سایر منابع، بسیار فقیر است.به لحاظ حوادث و بلایای طبیعی نیز پاکستان جزو کشورهای حادثه خیز است. به گونه ای که به طور متناوب زلزله هایی در شمال و غرب آن رخ می دهد و همچنین، سیل معمولا پس از باران های شدیدی که موجب طغیان رودخانه سند می شود، بخش های مهمی از آن را فرا می گیرد.از لحاظ وضعیت زیست محیطی نیز این کشور موقعیت مناسبی ندارد. منابع آبی آن به دلیل ضعف سیستم فاضلاب، به پساب های شهری، صنعتی و کشاورزی به شدت آلوده شده است. افزون بر این، این کشور در سالیان اخیر با پدیده فرسایش خاک و بیابان زایی نیز مواجه بوده است.
جمعیت
پاکستان دارای جمعیتی بیش از صد و شصت و چهار میلیون نفر است. در مقام مقایسه با سایر کشورها، رتبه ششم در جهان را دارا می باشد. ساختار سنی جمعیت پاکستان حاکی از این مطلب است که ۹/ ۳۶ درصد از آن را افراد صفر تا ۱۴ سال، ۸/ ۵۸ درصد را ۱۵ تا ۶۴ و تنها ۳/ ۴ درصد را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل می دهند.بر این مبنا، میانگین سنی جمعیت این کشور به طور کلی، ۹/ ۲۰ سال است که به تفکیک، میانگین سنی مردان ۷/ ۲۰ سال و میانگین سنی زنان ۲۱ سال است. این رقم به خوبی گویای آن است که پاکستان کشور بسیار جوانی است. نرخ زاد و ولد در این کشور، ۵۲/ ۲۷ درصد تولد در هر هزار نفر جمعیت است. دقت در هرم جمعیتی پاکستان نشان می دهد که نرخ رشد جمعیت جوان این کشوربسیار بالاست. بر مبنای آمارهای سال ۲۰۰۷، نرخ رشد جمعیت در این کشور ۸۲/ ۱ درصد است. بالا بودن نرخ رشد جمعیت جوان این کشور با توجه به توانایی محدود اقتصاد آن برای ایجاد شغل، موجب شده است که نرخ رشد بیکاری در این کشور نیز به طور چشمگیری افزایش یابد. این جمعیت در چهار ایالت پنجاب، بلوچستان، سند و سرحد به طور نامتوازن پراکنده شده اند و همین امر سبب بروز مشکلاتی از جهت توزیع امکانات شده است. شاخص امید به زندگی در این کشور به طور کلی، ۷۵/ ۶۳ سال است که به طور تفکیکی، در مردان ۷۳/ ۶۲ سال و در زنان ۸۳/ ۶۴ سال می باشد.میزان مبتلایان به بیماری ایدز در میان جمعیت این کشور ۱/ ۰ درصد است و بر مبنای برخی از آمارها، ۷۴ هزار نفر مبتلا به ایدز در این کشور زندگی می کنند. نرخ باسوادی در میان جمعیت ۱۵ سال به بالای این کشور، به طور کلی ۹/ ۴۹ درصد است. این نرخ در میان مردان ۶۳ درصد و در میان زنان ۳۶ درصد می باشد.گروه های پنجابی، سندی، پشتون، بلوچ و مهاجر (مهاجرانی که در زمان تجزیه شبه قاره از هند به این کشور آمدند)، گروه های اصلی قومی در این کشور را تشکیل می دهند. به لحاظ دینی نیز در این کشور، ۹۷ درصد از جمعیت را مسلمانان تشکیل می دهند که از آن میان اهل سنت ۷۷ درصد هستند. سایر گروه های دینی شامل مسیحیان و هندوها، ۳ درصد جمعیت را تشکیل می دهند.از لحاظ زبانی، ۴۸ درصد از مردم به گویش پنجابی، ۱۲ درصد به گویش سندی، ۱۰ درصد سیراکی، ۸ درصد پشتو، ۸ درصد اردو، ۳ درصد بلوچی، ۲ درصد هندو، ۱ درصد برآهویی و ۸ درصد به گویش بروشاسکی و سایر گویش ها تکلم می کنند. زبان انگلیسی عمدتا در میان نخبگان این کشور و مقامات رده بالای دولت رواج دارد.
ساختار حکومتی
...
wikifeqh: کشور_پاکستان
[ویکی شیعه] جمهوری اسلامی پاکستان، کشوری است مسلمان در جنوب آسیا که در سال ۱۹۴۷ میلادی، در پی استقلال طلبی مسلمانان و جدایی از کشور هند تشکیل شد. مردم این کشور از اقوام متعددی تشکیل شده اند و دین اسلام تنها عامل وحدت بخش در این کشور محسوب می شود.
شیعیان در کشور پاکستان، اقلیتی چشمگیر و فعال اند که حدود ۲۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. شیعیان در سراسر این سرزمین پراکنده اند و بسیاری از شهرها و روستاهای ایالات پاکستان دارای جمعیت شیعه است. با توجه به رویکرد غیر فرقه ای حکومت پاکستان، محدودیتی برای فعالیت شیعیان در سیاست وجود نداشته و بسیاری از سیاستمداران و سران نظامی این کشور از شیعیان بوده اند. علاوه بر این، فعالیت سیاسی شیعیان در قالب سازمان های شیعی با هویت مذهبی نیز جریان داشته است. حوزه های علمیه و نهادهای آموزشی و دینی شیعی، آموزش شیعیان را بر عهده دارند. در دهه های اخیر خشونت های فرقه ای علیه شیعیان به کشتار و آزار آنان در پاکستان منجر شده است.
شیعیان در کشور پاکستان، اقلیتی چشمگیر و فعال اند که حدود ۲۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. شیعیان در سراسر این سرزمین پراکنده اند و بسیاری از شهرها و روستاهای ایالات پاکستان دارای جمعیت شیعه است. با توجه به رویکرد غیر فرقه ای حکومت پاکستان، محدودیتی برای فعالیت شیعیان در سیاست وجود نداشته و بسیاری از سیاستمداران و سران نظامی این کشور از شیعیان بوده اند. علاوه بر این، فعالیت سیاسی شیعیان در قالب سازمان های شیعی با هویت مذهبی نیز جریان داشته است. حوزه های علمیه و نهادهای آموزشی و دینی شیعی، آموزش شیعیان را بر عهده دارند. در دهه های اخیر خشونت های فرقه ای علیه شیعیان به کشتار و آزار آنان در پاکستان منجر شده است.
wikishia: پاکستان
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دانشنامه جهان اسلام است
پاکستان، نخستین کشور اسلامی با نظام سیاسی جمهوری اسلامی و دومین کشور اسلامی از لحاظ جمعیت.
این کشور واقع در جنوب آسیا در شمال غربی شبه قارة هند، در 14 اوت 1947 با جداشدن از هند به استقلال رسید. پاکستان از مغرب با ایران و افغانستان از شمال شرقی با چین و از مشرق با هند هم مرز است و از جنوب به دریای عرب راه دارد. ساحت پاکستان به جز کشمیر آزاد (به وسعت 639، 11 کیلومتر مربع)، گِلْگت و بَلتِستان (به وسعت 520، 72 کیلومترمربع)، جوناگره و مناوادار، 095، 796 کیلومترمربع و پایتخت آن اسلام آباد است.
پاکستان به لحاظ طبیعی به شش منطقه تقسیم می شود:
رود سند رود اصلی پاکستان است و انشعابات عمدة آن عبارت اند از: رودهای کابل، گومل، پنجند که از به هم پیوستن پنج رود (جهلم، چناب، راوی، بیاس و ستلج) تشکیل شده است. آب و هوای این کشور خشک و معمولاً گرم است.
از نظر تقسیمات کشوری، پاکستان از چهار ایالت پنجاب (به مرکزیت لاهور)، سند (به مرکزیت کراچی)، ایالت سرحد شمال غرب (به مرکزیت پیشاور) و بلوچستان (به مرکزیت کویته) و مناطق قبایلی و منطقه پایتخت فدرال اسلام آباد تشکیل شده است. از نظر مساحت، بلوچستان بزرگترین ایالت کشور است اما پنجاب پرجمعیت ترین ایالت به شمار می رود.
طبق سرشماری 1377ش/1998، جمعیت پاکستان 571، 579، 130 تن بوده است. در 1375ش/1996، 6ر67% جمعیت روستایی و 4ر32% شهرنشین بودند. پرجمعیت ترین شهرهای کشور بنابر سرشماری 1360ش/1981، به ترتیب عبارت اند از: کراچی، لاهور، فیصل آباد، راولپندی، حیدرآباد، ملتان، گوجران واله و پیشاور. مردم پاکستان عمدتاً وابسته به گروه نژادی هند و آریایی هستند. البته تأثیر دراویدیها، یونانیها، عربها و مغولها را نیز می توان در چهره ها دید.
پنج گروه عمدة قومی در پاکستان وجود دارد: پنجابی، سندی، پشتون (پتهان)، بلوچی و مهاجرها. زبان ملی پاکستان اردوست اما انگلیسی کاربرد زیادی در حکومت و امر تجارت دارد و در تحصیلات دانشگاهی زبان علمی تلقی می شود. بنابر سرشماری 1360ش/1981، زبانهای اصلی این کشور عبارت اند از: پنجابی (2ر48% خانوارها)، پشتو (1ر13%)، سندی (8ر11%)، سیرائیکی (8ر9%)، اردو (6ر7%)، بلوچی (3%) و برهویی.
پاکستان، نخستین کشور اسلامی با نظام سیاسی جمهوری اسلامی و دومین کشور اسلامی از لحاظ جمعیت.
این کشور واقع در جنوب آسیا در شمال غربی شبه قارة هند، در 14 اوت 1947 با جداشدن از هند به استقلال رسید. پاکستان از مغرب با ایران و افغانستان از شمال شرقی با چین و از مشرق با هند هم مرز است و از جنوب به دریای عرب راه دارد. ساحت پاکستان به جز کشمیر آزاد (به وسعت 639، 11 کیلومتر مربع)، گِلْگت و بَلتِستان (به وسعت 520، 72 کیلومترمربع)، جوناگره و مناوادار، 095، 796 کیلومترمربع و پایتخت آن اسلام آباد است.
پاکستان به لحاظ طبیعی به شش منطقه تقسیم می شود:
رود سند رود اصلی پاکستان است و انشعابات عمدة آن عبارت اند از: رودهای کابل، گومل، پنجند که از به هم پیوستن پنج رود (جهلم، چناب، راوی، بیاس و ستلج) تشکیل شده است. آب و هوای این کشور خشک و معمولاً گرم است.
از نظر تقسیمات کشوری، پاکستان از چهار ایالت پنجاب (به مرکزیت لاهور)، سند (به مرکزیت کراچی)، ایالت سرحد شمال غرب (به مرکزیت پیشاور) و بلوچستان (به مرکزیت کویته) و مناطق قبایلی و منطقه پایتخت فدرال اسلام آباد تشکیل شده است. از نظر مساحت، بلوچستان بزرگترین ایالت کشور است اما پنجاب پرجمعیت ترین ایالت به شمار می رود.
طبق سرشماری 1377ش/1998، جمعیت پاکستان 571، 579، 130 تن بوده است. در 1375ش/1996، 6ر67% جمعیت روستایی و 4ر32% شهرنشین بودند. پرجمعیت ترین شهرهای کشور بنابر سرشماری 1360ش/1981، به ترتیب عبارت اند از: کراچی، لاهور، فیصل آباد، راولپندی، حیدرآباد، ملتان، گوجران واله و پیشاور. مردم پاکستان عمدتاً وابسته به گروه نژادی هند و آریایی هستند. البته تأثیر دراویدیها، یونانیها، عربها و مغولها را نیز می توان در چهره ها دید.
پنج گروه عمدة قومی در پاکستان وجود دارد: پنجابی، سندی، پشتون (پتهان)، بلوچی و مهاجرها. زبان ملی پاکستان اردوست اما انگلیسی کاربرد زیادی در حکومت و امر تجارت دارد و در تحصیلات دانشگاهی زبان علمی تلقی می شود. بنابر سرشماری 1360ش/1981، زبانهای اصلی این کشور عبارت اند از: پنجابی (2ر48% خانوارها)، پشتو (1ر13%)، سندی (8ر11%)، سیرائیکی (8ر9%)، اردو (6ر7%)، بلوچی (3%) و برهویی.
wikiahlb: پاکستان
جدول کلمات
اسلام آباد
پیشنهاد کاربران
نقشه پاکستان شبیه هواپیمای کنکورد می باشد.
مسلمانان هند از سال های دور با هندو ها در کنار هم در شبه قاره ای که هندوستان نامیده می شد . در کشوری واحد زندگی می کردند که آن هم هندوستان نامیده می شد . بعد از استقلال هندوستان از آنجایی که یکی از سیاست ها و شعارهای کشورهای استعماری بخصوص انگلستان این است که تفرقه بینداز و حکومت کن برای اینکه بتوانند این کشور واحد را تکه تکه کنند از مسئله ی نجس بودن کفار در نزد مسلمانان استفاده کردند و مسلمانان هندوستان را تحریک و تحریض کردند که این هندوها که شما با آنها زندگی می کنید نجس هستند و شما که مسلمان هستید و اهل کتاب پاک هستید با این وجود شما مجبورید با آنها معاشرت کنید ، از آنها خرید کنید با آنها دست بدهید به نظر کارتان اشتباه محض است . آنها از طرفی دیگر با تحریک هندو ها که باعث می شد به مسلمانان تعرض کنند ، حقشان را ضایع نمایند. لذا زمینه را برای جدا شدن این کشور از هندوستان فراهم ساختند و با کمک عواملی که داشتند به این خواسته ی خود جامه ی عمل پوشانند . چون کشوری که از هندوستان جدا می شد اکثریت مردمش مسلمان بودند و انگلیسی ها به آنها انسان های پاک لقب داده بودند کشوری هم که به آنها اختصاص داده شده بود پاکستان نامیده شد.
کلمات دیگر: