عبدارحمن
اربلی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) صلاح الدین. مؤلف معجم المطبوعات آرد: الامام علاءالدین بن علی بن الامام بدرالدین بن محمد الاربلی. او راست : جواهرالادب فی معرفة کلام العرب ، مشتمل بر قسم سوم از اقسام کلمه ، یعنی حرف و آنرا برای تقرب به ملک الظاهربن الظاهر تألیف کرده است و آن بتصحیح شیخ علی نائل بمطبعه وادی النیل بسال 1294هَ. ق. بطبع رسیده است.
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) عبدالرحمن. رجوع به سنبط قنیتو و معجم المطبوعات شود.
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) عبدالقادربن محیی الدین. وی در مائه سیزدهم هجری میزیسته است. او راست :
1 - تفریح الخاطر فی مناقب الشیخ عبدالقادر ( الجیلانی ) که بمناقب تاج الاولیاء السید عبدالقادر الجیلانی نیز مشهور است وآن به اسکندریه در 1300 هَ. ق. بطبع رسیده است.
2 - محبةالذاکرین و ردالمفکرین ( تصوف ) که در آن اعتراض معترضین را بر قرّاء و صوفیه نقل و با براهین قویه پاسخ گفته است ، چاپ اسکندریه بسال 1299 هَ. ق. ( معجم المطبوعات ).
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( ص نسبی ) نسبت است به اربل و آن قلعه ایست بیک مرحله ای موصل و جماعتی از علماء از آنجا برخاسته اند از آن جمله ابواحمد القاسم بن المظفر الشهرزوری و ابوسلیمان داودبن محمدبن الحسن بن ابی خالد الاربلی الموصلی. ( انساب سمعانی ).
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) بهاءالدین علی بن عیسی. صاحب کتاب الأمل نام و نسب او را چنین آرد: الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی الفتح الاربلی. وی عالمی فاضل ومحدثی ثقه و شاعری ادیب و دبیر و جامع فضائل و محاسن بود. او راست : کتاب کشف الغمّة من معرفةالائمة، که در رمضان سال 687 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافته است. این کتاب با شرح محمدعلی الخونساری در طهران بسال 1294 بطبع رسیده است. و نیز رسالةالطیف و دیوان شعر و عده ای رسائل. و او ببغداد در دیوان الانشاء خدمت میکرد و بسال 692هَ. ق. درگذشت. ( معجم المطبوعات ).
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) عبدالرحمن. رجوع به سنبط قنیتو و معجم المطبوعات شود.
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) عبدالقادربن محیی الدین. وی در مائه سیزدهم هجری میزیسته است. او راست :
1 - تفریح الخاطر فی مناقب الشیخ عبدالقادر ( الجیلانی ) که بمناقب تاج الاولیاء السید عبدالقادر الجیلانی نیز مشهور است وآن به اسکندریه در 1300 هَ. ق. بطبع رسیده است.
2 - محبةالذاکرین و ردالمفکرین ( تصوف ) که در آن اعتراض معترضین را بر قرّاء و صوفیه نقل و با براهین قویه پاسخ گفته است ، چاپ اسکندریه بسال 1299 هَ. ق. ( معجم المطبوعات ).
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( ص نسبی ) نسبت است به اربل و آن قلعه ایست بیک مرحله ای موصل و جماعتی از علماء از آنجا برخاسته اند از آن جمله ابواحمد القاسم بن المظفر الشهرزوری و ابوسلیمان داودبن محمدبن الحسن بن ابی خالد الاربلی الموصلی. ( انساب سمعانی ).
اربلی. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) بهاءالدین علی بن عیسی. صاحب کتاب الأمل نام و نسب او را چنین آرد: الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی الفتح الاربلی. وی عالمی فاضل ومحدثی ثقه و شاعری ادیب و دبیر و جامع فضائل و محاسن بود. او راست : کتاب کشف الغمّة من معرفةالائمة، که در رمضان سال 687 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافته است. این کتاب با شرح محمدعلی الخونساری در طهران بسال 1294 بطبع رسیده است. و نیز رسالةالطیف و دیوان شعر و عده ای رسائل. و او ببغداد در دیوان الانشاء خدمت میکرد و بسال 692هَ. ق. درگذشت. ( معجم المطبوعات ).
اربلی . [ اِ ب ِ ] (ص نسبی ) نسبت است به اربل و آن قلعه ایست بیک مرحله ای موصل و جماعتی از علماء از آنجا برخاسته اند از آن جمله ابواحمد القاسم بن المظفر الشهرزوری و ابوسلیمان داودبن محمدبن الحسن بن ابی خالد الاربلی الموصلی . (انساب سمعانی ).
اربلی . [ اِ ب ِ ] (اِخ ) بهاءالدین علی بن عیسی . صاحب کتاب الأمل نام و نسب او را چنین آرد: الشیخ بهاءالدین ابوالحسن علی بن عیسی بن ابی الفتح الاربلی . وی عالمی فاضل ومحدثی ثقه و شاعری ادیب و دبیر و جامع فضائل و محاسن بود. او راست : کتاب کشف الغمّة من معرفةالائمة، که در رمضان سال 687 هَ . ق . از تألیف آن فراغت یافته است . این کتاب با شرح محمدعلی الخونساری در طهران بسال 1294 بطبع رسیده است . و نیز رسالةالطیف و دیوان شعر و عده ای رسائل . و او ببغداد در دیوان الانشاء خدمت میکرد و بسال 692هَ . ق . درگذشت . (معجم المطبوعات ).
اربلی . [ اِ ب ِ ] (اِخ ) صلاح الدین . مؤلف معجم المطبوعات آرد: الامام علاءالدین بن علی بن الامام بدرالدین بن محمد الاربلی . او راست : جواهرالادب فی معرفة کلام العرب ، مشتمل بر قسم سوم از اقسام کلمه ، یعنی حرف و آنرا برای تقرب به ملک الظاهربن الظاهر تألیف کرده است و آن بتصحیح شیخ علی نائل بمطبعه ٔ وادی النیل بسال 1294هَ . ق . بطبع رسیده است .
اربلی . [ اِ ب ِ ] (اِخ ) عبدالرحمن . رجوع به سنبط قنیتو و معجم المطبوعات شود.
اربلی . [ اِ ب ِ ] (اِخ ) عبدالقادربن محیی الدین . وی در مائه ٔ سیزدهم هجری میزیسته است . او راست :
1 - تفریح الخاطر فی مناقب الشیخ عبدالقادر (الجیلانی ) که بمناقب تاج الاولیاء السید عبدالقادر الجیلانی نیز مشهور است وآن به اسکندریه در 1300 هَ . ق . بطبع رسیده است .
2 - محبةالذاکرین و ردالمفکرین (تصوف ) که در آن اعتراض معترضین را بر قرّاء و صوفیه نقل و با براهین قویه پاسخ گفته است ، چاپ اسکندریه بسال 1299 هَ . ق . (معجم المطبوعات ).
دانشنامه عمومی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اربلی (ابهام زدایی). اربلی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابن خطیب اربلی، اِبْن ِ خَطیب ِ اِرْبِلی ، بدرالدین ابوالمعالی محمد بن علی (۶۸۶ - ۷۵۵ق /۱۲۸۷-۱۳۵۴م )، ادیب ، شاعر، نویسنده ، نحوی و فقیه شافعی • ابن مستوفی اربلی، مورخ ، ادیب ، شاعر، آشنا به علم حدیث و متبحر در فن استیفا• خضر بن نصر اربلی، خَضِر بن نصر، ابوالعباس اِرْبِلی، مفسر و فقیه شافعی قرن پنجم و ششم• علی بن عیسی اربلی، از علمای بزرگ در قرن هفتم هجری قمری• محمدامین بن فتح الله زاده اربلی کردی، صوفی و واعظ نقشبندی
...
...
wikifeqh: اربلی_(ابهام_زدایی)
کلمات دیگر: