آب دهان

بزاق، تف، خدو، خیو، کفک

(دَ) (ص مر.) دهن لق ، کسی که راز نگه دار نیست .

آب دهان . [ ب ِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بزاق . بصاق . خیو. تفو. خدو.
- امثال :
آب دهان برای چیزی رفتن ؛ خواهان و آرزومند آن بودن .

تکیه ای: owdehon
طاری: gerez
طامه ای: owzever
طرقی: qeliz/ ov-e en/ töf
کشه ای: ov-e en
نطنزی: owdohon