آویشن

(تلفظ: āvišan) (در گیاهی) گیاهی از تیره‌ی نعناعیان با گل‌های سفید یا گلی و برگهای کوچک ، پونه صحرائی، پونه کوهی .

سرده‌ای از نعنائیان شامل گیاهان علفی یا بوته‌ای معطر با ساقه‌های خوابیده یا خیزان یا راست و با برگ‌هایی در شکل‌ها و اندازه‌های گوناگون و با حاشیۀ صاف یا گاه دندانه‌دار و کاسۀ گل با حلقۀ کرک در محل گلو و دندانه‌های زیرین با کرک‌های مژه‌ای و با جام گل سفید یا صورتی یا یاسمنی و لولۀ کوتاه و دولبه‌

(شَ)( اِ.)گیاهی است معطر و صحرایی با گل های سفید و برگ های کوچک شبیه نعناع . آویشم ، آویشه ، آویشنه یا آوشن هم گویند.

ناصرخسرو.

ناصرخسرو.

گیاهی علفی، خودرو، معطر با برگ‌های کوچک و ساقۀ کوتاه که مصرف خوراکی دارد: آویشن کوهی، آویشن شیرازی.

تکیه ای: âyišom
طاری: âvišan
طامه ای: âviša(n)
طرقی: âvišan
کشه ای: âvišan
نطنزی: owišen