آناهیتا

(تلفظ: ānāhitā) (اوستایی) بی‌آلایش ، پاک ، به دور از آلودگی و ناپاکی.

۱. نام فرشتۀ موکل بر آب.
۲. (صفت) پاک؛ الوده‌نشده.
۳. (نجوم) ستاره زهره.

الهه ی آب زرتشتیان

الهه ي آب هاي آسماني و مهرباني ها. برگرفته از كلمه زرتشتي "ناهيت" به معني زيبا. در اين زبان "ا" وند منفي كننده بوده و "اناهيت" به معني زشت ساخته شد، كه براي مثبت شدن معني نهايتاً الف ديگري به آن اضافه گرديد و به "آناهيتا"با مفهوم زيبا تغيير يافت.