(تلفظ: ātilā) (ترکی) (آت به معنی اسب + یلا (صفت)) ، به معنی چابک ، شجاع ؛ نامی ، نامدار ؛ (در اعلام) پادشاه هونها.
آتیلا
فرهنگ اسم ها
لغت نامه دهخدا
آتیلا. (اِخ ) پادشاه قبیله ٔ هون که در 434 م . امپراطوری روم شرقی و غربی را مغلوب و بپرداخت خراج ملزم ساخت . وفات او در 453 م . بوده است .
کلمات دیگر: