شراف

wikishia: فرهنگ عاشورا است
به معنای بلندی است. نام منزلی از منزلگاه های میان مکه تا کوفه که امام حسین علیه السلام آنجا هم فرود آمد. منطقه ای پر آب و درخت که تا واقصه (یکی دیگر از منزلگاه ها) 5/7 کیلومتر فاصله دارد.
حر در اینجا راه را بر حسین علیه السلام بست. امام و همراهان شب را آنجا ماندند. سحرگاهان حضرت به جوانان کاروان دستور داد تا می توانند آب بسیاری ذخیره بردارند.
همه مشک ها و ظرف ها را پر از آب کردند. پس از حرکت از آنجا بود که با سپاه حر برخورد کردند که همه تشنه بودند. حضرت فرمود تا سپاه حر، حتی اسب های آنان را با آب های ذخیره سیراب کنند. شراف، نام مردی بوده که در این محل چشمه و چاههای پرآبی احداث کرده بود.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.