wikifeqh: امام علی(ع) در سال ۳۶ق این شهر را به عنوان مرکز خلافت خود برگزید و در همین شهر به شهادت رسید. بیشتر شیعیان در قرن نخست از شهر کوفه بودند. از مکان های مهم این شهر، مسجد کوفه و مسجد سهله است. علومی همچون فقه،
و نحو در کوفه رونق فراوان داشته است.
خاندان ابن فرات
آل ابی الجعد
آل ابی الجهم
آل ابی ساره
آل ابی شعبه
آل ابی سبره
آل ابی صفیه
آل اعین
آل حیان تغلبی
آل یقطین
آل خرسان
خاندان بحرالعلوم
خاندان ابن نما
آل بریدی
آل خاقانی
آل ثوابه
خاندان جواهری
خاندان حرزالدین
wikishia: اسلام آن را پایه گذاری کردند و حضرت امام علی علیه السلام آن را به عنوان پایتخت خود انتخاب کردند. گویند محل بنای این شهر را دو
صحابی جلیل القدر یعنی
سلمان فارسی و حذیفه یمانی در سال 17 هـ.ق و در دوره خلافت عمر انتخاب کردند و در آغاز به این شهر «کوفه الجند» می گفتند که به معنی «محل تجمع لشکریان» بود و بعدها این واژه خلاصه شده و به آن کوفه می گفتند. در سال 22 هـ.ق و در زمان حکمرانی مغیره بن شعبه، تعداد هفت محله به تعداد قبایل ساکن در شهر کوفه که هفت قبیله بودند پایه گذاری شد و در سال 36 هـ.ق حضرت علی علیه السلام پس از
جنگ جمل این شهر را به عنوان پایتخت انتخاب فرمودند.
در وجه تسمیه کوفه چند قول وجود دارد: یکی آن که «کوفه به معنای جایی است که در آن ریگ و شن باشد». مقدسی می گوید: «هر شن که باریگ آمیخته بود کوفه است، نمی بینی که زمین آن چنین است».
دیگر آن که «نام سرزمین بابل از سواد عراق است و از آن رو کوفه نامیده اند که به صورت دایره است یا تپه شنی دایره» و نیز چون سعد بن ابی وقاص، پس از فتح قادسیه و استقرار در انبار، سپاه مسلمانان را برای رهایی از بدی آب و هوا و موجودات آزاردهنده آن به سوی این سرزمین هدایت کرد و به آنان گفت: «تکوفوا فی هذا الموضع؛ در این مکان جمع شوید»، از ریشه کاف و تکوف است. برخی نیز گفته اند: «به سبب وجود کوه کوچکی در آن جا که به کوفان معروف است، این منطقه را کوفه نامیده اند».
کوفه در هشت کیلومتری شرق نجف اشرف بر کرانه رود فرات قرار دارد. این سرزمین 22 متر از
سطح دریا ارتفاع دارد و در شرق آن رود فرات، در غرب آن صحرا، در جنوب غربی آن شهر باستانی حیره (شش کیلومتری آن) و در شمال شرقی آن ذی الکفل واقع شده است. به سبب همین نزدیکی به فرات که در سه کیلومتری شرق آن قرار دارد و نیز جاری بودن یکی از شاخه های فرات در شرق آن، زمین های اطراف شهر حاصلخیز است و به گفته اصطخری «به همین سبب آب و هوای کوفه از بصره خوش تر است». در شش کیلومتری کوفه، شهر باستانی حیره قرار دارد.
در دوره خلافت خلیفه دوم، مسلمانان که هدف فتح ایران را در سر داشتند، به دنبال محلی بودند که علاوه بر نزدیکی به مرز ایران، از نظر آب و هوایی، مطلوب ساکنین جزیرة العرب باشد؛ از این رو سعدبن ابی وقاص پس از مکاتبه با خلیفه دوم، به سلمان فارسی و حذیفة بن الیمان مأموریت داد تا به دنبال محلی مناسب جهت اسکان خود و گله شترانشان باشند. در پی این مأموریت، منطقه ای در ساحل غربی رود فرات و نزدیکی شهر باستانی حیره انتخاب گردید، که بعدها کوفه نامیده شد، و این اولین شهری بود که پس از
ظهور اسلام، به وسیله مسلمانان ساخته شد.
اولین ساختمانی که در شهر کوفه بنا گردید و تقسیم بندی شهر و محله های آن بر اساس آن و در کنار آن انجام شد، مسجد جامع کوفه بود که ساخت آن هم زمان با حضور مسلمانان در این منطقه آغاز شد
«عمربن الخطاب به سعدبن ابی وقاص دستور داد مسجد جامع کوفه را به نحوی طراحی کند که گنجایش چهل هزار نفر سربازی که می بایست در آن جا مستقر شوند داشته باشد.» احمدبن یحیی بلاذری در «فتوح البلدان» در این باره چنین گزارش می دهد: «تعداد کل مهاجرین اولیه به کوفه بیست هزار نفر بود که از دوازده هزار نفر یمنی و هشت هزار نفر
نزاری تشکیل شده بود»
در آغاز خلافت امام علی علیه السلام مسئله «ناکثان »، یعنی پیمان شکنی کسانی که پیش از همه با او
بیعت کرده بودند، و آنها به کمک مالی
بنی امیه ونفوذ واحترام همسر پیامبر، جنوب عراق را تسخیر کردند و پس از تصرف بصره دهها نفر از یاران وکارگزاران امام علیه السلام را به ناحق کشتند.