کلمه جو
صفحه اصلی

مختار ثقفی

دانشنامه عمومی

نبو
مختار بن ابی عبیده ثقفی (ابواسحاق) (زادهٔ ۱ در طائف – درگذشتهٔ ۶۷ هجری قمری در کوفه) رهبر دومین قیام بعد از حادثهٔ عاشورا بود. پنج سال بعد از آن حادثه او در کوفه به خونخواهی برخاست و بسیاری از عاملان حادثه را کشت و ۱۸ ماه به حکومت مستقل کوفه رسید. در این مدت جنگ های زیادی کرد و در اولین جنگ خود با لشکر اعزامی امویان شام، عبیدالله بن زیاد را نیز کُشت. پس از آن نیز مناطق زیادی را به زیر سلطهٔ کوفه عراق درآورد. اما سرانجام در مقابله با سپاهِ مصعب پسر زبیر از بصره، شکست خورد و کشته شد.
مختار در سال ۶۷۶ میلادی قیام کرد. ایرانیان در این قیام در سپاه مختار مشارکت داشتند.
وی شیعه بود ولی امامت علی بن حسین را قبول نداشت و معتقد بود که امامت باید از جانب محمد بن علی حنفی که برادر ناتنی حسین بود، ادامه یابد.

دانشنامه آزاد فارسی

مختار ثقفی (۱ـ کوفه ۶۷ ق)
بخشی از تابلوی یک مجلس تعزیه، اثر وایدنباخ، 1277ق
(ابواسحاق مختار بن ابی عُبید بن مسعود ثقفی؛ ملقب به کیسان) رهبر قیام علیه مسببّین واقعۀ کربلا، مؤسس مذهب کیسانیه. از مردم طائف بود و در زمان خلافت عمر بن خَطّاب همراه پدر به مدینه رفت. پس از کشته شدن عثمان به جمع شیعیان علی (ع) پیوست و در دوران خلافت آن حضرت در عراق به سر می برد. زمانی که مسلم بن عقیل در ۵۹ ق به کوفه آمد، در منزل مختار اقامت گزید. ولی هنگامی که ابن زیاد مسلم را دستگیر و به شهادت رساند، او در کوفه نبود. چون وارد کوفه شد به دستور عبیدالله بن زیاد دستگیر شد و در تمام مدتی که حادثه کربلا رخ داد در زندان به سر می برد تا این که به وساطت عبدالله بن عمر از زندان آزاد و به طائف تبعید گردید و یک سال در آن جا سکونت کرد. در آن زمان عبدالله بن زُبیر حاکم مکه بود. پس از بازگشت مختار به مکّه، ابن زبیر او را دعوت به همکاری کرد. مختار با گرفتن تعهد مبنی بر این که وی در کارها او را شریک خود قرار دهد، با او هم پیمان شد. در جریان محاصرۀ مکه توسط سپاه اموی، مختار به شدت دفاع کرد. پس از پایان محاصره، مختار از سوی عبدالله بن زبیر به کوفه روانه شد تا مردم را به اطاعت وی فراخواند. در این زمان کوفه به دست طرفداران عبدالله بن زبیر افتاده بود. ورود مختار به کوفه همزمان با آمادگی توّابین برای خروج از شهر بود. پس از خروج توابین از شهر، قاتلین امام حسین (ع) که از ناحیۀ مختار به شدت هراس داشتند، حاکم زبیری کوفه را وادار کردند تا مختار را زندانی کند. مختار دوباره زندانی شد امّا پس از مدتی با وساطت عبدالله بن عمر نزد ابن زبیر آزاد گردید. مختار پنهانی مشغول آماده کردن مقدمات قیام خود بود. او شیعیان و بازماندگان توابین را دور خود جمع کرد و خویشتن را نایب و نمایندۀ محمد حنفیه، فرزند امام علی (ع)، معرّفی کرد و مردم را به جای عبدالله زبیر به امامت او دعوت نمود. وقتی جمعی از شیعیان از محمد حنفیه دربارۀ مختار پرسیدند وی پاسخ داد که خداوند به وسیلۀ هرکس از بندگان خود که می خواهد، انتقام ما را می گیرد. این گفته به مثابه تأیید مختار تلقی شد و در تقویت موضع مختار مؤثر افتاد. مختار توانست ابراهیم فرزند مالک اشتر را نیز به سوی خود جلب کند. وی جمع کثیری در حدود ۱۷هزار نفر را دور خود جمع کرد و به یاری آن ها بر والی زبیری کوفه، عبدالله بن مطیع، شورید و بر کوفه و سپس بر موصل تسلط یافت (۶۶ق). مختار مأموریت اصلی خود را که کشتن قاتلین امام حسین (ع) می نامید، آغاز کرد. تعداد کسانی را که به جرم شرکت در واقعۀ کربلا به دست مختار و یاران او کشته شدند ۳ هزار نفر تخمین زده اند. ازجملۀ این افراد می توان از عمر بن سعد، شمر بن ذی الجوشن، حَرمَله و خولی بن یزید نام برد که همگی در واقعۀ کربلا نقش اصلی برعهده داشتند. همچنین سپاهی را به فرماندهی ابراهیم بن مالک اشتر به جنگ ابن زیاد گسیل داشت و او را به قتل رسانید و سرش را نزد محمد حنفیه و امام سجاد (ع) فرستاد. سپس سپاهی را به سوی مدینه روانه کرد تا این شهر را از تسلط عبدالله بن زبیر خارج سازد اما شکست خورد. مختار نامه ای به محمد حنفیه نوشت و در آن هدف خود از تصرف بلاد را استقرار حاکمیت وی نام برد و از او خواست تا سپاهی را به سوی مدینه گسیل دارد، اما محمد حنفیه با تمجید از او و نیتّش، آن را نپذیرفت. مختار مدت ۱۶ ماه امارت کرد و سرانجام در حمله ای سنگین از طرف زبیریان به فرماندهی مصعب بن زبیر، برادر عبدالله بن زبیر، به کوفه، شکست خورد و در حالی که در قصر کوفه محاصره شده بود، با جمع کثیری از یاران خود به قتل رسید. مختار مردی زیرک و باهوش بود و ظاهراً دعوی پیش گویی داشت و اگر پیش گویی او مطابق با واقع نبود آن را به بَداء نسبت می داد. وی مذهب کیسانیه (مختاریه) را با محوریت اعتقاد به بداء و امامت محمد حنفیه به وجود آورد که بعدها گسترش قابل توجهی پیدا کرد و به گروه هایی منشعب شد (← کیسانیه). اقدام مختار در خونخواهی از سیدالشهدا (ع) موجب جلب عواطف شیعیان گردید به گونه ای که گاهی هاله ای از افسانه دور شخصیت او را گرفت. کتاب هایی نیز دربارۀ او نوشته شده است که قدیم ترین آن کتاب اخبار مختار تألیف ابواسحاق بن محمد ثقفی کوفی ( ـ ۲۸۳ ق) است.

نقل قول ها

مختار ثقفی (نام کامل:مختار بن ابی عبید بن مسعود ثقفی)(ولادت:۱هجری در طائف-وفات:۶۷هجری در کوفه) صحابی پیامبر و از شیعیان علی و خونخواه حسین بن علی امام سوم شیعیان بود. او به دست مصعب بن زبیر کشته شد. سخنان زیادی از او به جا مانده است:
• درمورد امام حسین بن علی :تمام قریش به اندازهٔ یک چهارم انگشت حسین نیستند. مختار ثقفی• خطاب به لشکر خود:امروز به جنگ با ابن زیاد می رویم. به خداسوگند فرعون با بنی اسرائیل چنان نکرد که این مرد با اهل بیت پیامبر کرد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] مختار بن ابی عبید مکنی به ابواسحاق در سال اول هجری به دنیا آمد. پدرش ابو عبید از مردان صالح قبیله ثقیف بود که در واقعه قس ناظف در جنگ با ایرانیان به شهادت رسید و مادرش دومه دختر وهب بن عمر بن معتب که ابوعبید به واسطه خوابی که دید و در خواب به او گفته شد که با دومه ازدواج کند او را به همسری خویش برگزید.
گفته شده مختار خود در واقعه قس ناظف در حالی که سیزده سال بیشتر نداشت حاظر بود و قصد داشت در قتال شرکت کند که عمویش سعد بن مسعود مانع او شد. بی باکی، شجاعت، بلند همتی، زیرکی و حاضر جوابی اوصافی بود که مختار از همان ابتدا با آنها بالید. از اصبغ بن نباته نقل شده است که مختار را دیدم که بر زانوی امیر المومنین نشسته بود و آن حضرت دست بر سرش می کشید و می گفت : ای کَیِس ای کَیِس و به همین خاطر کیسان نامیده شد. که فرقه کیسانیه به او منتسب است
زمانی که مسلم بن عقیل به کوفه آمد تا برای حضرت ابا عبدالله علیه السلام بیعت بگیرد، او اولین نفری بود که با مسلم پیمان بست، سپس خانه اش را در اختیار مسلم قرار داد تا در آن جا، مسلم از مردم بیعت بگیرد.
پس از ورود ابن زیاد به کوفه و فراری شدن مردم از دور مسلم، مختار به همراه عده ای دیگر از بزرگان کوفه به زندان افتادند و به هنگام واقعه کربلا در زندان بسر می برد.
طبق آنچه ابراهیم بن محمّد ثقفی در کتاب «الغارات» نوشته است : «عبیدالله میثم تمار را حبس نمود و با او مختار را به زندان افکند. میثم تمّار در زندان به مختار نوید می دهد که : تو به زودی آزاد می شوی و برای انتقام خون حسین قیام می کنی و همین کسی که قصد کشتن تو را دارد را می کشی.»
پس از جریان کربلا، شوهر خواهرش عبدالله بن عمر - فرزند خلیفه سوم که در میان مردم به عنوان صحابی رسول الله صلی الله علیه و آله و فقیه، مشهور بود - در نزد یزید برای او وساطت نمود و مختار به دستور یزید از زندان آزاد شد.
او پس از اطلاع یافتن از آمادگی مردم کوفه، در سال 64 هجری از مکه وارد کوفه شد. در این زمان قیام توابین با شکست روبرو شده بود.
مختار، در 14 ربیع الاول سال 66 در کوفه قیام کرد و عبدالله بن مطیع را که کارگزار عبدالله بن زبیر بود بیرون نمود. آغاز قیامشان با شعار «یا منصور امت » و «یا لثارات الحسین » بود.

پیشنهاد کاربران

مختار بن ابی عبیده ثقفی ( زادهٔ ۱هجری قمری در طائف – درگذشت ۶۷ هجری قمری در کوفه ) رهبر چهارمین قیام بعد از حادثه ی عاشورا ست. پنج سال بعد از آن حادثه او در کوفه به خون خواهی برخاست و بسیاری از عاملان حادثه را کشت و ۱۸ ماه به حکومت رسید. در این مدت جنگ های زیادی کرد و در اولین جنگ خود عبید الله بن زیاد را نیز کشت. پس از آن نیز مناطق زیادی را به زیر سلطه ی عراق آورد. اما سرانجام با همکاری اشراف کوفه سپاه مصعب پسر زبیر از بصره او را شکست داد و کشت.

فیلمی است که هرسال مختار زنده میشود و میمیرد


کلمات دیگر: