روبرت شومان (به آلمانی: Robert Schumann)(۸ ژوئن ۱۸۱۰ – ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۵۶) آهنگساز و نوازندهٔ پیانو اهل آلمان در دورهٔ رمانتیک در نیمهٔ نخست سدهٔ نوزدهم بود.
اپرای گنوا
حدود ۲۰ اثر برای کُر و ارکستر که از میان آن ها به بهشت و پری و یک رکوئیم به نام برای مینیون می توان اشاره کرد.
۴ سمفونی کامل و ۲ سمفونی ناقص
یک کنسرتو ویولن
یک کنسرتو پیانو
یک کنسرتو برای ویولنسل
یک کوئینتت
۲ کوارتت
۳ کوارتت زهی
آثار بی شمار برای پیانو، ازجمله صحنه های کودکی و ۳ سونات
۲۶۰ لید
تعداد زیادی دونوازی و تریو
روبرت شومان در شهر تسویکاو، ایالت زاکسن، آلمان به دنیا آمد. وی فرزند پنجم و آخرین فرزند خانواده بود. شومان آهنگسازی را پیش از ۷سالگی شروع کرد، ولی دوران بچگی او به اندازهٔ موسیقی، صرف ادبیات هم شد؛ زیرا پدرش، آوگوست شومان، ناشر، رمان نویس، و کتاب فروش بود. روبرت علاقه مندی به ادبیات را از او به ارث برده بود.
روبرت در ۱۴سالگی یک مقاله دربارهٔ علم موسیقی و زیبایی های آن نوشت و آن را به کتابی که توسط پدرش ویرایش شده بود و چهرهٔ انسان های مشهور نام گرفته بود، اضافه کرد. در مدتی که در تسویکائو به مدرسه می رفت، آثار شاعران و فیلسوفان بزرگ آلمانی، ازجمله فریدریش شیلر، یوهان ولفگانگ فون گوته، لرد بایرون، و همچنین تراژدی نویسان یونانی را خواند. از دیدگاه شومان، قدرتمندترین و پایدارترین وحی ادبی، جین پاول بود که می توان تأثیراتش را در رمان هایی که شومان در دورهٔ جوانی نوشته بود مشاهده کرد.
علاقهٔ شومان به موسیقی در دوران کودکی، با دیدن نوازندگی آیزاک موشلز، که در کارلسباد نوازندگی می کرد، شکوفا شد. پدر شومان، که ذوق و علاقهٔ پسرش به موسیقی را تشویق می کرد و به او دلگرمی می داد، در سال ۱۸۲۶ درگذشت. پس از درگذشت پدرش، مادر و قیّمش از ادامه تحصیل روبرت در رشتهٔ موسیقی استقبال نکردند و آیندهٔ او را پوچ خواندند. به همین دلیل، روبرت پس از ترک مدرسه در سال ۱۸۲۸ و پس از ملاقات با هاینریش هاینه در طول بازدیدی تفریحی از مونیخ به ناچار برای خشنودی مادر، به قصد تحصیل حقوق وارد دانشگاه لایپزیگ شد و در سال ۱۸۲۹ تحصیلاتش را در هایدلبرگ ادامه داد.
اپرای گنوا
حدود ۲۰ اثر برای کُر و ارکستر که از میان آن ها به بهشت و پری و یک رکوئیم به نام برای مینیون می توان اشاره کرد.
۴ سمفونی کامل و ۲ سمفونی ناقص
یک کنسرتو ویولن
یک کنسرتو پیانو
یک کنسرتو برای ویولنسل
یک کوئینتت
۲ کوارتت
۳ کوارتت زهی
آثار بی شمار برای پیانو، ازجمله صحنه های کودکی و ۳ سونات
۲۶۰ لید
تعداد زیادی دونوازی و تریو
روبرت شومان در شهر تسویکاو، ایالت زاکسن، آلمان به دنیا آمد. وی فرزند پنجم و آخرین فرزند خانواده بود. شومان آهنگسازی را پیش از ۷سالگی شروع کرد، ولی دوران بچگی او به اندازهٔ موسیقی، صرف ادبیات هم شد؛ زیرا پدرش، آوگوست شومان، ناشر، رمان نویس، و کتاب فروش بود. روبرت علاقه مندی به ادبیات را از او به ارث برده بود.
روبرت در ۱۴سالگی یک مقاله دربارهٔ علم موسیقی و زیبایی های آن نوشت و آن را به کتابی که توسط پدرش ویرایش شده بود و چهرهٔ انسان های مشهور نام گرفته بود، اضافه کرد. در مدتی که در تسویکائو به مدرسه می رفت، آثار شاعران و فیلسوفان بزرگ آلمانی، ازجمله فریدریش شیلر، یوهان ولفگانگ فون گوته، لرد بایرون، و همچنین تراژدی نویسان یونانی را خواند. از دیدگاه شومان، قدرتمندترین و پایدارترین وحی ادبی، جین پاول بود که می توان تأثیراتش را در رمان هایی که شومان در دورهٔ جوانی نوشته بود مشاهده کرد.
علاقهٔ شومان به موسیقی در دوران کودکی، با دیدن نوازندگی آیزاک موشلز، که در کارلسباد نوازندگی می کرد، شکوفا شد. پدر شومان، که ذوق و علاقهٔ پسرش به موسیقی را تشویق می کرد و به او دلگرمی می داد، در سال ۱۸۲۶ درگذشت. پس از درگذشت پدرش، مادر و قیّمش از ادامه تحصیل روبرت در رشتهٔ موسیقی استقبال نکردند و آیندهٔ او را پوچ خواندند. به همین دلیل، روبرت پس از ترک مدرسه در سال ۱۸۲۸ و پس از ملاقات با هاینریش هاینه در طول بازدیدی تفریحی از مونیخ به ناچار برای خشنودی مادر، به قصد تحصیل حقوق وارد دانشگاه لایپزیگ شد و در سال ۱۸۲۹ تحصیلاتش را در هایدلبرگ ادامه داد.
wiki: روبرت شومان