شیکوکو

شی. کوْ. کو (Shikoku / 四国) یکی از چهار جزیرهٔ اصلی کشور ژاپن است. جزیره شی. کوْ. کو کوچک ترین و کم جمعیت ترین این چهار جزیرهٔ اصلی است.جمعیت این جزیره در سال ۲۰۰۵ میلادی برابر با ۴٬۱۴۱٬۹۵۵ نفر بود.
استان قدیمی توسا
ویکی پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۰۶.

شیکوکو (Shikoku)
کوچک ترین جزیره از چهار جزیرۀ اصلی ژاپن، در جنوب هونشو، در شرق کیوشو، با ۱۸,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۱۸۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). چهار استان کاگاوا، توکوشیما، اهیمه، و کوچی را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت اند از ماتسویاما و تاکاماتسو. تراکم جمعیت بیشتر در جلگه های کوچک ساحلی در مقابل دریای درون بومی است. شیکوکو دارای آب و هوای معتدل، اما همواره با طوفان های شدید دریایی و بارندگی های سنگین تابستانی روبه رو است. میزان بارش سالانه در جنوب به ۲۶۶ سانتی متر می رسد. قلۀ ایشی زوچی، با ۱,۹۸۰ متر ارتفاع، مرتفع ترین نقطۀ آن است. جزیرۀ شیکوکو از لحاظ منابع کانی فقیر است و کارخانه های بزرگ ندارد. پلی معلق بر فراز گرداب ناروتو، در سِتو نایکای (دریای درون بومی) شیکوکو را به جزیرۀ آواجی شیما متصل کرده است.