کلمه جو
صفحه اصلی

شیکاگو

فارسی به انگلیسی

chicago

فرهنگ فارسی

شهر و بندریست در ایالات متحده آمریکا در ناحیه دریاچه های بزرگ در ساحل دریا چه میشیگان دارای ۳۳۶۷٠٠٠ تن سکنه و آن مهمترین مرکز ارتباطات و بزرگترین بازار داد و ستد محصولات شرقی آمریکا ( غلات چارپایان کنسرو روغن نباتی و چوب ) است شیکاگو بندر بسیار فعال و صنعتی است .

لغت نامه دهخدا

شیکاگو. [ گ ُ ] ( اِخ ) شهر و بندریست در ایالات متحده امریکا در ناحیه دریاچه های بزرگ در ساحل دریاچه میشیگان دارای 3621000 تن سکنه ، و آن مهمترین مرکز ارتباطات و بزرگترین بازارداد و ستد محصولات شرقی امریکا ( غلات ، چارپایان ، کنسرو، روغن نباتی و چوب ) است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

دانشنامه عمومی

شیکاگو (به انگلیسی: Chicago) بزرگترین شهر ایالت ایلینوی است. در سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی شیکاگو دو میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت داشت. شیکاگو سومین شهر پرجمعیت در ایالات متحده است و پرجمعیتترین شهر منطقه غرب میانه ایالات متحده است. به طور رسمی در سال ۱۸۳۷ میلادی به عنوان یک شهر شناخته شد. شهر شیکاگو یکی از مراکز عمده تجاری، مالی، ترابری، و فرهنگی در ایالات متحده است. شیکاگو تأثیر فراوانی در آموزش، سرگرمی، و سیاست دارد.این شهر دارای هشت خط مترو و دو فرودگاه است. فرودگاه بین المللی اوهر دومین فرودگاه شلوغ در جهان می باشد. در سال ۲۰۱۲ فرودگاه اوهر بیش از ۶۶ میلیون مسافر داشت.
پارک میلنیوم (شیکاگو)
منار شیکاگو
مشرق الاذکار (ویلمت)
مؤسسه هنر شیکاگو
آسمان نمای ادلر
مرکز جان هنکاک
برج ویلیس
برج و هتل بین المللی ترامپ
منطقه شیکاگو پیش از آن که مهاجران اروپایی در آن ساکن شوند، در اصل قلمرو و اقامتگاه قبیله پوتاواتومی بود.اولین ساکن غیر بومی شیکاگو فردی هاییتی تبار به نام ژان باپتیست پون دوسابل بود که در سال ۱۷۸۰ در شهر شیکاگو اقامت گزید. شیکاگو در سال ۱۸۳۳ به عنوان شهرک تأسیس و ۴ سال بعد هنگامی که جمعیتش به حدود ۴۱۷۰ نفر رسید به شهر تبدیل شد.با گسترش راه آهن و رسیدن آن به شیکاگو، شکوفایی این شهر نیز آغاز شد به گونه ای که در سال ۱۸۷۰ بالغ بر ۳۰۰ هزار نفر در این شهر زندگی می کردند.
نام شیکاگو را فرانسوی ها از واژهٔ شیکاکوا که از زبان بومیان آمریکا است، گرفته اند که به معنی پیاز وحشی یا سیر وحشی است.
جلال آل احمد در خاطرات خود در مورد نام این شهر می نویسد:

دانشنامه آزاد فارسی

شیکاگو (Chicago)
موزه تاریخ طبیعی، شهری در ایالت ایلینوی امریکا، بر ساحل جنوب غربی دریاچۀ میشیگان، با ۸,۷۱۱,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز مهم صنعتی، بازرگانی، مالی و مرکز حمل ونقل و نیز سومین شهر بزرگ کشور مزبور است. کارخانه های بسته بندی گوشت و سیلو دارد و مواد شیمیایی و کالاهای فلزی تولید می کند؛ چاپ و انتشارات نیز از دیگر صنایع آن است. شیکاگو مراکز فرهنگی و هنری متعدد دارد، ازجمله دانشگاه شیکاگو، موزۀ تاریخ طبیعی شیکاگو، موسسۀ هنری، شیکاگو، که آثاری از ایران نیز دارند؛ و ارکستر سمفونی شیکاگو. اولین بار در ۱۶۷۳ ژاک مارکت، پویندۀ فرانسوی، و لوئی ژولیه، سیاح کانادایی، از این منطقه دیدن کردند که مسکن اقوام سرخ پوست بود. صد سال بعد اولین ماندگاه دائمی در آن ایجاد شد. در ۱۸۰۳ امریکا یک پایگاه نظامی در آن تأسیس کرد و شهر شیکاگو اطراف این پایگاه توسعه یافت. پایگاه مزبور در آغاز جنگ ۱۸۱۲ ویران و در ۱۸۱۶ بازسازی شد. در ۱۸۳۰، این محل به منطقۀ مسکونی تبدیل شد و در ۱۸۳۷ وضعیت شهری یافت. توسعۀ این شهر پس از احداث آبراه ایلینوی و میشیگان افزایش یافت و به دنبال آن مسائل و مشکلات کارگری پیش آمد که به آشوب میدان هی مارکت (۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن (۱۸۹۴) منجر شد. در سال های بین جنگ جهانی اول و ۱۹۳۳ شیکاگو مأمن گانگسترها بود و پس از جنگ صنایع آن گسترش یافت. شیکاگو در آتش سوزی مهیب ۱۸۷۱ ویران شد؛ امّا این حادثه از ارزش آن به منزله شهر مهم صنعتی نکاست. نخستین آسمان خراش جهان در ۱۸۸۵ در این شهر ساخته شد.


کلمات دیگر: