میمون دژ، مرکز و پناهگاه اسماعیلیان واقع در الموت قزوین بود.میمون دژ در سال (۵۲۰ قمری/ ۱۱۲۶ میلادی) در زمان بزرگ امید ساخته شد. و سرانجام در ۲۹ شوال ۶۵۴ قمری و پس از آنکه سپاه اصلی مغول در میمون دژ که رکن الدین خورشاه در آن مستقر بود گرد آمده و نزاریان را به یک درگیری شدید کشاندند، خورشاه تسلیم شد.این شکست پایان دوران الموت در تاریخ اسماعیلی سرزمین های ایران را رقم زد.
جایگاه میمون دژ همیشه مورد تردید و مبهم بوده است. نظرات متفاوتی هم دربارهٔ جایگاه آن ارائه شده است. مثلا:
پیترویلی، محقق انگلیسی، به اعتبار تحقیقات خود در سه سفر به الموت (غار شمس کلایه)، نزدیک معلم کلایه را، میمون دژ دانسته است.
منوچهر ستوده پردامنه ترین تحقیقات را دربارهٔ قلعه های اسماعیلیان انجام داده (قلعه نویزرشاه) را، بر فراز کوه های گرما رود و سراج محله الموت، میمون دژ معرفی کرده است.
جایگاه میمون دژ همیشه مورد تردید و مبهم بوده است. نظرات متفاوتی هم دربارهٔ جایگاه آن ارائه شده است. مثلا:
پیترویلی، محقق انگلیسی، به اعتبار تحقیقات خود در سه سفر به الموت (غار شمس کلایه)، نزدیک معلم کلایه را، میمون دژ دانسته است.
منوچهر ستوده پردامنه ترین تحقیقات را دربارهٔ قلعه های اسماعیلیان انجام داده (قلعه نویزرشاه) را، بر فراز کوه های گرما رود و سراج محله الموت، میمون دژ معرفی کرده است.
wiki: میمون دژ