بزقوش

بُزقوش یا بُزغوش نام رشته کوهی با امتداد شرقی-غربی در جنوب شهرستان سراب روستای اسبفروشان و شمال شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی ایران است.این رشته کوه در میان دو رود آجی چای و شهر چای قرار گرفته و در میان شهرهای سراب، بستان آباد، هشترود، میانه، گیوی و نیر قرار گرفته است.
اطلس گیتاشناسی استان های ایران، تهران: سازمان گیتاشناسی، ۱۳۸۳خ.
نام بزقوش از دو واژه ترکی بز به معنی خاکستری و قوش به معنی پرنده تشکیل شده و واژه در کل به معنی پرنده خاکستری بوده و در فارسی معادل آن پرنده سفید است.
بزقوش شامل کوههایی با شیب ملایم و از سنگهای حاصل از غبارهای آتشفشانی مربوط به کوههای آتشفشانی سبلان و سهند است. حاوی معادن کشف نشده ای از مس است و وجود دانه های پیریت در این سنگها اهالی را به یاد طلا می اندازد.از نظر زمین شناسی این کوه ها خاستگاه کوهه ای دارند.
دو قله آغ داغ (۳۳۰۶ متر) و قیسیر (۳۱۰۰ متر) از مرتفع ترین قلل این رشته کوه می باشند.

بُزْقوش
رشته کوهی در استان آذربایجان شرقی، شهرستان های سراب، میانه، و بستان آباد، به طول ۱۳۳ کیلومتر و عرض متوسط هجده کیلومتر. ارتفاع بلندترین قلّۀ آن ۳,۳۰۲ متر است. شهرستان سراب در شمال این رشته کوه و شهرستان میانه در جنوب آن واقع شده است. راه اتومبیل رو بستان آباد به سراب در غرب و رودخانۀ اوجان چای در شرق، این رشته کوه را محدود می کنند. چندین رودخانه ، ازجمله رودهای نره نو، وانق چای، بالقلوچای، گروچای، سنگورچای، و سیاه چمن چای از آن سرچشمه می گیرند.