مترادف عارف : سالک، صوفی، دانا، صاحبنظر، عالم، عریف، واقف
برابر پارسی : بینشمند، دانا، ژرف بین
عارف
مترادف عارف : سالک، صوفی، دانا، صاحبنظر، عالم، عریف، واقف
برابر پارسی : بینشمند، دانا، ژرف بین
فارسی به انگلیسی
gnostic, learned
gnostic, learned person
mystic
عربی به فارسی
کارمند داخلي , خودي , خودماني , محرم راز
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: āref) (عربی) (در تصوف) آن که از راه ریاضت و تهذیب نفس و تفکر ، به معرفت خداوند دست می‌یابد ؛ آن که نسبت به چیزی آگاهی دارد ، شناسنده ؛ دانا ، آگاه ، دانشمند .
اسم: عارف (پسر) (عربی) (تاریخی و کهن، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: āref) (فارسی: عارف) (انگلیسی: aref)
معنی: دانا، آگاه، دانشمند، خدا شناس، ( در تصوف ) آن که از راه ریاضت و تهذیب نفس و تفکر، به معرفت خداوند دست می یابد، آن که نسبت به چیزی آگاهی دارد، شناسنده، ( اَعلام ) [، قمری] تخلّص ابوالقاسم قزوینی، شاعر و موسیقیدان ایرانی، سازنده ی نخستین تصنیف های سیاسی و ملی، ده سال پایان عمرش را در همدان به حال تبعید گذراند، در جوار مقبره ابن سینا دفن شده است، آن که از راه تهذیب نفس و تفکر، نام شاعر ایرانی قرن چهاردهم، عارف قزوینی
معنی: دانا، آگاه، دانشمند، خدا شناس، ( در تصوف ) آن که از راه ریاضت و تهذیب نفس و تفکر، به معرفت خداوند دست می یابد، آن که نسبت به چیزی آگاهی دارد، شناسنده، ( اَعلام ) [، قمری] تخلّص ابوالقاسم قزوینی، شاعر و موسیقیدان ایرانی، سازنده ی نخستین تصنیف های سیاسی و ملی، ده سال پایان عمرش را در همدان به حال تبعید گذراند، در جوار مقبره ابن سینا دفن شده است، آن که از راه تهذیب نفس و تفکر، نام شاعر ایرانی قرن چهاردهم، عارف قزوینی
مترادف و متضاد
سالک، عارف، اهل سر، اهل تصوف، متصوف
عارف
عارف
با هوش، دانا، کاردان، فهمیده، عارف، زیرکانه، با ادراک
فکور، معقول، دانا، عاقل، با خرد، پر مایه، عارف، خردمند، فرزانه
فاضل، دانا، عالم، عارف، فضلا، قاضل، طالب علم
سالک، صوفی
دانا، صاحبنظر، عالم، عریف، واقف
۱. سالک، صوفی
۲. دانا، صاحبنظر، عالم، عریف، واقف
فرهنگ فارسی
عبدالسلامرئیس جمهوری پیشین عراق ( ف. ۱۹۶۶ م. ). وی در کودتای عبدالکریم قاسم از یاران او بود و سپس از مخالفان جدی وی شد و محبوس گردید. در سال ۱۳۴۱ ه.ش./ ۱۹۶۳ م. کودتایی بیاری نیروی هوایی عراق ضد قاسم کرد . قاسم بقتل رسید و وی زمام امور را بدست گرفت و رئیس جمهور شناخته شد.
شناسنده، دانا، صبور، شکیبا، حکیم ربانی، خداشناس
۱ - دانا شناسنده . ۲ - واقف بدقایق و رموز آگاه . ۳ - آن که خدا او را به مرتبت شهود ذات و اسما و صفات خود رسانیده باشد و این مقام به طریق حال مکاشفه بر او ظاهر شده باشد نه به مجرد علم و معرفت حال . توضیح ۱ برای فرق آن از زاهد و عابد . توضیح ۲ فرق عارف با حکیم و فیلسوف در کیفیت استدلال و راه ادراک حقایق است . حکیم با قوه عقل و استدلال منطقی پی به کشف حقایق می برد عارف از راه ریاضت و تهذیب نفس و صفای باطن به کشف و شهود می رسد . ۴ - شکیبا صابر جمع عرفائ عارفین
شهابی عارف بن سعید شهابی از شعرائ و خطبا و نویسندگان بود و بسال ۱۳٠۷ هجری قمری در حاصبیا از حوالی دمشق متولد شد و پس از پایان تحصیل بمنشیگری والی بیروت برگزیده شد .
شناسنده، دانا، صبور، شکیبا، حکیم ربانی، خداشناس
۱ - دانا شناسنده . ۲ - واقف بدقایق و رموز آگاه . ۳ - آن که خدا او را به مرتبت شهود ذات و اسما و صفات خود رسانیده باشد و این مقام به طریق حال مکاشفه بر او ظاهر شده باشد نه به مجرد علم و معرفت حال . توضیح ۱ برای فرق آن از زاهد و عابد . توضیح ۲ فرق عارف با حکیم و فیلسوف در کیفیت استدلال و راه ادراک حقایق است . حکیم با قوه عقل و استدلال منطقی پی به کشف حقایق می برد عارف از راه ریاضت و تهذیب نفس و صفای باطن به کشف و شهود می رسد . ۴ - شکیبا صابر جمع عرفائ عارفین
شهابی عارف بن سعید شهابی از شعرائ و خطبا و نویسندگان بود و بسال ۱۳٠۷ هجری قمری در حاصبیا از حوالی دمشق متولد شد و پس از پایان تحصیل بمنشیگری والی بیروت برگزیده شد .
فرهنگ معین
(رِ ) [ ع . ] (اِفا. )۱ - دانا، آگاه . ۲ - خدا - شناس .
لغت نامه دهخدا
عارف. [ رِ ] ( ع ص ) دانا و شناسنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اصطلاح عرفانی ) آنکه خدا او را بمرتبت شهود ذات و اسماء و صفات خود رسانیده باشد و این مقام بطریق حال و مکاشفه بر او ظاهر شده باشد نه بمجرد علم و معرفت حال. جنید گوید: عارف کسی است که حق از سر او گویا و خود ساکت باشد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ص 997 ). ابوتراب نخشبی گوید: عارف کسی است که چیزی او را مکدر نگرداند و گفته شده است که عارف کسی است که از وجود مجازی خویش محو و فانی گشته باشد. ( شرح کلمات باباطاهر ص 50 ) ( لمع صص 35 - 39 ). و گفته شده است که عارف کسی است که عبادت حق را ازآن جهت انجام میدهد که او را مستحق عبادت میداند نه از جهت امید ثواب و خوف از عقاب. ( مصباح الهدایة ص 85 ). و گفته شده است که عارف کسی است که دنیا بر او تنگ باشد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ص 997 ) :
عارفان خامش و سر بر سر زانو چو ملخ
نه چو زنبور کزو شورش و غوغا شنوند.
عارف خود گشت و خدا را شناخت.
اینقدر بس چو روی در خلق است.
عارفان از عبادت استغفار.
بدریوزه از خویشتن ترک آز.
بساط سبزه لگدکوب شد بپای نشاط
ز بسکه عارف و عامی به رقص برجستند.
عارف. [ رِ ] ( اِخ ) ( احمد...الزین ) یکی از نویسندگان و ادباء بزرگ عرب در قرن 14 هجری و صاحب مجله عرفان صیداست. او دارای تألیفاتی مانند تاریخ صیدا وتاریخ شیعه میباشد. ( معجم المطبوعات ج 2 ص 1259 ).
عارفان خامش و سر بر سر زانو چو ملخ
نه چو زنبور کزو شورش و غوغا شنوند.
خاقانی.
چون نظر از بینش توفیق ساخت عارف خود گشت و خدا را شناخت.
نظامی.
صورت حال عارفان دلق است اینقدر بس چو روی در خلق است.
سعدی ( گلستان ).
عابدان از گناه توبه کنندعارفان از عبادت استغفار.
سعدی ( گلستان ).
تمنا کند عارف پاکبازبدریوزه از خویشتن ترک آز.
سعدی ( بوستان ).
|| مقابل عامی :بساط سبزه لگدکوب شد بپای نشاط
ز بسکه عارف و عامی به رقص برجستند.
سعدی.
|| شکیبا. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).عارف. [ رِ ] ( اِخ ) ( احمد...الزین ) یکی از نویسندگان و ادباء بزرگ عرب در قرن 14 هجری و صاحب مجله عرفان صیداست. او دارای تألیفاتی مانند تاریخ صیدا وتاریخ شیعه میباشد. ( معجم المطبوعات ج 2 ص 1259 ).
عارف . [ رِ ] (ع ص ) دانا و شناسنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اصطلاح عرفانی ) آنکه خدا او را بمرتبت شهود ذات و اسماء و صفات خود رسانیده باشد و این مقام بطریق حال و مکاشفه بر او ظاهر شده باشد نه بمجرد علم و معرفت حال . جنید گوید: عارف کسی است که حق از سر او گویا و خود ساکت باشد. (کشاف اصطلاحات الفنون ص 997). ابوتراب نخشبی گوید: عارف کسی است که چیزی او را مکدر نگرداند و گفته شده است که عارف کسی است که از وجود مجازی خویش محو و فانی گشته باشد. (شرح کلمات باباطاهر ص 50) (لمع صص 35 - 39). و گفته شده است که عارف کسی است که عبادت حق را ازآن جهت انجام میدهد که او را مستحق عبادت میداند نه از جهت امید ثواب و خوف از عقاب . (مصباح الهدایة ص 85). و گفته شده است که عارف کسی است که دنیا بر او تنگ باشد. (کشاف اصطلاحات الفنون ص 997) :
عارفان خامش و سر بر سر زانو چو ملخ
نه چو زنبور کزو شورش و غوغا شنوند.
چون نظر از بینش توفیق ساخت
عارف خود گشت و خدا را شناخت .
صورت حال عارفان دلق است
اینقدر بس چو روی در خلق است .
عابدان از گناه توبه کنند
عارفان از عبادت استغفار.
تمنا کند عارف پاکباز
بدریوزه از خویشتن ترک آز.
|| مقابل عامی :
بساط سبزه لگدکوب شد بپای نشاط
ز بسکه عارف و عامی به رقص برجستند.
|| شکیبا. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
عارفان خامش و سر بر سر زانو چو ملخ
نه چو زنبور کزو شورش و غوغا شنوند.
خاقانی .
چون نظر از بینش توفیق ساخت
عارف خود گشت و خدا را شناخت .
نظامی .
صورت حال عارفان دلق است
اینقدر بس چو روی در خلق است .
سعدی (گلستان ).
عابدان از گناه توبه کنند
عارفان از عبادت استغفار.
سعدی (گلستان ).
تمنا کند عارف پاکباز
بدریوزه از خویشتن ترک آز.
سعدی (بوستان ).
|| مقابل عامی :
بساط سبزه لگدکوب شد بپای نشاط
ز بسکه عارف و عامی به رقص برجستند.
سعدی .
|| شکیبا. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
عارف . [ رِ ] (اِخ ) (احمد...الزین ) یکی از نویسندگان و ادباء بزرگ عرب در قرن 14 هجری و صاحب مجله ٔ عرفان صیداست . او دارای تألیفاتی مانند تاریخ صیدا وتاریخ شیعه میباشد. (معجم المطبوعات ج 2 ص 1259).
فرهنگ عمید
۱. شناسنده، دانا.
۲. (تصوف ) کسی که خدا او را به مرتبۀ شهود ذات و اسما و صفات خود رسانده باشد، کسی که عبادت حق را از آن جهت می کند که او را مستحق عبادت می داند نه از جهت امید ثواب یا خوف از عقاب، کسی که برای رسیدن به معرفت خداوند خود را ریاضت می دهد، حکیم ربانی: عاصیان از گناه توبه کنند / عارفان از عبادت استغفار (سعدی: ۸۶ ).
۳. [قدیمی] صبور، شکیبا.
۲. (تصوف ) کسی که خدا او را به مرتبۀ شهود ذات و اسما و صفات خود رسانده باشد، کسی که عبادت حق را از آن جهت می کند که او را مستحق عبادت می داند نه از جهت امید ثواب یا خوف از عقاب، کسی که برای رسیدن به معرفت خداوند خود را ریاضت می دهد، حکیم ربانی: عاصیان از گناه توبه کنند / عارفان از عبادت استغفار (سعدی: ۸۶ ).
۳. [قدیمی] صبور، شکیبا.
دانشنامه عمومی
عارف (ابهام زدایی). عارف ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
عارف (خواننده)
عارف (نام)
عارف (خواننده)
عارف (نام)
wiki: عارف عارف کیا (زادهٔ ۱۹ مرداد ۱۳۱۹ در تهران) و اصالتا اهل اردبیل می باشد و از خوانندگان موسیقی پاپ ایرانی است که به سبک خواننده های اپرا می خواند.
نقاشی: عارف به همراه یکی از دوستانش که یک نقاش حرفه ای بود مدتی را به طراحی بیلبوردهای تبلیغاتی پرداخت که از این راه نیز درآمد کسب کرد.
فوتبال: عارف در دوران جوانی فوتبال را بسیار دوست داشت اما در آن زیاد درخشان نبود. به دلیل اینکه «چپ پا» بود به راحتی می توانست در فوتبال غیرحرفه ای آن زمان (اواخر دهه ۳۰ خورشیدی) رشد کند و حتی به تیم ملی برسد.
خوانندگی: عارف هیچ وقت تصمیم نداشت این هنر را رها کند و نمی خواست اشتغال باعث کمرنگ شدن علاقه اش به خوانندگی شود.
ادامه فعالیت در رشته درودگری: از آنجایی که عارف رشتهٔ درودگری را به صورت علمی فراگرفته بود، می توانست در مشاغل مرتبط با این رشته فعالیت نماید. برای همین در «آزمون استخدام دبیر» شرکت کرد و در بین ۸۰۰ نفر شرکت کننده در بین ۱۰ نفر ممتاز قرار گرفت و به عنوان دبیر به هنرستان صنعتی قزوین معرفی گردید.
وی آفرینندهٔ سبک خاصی در موسیقی پاپ ایران است که پیش از آن سابقه نداشته، بعدها این سبک خاص در میان مردم به نام ته حنجره ای شهره شد. به همین خاطر، عارف با لقب «حنجره طلایی» شناخته می شد پس از آن لقب «سلطان قلبها» به او داده شد و در سال های اخیر نیز وی را با عنوان «یادگار عاشقی سه نسل» معرفی می کنند.عارف نزدیک ۹۰۰ ترانه خواندهکه علاوه بر فارسی به زبان ها و لهجه های مختلف نیز می باشند.
عارف از پدر و مادری با اصالت اردبیلی در تهران متولد گردید. مادرش متولد و ساکن باکو و در دانشگاه مسکو رشتهٔ دندانپزشکی را گذرانده بود؛ مادربزرگش نیز اُپرا می خواند و علاقهٔ فراوانی به اشعار به آذری برگردانده شدهٔ نظامی و خاقانی داشت. با شروع جنگ جهانی دوم بسیاری از خانواده های ایرانی به جنوب ارس (ایران) کوچانده شدند. پس از این کوچ اجباری مادرش مجبور شد دانشگاه را نیمه کاره رها کند، او با پسر عموی خود ازدواج نمود و عارف به دنیا آمد. پدرش رانندهٔ کامیون بود که در آن زمان از مشاغل سخت و مهم محسوب می شد.خیلی زود به دلیل اختلاف در طرز تفکر، پدر و مادرش از هم جدا شدند و عارف مجبور شد که دور از محبت مادرانه، در کنار نامادری زندگی نماید. قحطی و کمبود مواد غذایی (به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم) و کم توجهی به بهداشت، باعث شیوع مریضی هایی در ایران شده بود که عارف نیز به دلیل همین امراض و همچنین کمبود توجه و مراقبت مادرانه، به مریضی سختی دچار شد. به همین خاطر مادرش توانست سرپرستی او را بگیردعارف خواهر و برادرهای دیگری ( به نام های محمدرضا، علیرضا و شهرزاد) نیز دارد ولی مادرش هیچوقت ازدواج نکرد.
عارف ۳ ساله بود که زندگی تازه ای را در کنار خانوادهٔ مادرش (در خیابان نادری، کوچهٔ شیروانی؛ در چهارراه استانبول) شروع کرد.زبان اول در این خانواده آذری بود، حتی پدر بزرگ و مادربزرگش زبان فارسی بلد نبودند.شرایط زندگی آن ها از نظر مالی چندان خوب نبود اما همه تلاش می کردند که کانون خانواده گرم باشد،تنها دلخوشی این خانواده گوش دادن به یک رادیوی لامپی با مارک AGA بود که همیشه بر روی موج رادیو بادکوبه تنظیم شده بود.این رادیو هر روز از ساعت ۶ صبح تا شب روشن بود که مشتری اصلی آن دایی اش بود. از این رادیو علاوه بر آهنگ های آذری و غربی، گاهی اوقات نیز اُپراهای معروف اروپایی پخش می شد.مشهورترین خوانندگان آذری که رادیو بادکوبه صدای آن ها را پخش می کرد عبارت بودند از: رشید بهبودوف، بُلبل، گل آقا، شوکت و فاطمه. این ها اساتیدی بودند که صدایشان تعلیم دیده بود و هیچ گاه «خارج» نمی خوانند. همین امر باعث شد تا عارف مخفیانه از این استادان تقلید کند و ناخودآگاه «درست خواندن» و «میزان خواندن» و «کوک خواندن» را فرا بگیرد.
نقاشی: عارف به همراه یکی از دوستانش که یک نقاش حرفه ای بود مدتی را به طراحی بیلبوردهای تبلیغاتی پرداخت که از این راه نیز درآمد کسب کرد.
فوتبال: عارف در دوران جوانی فوتبال را بسیار دوست داشت اما در آن زیاد درخشان نبود. به دلیل اینکه «چپ پا» بود به راحتی می توانست در فوتبال غیرحرفه ای آن زمان (اواخر دهه ۳۰ خورشیدی) رشد کند و حتی به تیم ملی برسد.
خوانندگی: عارف هیچ وقت تصمیم نداشت این هنر را رها کند و نمی خواست اشتغال باعث کمرنگ شدن علاقه اش به خوانندگی شود.
ادامه فعالیت در رشته درودگری: از آنجایی که عارف رشتهٔ درودگری را به صورت علمی فراگرفته بود، می توانست در مشاغل مرتبط با این رشته فعالیت نماید. برای همین در «آزمون استخدام دبیر» شرکت کرد و در بین ۸۰۰ نفر شرکت کننده در بین ۱۰ نفر ممتاز قرار گرفت و به عنوان دبیر به هنرستان صنعتی قزوین معرفی گردید.
وی آفرینندهٔ سبک خاصی در موسیقی پاپ ایران است که پیش از آن سابقه نداشته، بعدها این سبک خاص در میان مردم به نام ته حنجره ای شهره شد. به همین خاطر، عارف با لقب «حنجره طلایی» شناخته می شد پس از آن لقب «سلطان قلبها» به او داده شد و در سال های اخیر نیز وی را با عنوان «یادگار عاشقی سه نسل» معرفی می کنند.عارف نزدیک ۹۰۰ ترانه خواندهکه علاوه بر فارسی به زبان ها و لهجه های مختلف نیز می باشند.
عارف از پدر و مادری با اصالت اردبیلی در تهران متولد گردید. مادرش متولد و ساکن باکو و در دانشگاه مسکو رشتهٔ دندانپزشکی را گذرانده بود؛ مادربزرگش نیز اُپرا می خواند و علاقهٔ فراوانی به اشعار به آذری برگردانده شدهٔ نظامی و خاقانی داشت. با شروع جنگ جهانی دوم بسیاری از خانواده های ایرانی به جنوب ارس (ایران) کوچانده شدند. پس از این کوچ اجباری مادرش مجبور شد دانشگاه را نیمه کاره رها کند، او با پسر عموی خود ازدواج نمود و عارف به دنیا آمد. پدرش رانندهٔ کامیون بود که در آن زمان از مشاغل سخت و مهم محسوب می شد.خیلی زود به دلیل اختلاف در طرز تفکر، پدر و مادرش از هم جدا شدند و عارف مجبور شد که دور از محبت مادرانه، در کنار نامادری زندگی نماید. قحطی و کمبود مواد غذایی (به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم) و کم توجهی به بهداشت، باعث شیوع مریضی هایی در ایران شده بود که عارف نیز به دلیل همین امراض و همچنین کمبود توجه و مراقبت مادرانه، به مریضی سختی دچار شد. به همین خاطر مادرش توانست سرپرستی او را بگیردعارف خواهر و برادرهای دیگری ( به نام های محمدرضا، علیرضا و شهرزاد) نیز دارد ولی مادرش هیچوقت ازدواج نکرد.
عارف ۳ ساله بود که زندگی تازه ای را در کنار خانوادهٔ مادرش (در خیابان نادری، کوچهٔ شیروانی؛ در چهارراه استانبول) شروع کرد.زبان اول در این خانواده آذری بود، حتی پدر بزرگ و مادربزرگش زبان فارسی بلد نبودند.شرایط زندگی آن ها از نظر مالی چندان خوب نبود اما همه تلاش می کردند که کانون خانواده گرم باشد،تنها دلخوشی این خانواده گوش دادن به یک رادیوی لامپی با مارک AGA بود که همیشه بر روی موج رادیو بادکوبه تنظیم شده بود.این رادیو هر روز از ساعت ۶ صبح تا شب روشن بود که مشتری اصلی آن دایی اش بود. از این رادیو علاوه بر آهنگ های آذری و غربی، گاهی اوقات نیز اُپراهای معروف اروپایی پخش می شد.مشهورترین خوانندگان آذری که رادیو بادکوبه صدای آن ها را پخش می کرد عبارت بودند از: رشید بهبودوف، بُلبل، گل آقا، شوکت و فاطمه. این ها اساتیدی بودند که صدایشان تعلیم دیده بود و هیچ گاه «خارج» نمی خوانند. همین امر باعث شد تا عارف مخفیانه از این استادان تقلید کند و ناخودآگاه «درست خواندن» و «میزان خواندن» و «کوک خواندن» را فرا بگیرد.
wiki: عارف (خواننده)
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] عارف درباره شیعه دوازده امامی به کار رفته است.
عارف در لغت به معنای آگاه و دانا آمده است.
کاربرد فقهی
مراد از آن در روایات و به تبع در کلمات فقها در صورتی که مطلق به کار رود، شیعه دوازده امامی است.
عارف در لغت به معنای آگاه و دانا آمده است.
کاربرد فقهی
مراد از آن در روایات و به تبع در کلمات فقها در صورتی که مطلق به کار رود، شیعه دوازده امامی است.
wikifeqh: عارف
واژه نامه بختیاریکا
آرُفتِه
جدول کلمات
دانا ، خداشناس
پیشنهاد کاربران
خداشناس
یعنی آشکار - آشکار کننده - روشن
یعنی روشن - آشکار
عارف یعنی عالم ، دانا ، سالک ( پیش رونده ) صوفی ( دردی در دل صدف ) ، درویش توانگر ، مهربان، دلسوز، دل از عیب صاف، زیبایی پنهان، دل از فریب و هوس پاک ، بی ریا ، عارف یعنی ارامش
مرددانا. خداشناس . دورازگناه. آرامش دهنده
آگاه /دانا
۱_ دانا ، اگاه
۲_ خداشناس
۲_ خداشناس
اسم: - عارف به انگلیسی Aref ویا Areaf نوشته میشود.
در لغت: - دری به معنی ( خدا شناس ) ، ( دانا )
تشکر فراوان.
در لغت: - دری به معنی ( خدا شناس ) ، ( دانا )
تشکر فراوان.
کلمات دیگر: