فونتامارا نام کتابی از اینیاتسیو سیلونه نویسنده ایتالیایی است. این کتاب داستان ساکنان دهکده ای به نام فونتامارا است که زیر ستم فئودال های زمان خود زندگی می کنند.با اینکه این کتاب اولین اثر سیلونه بود اما وی را به شهرتی جهانی رساند.سیلونه نگارش این رمان را در سال ۱۹۳۱ به پایان برد.منوچهر آتشی این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.
فونتامارا شاهکار کوچکی از مقاومت دهقانان است که براساس وقایع حقیقی در تاریخ معاصر ایتالیا نوشته شده.
فونتامارا تکان دهنده ترین روایتی است که از توحش فاشیست خوانده ام. مردی پیر به همراه همسر و پسرش به خارج فرار می کنند تا داستان پیراهن سیاه هایی که به فونتامارا آمدند را تعریف کنند. کتاب باید تا پایان بی رحمی که روایت می کند خوانده شود.
دزدیدن آب...انتقام های بی رحمانه، تسخیر ده بوسیله جیره خواران فاشیست که به تمامی دختران تجاوز می کنند...کشتار بوسیله نیروهای دولتی - اگر فقط نیمی از این ها واقعیت داشته باشد، ایتالیای موسولینی از ایتالیای تحت نظارت اتریشی ها یا لومباردها بدتر بوده.
فونتامارا کتابی به یادماندنی است که از اولین جمله تا آخرین آن علیه ٰزیم فاشیستی، دروغ های آن، توحش آن و اعمال شنیع آن نوشته شده. اشتیاق انقلابی کتاب به حدی بالا است که به خلق هنری اصیل می رسد. فونتامارا به خودی خود صرفاً دهکده ای فقرزده در یکی از دورافتاده ترین نقاط ایتالیا است. در طول ۲۰۰ صفحه کتاب نام ها تبدیل به سمبل های ایتالیای کشاورزی از تمامی دهکده ها و فقرشان و یاس و شورش آن ها می شود. با این وجود هرچه نهادهای بوروکراسی درباره این نوع کتاب ها که به ادبیات اصیل انقلابی تعلق دارند، انجام دهند، فونتامارا مطمئناً راه خود را درون توده ها پیدا خواهد کرد. وظیفه هر انقلابی است که در توزیع و پخش این کتاب کوشش کند.- لئون تروتسکی
فونتامارا یکی از رمان های شاخص در وصف مبارزهٔ جمعی فرودستان است. این رمان کوچک در زمان خود، یعنی در دورهٔ اوج اقتدار فاشیسم ایتالیا و رشد سهمگین جنبش نازیسم در آلمان، با استقبال زیادی هم مواجه شد.-اسدالله امرایی
فونتامارا یکی از کتاب های دهه ۳۰ است که مورد توجه و خوانش زیادی قرار گرفت و نقدهای بسیاری درباره آن نوشته شد. خوانندگان خارجی آن را به عنوان افشاگری حقیقی درباره سرکوب رژیم فاشیستی و مقاومت دهقانان برمی شمردند. موضوع اصلی کتاب بی اعتبار کردن رژیم فاشیستی موسولینی بوده با این وجود این برخی از خوانندگان کتاب این نتیجهٔ نادرست را درباره رژیم فاشیستی می گرفتند که به تعرض جنسی و کشتار جمعی مخالفان متوسل می شود.
فونتامارا در زوریخ سویس و در بهار سال ۱۹۳۳ منتشر شد. کتاب ترجمه آلمانی بود از نوشته اصلی که به ایتالیایی نوشته شده بود. همچنین کتاب به صورت اپیزودی در برخی از نشریات آلمانی زبان سویس نیز چاپ می شد. در سپتامبر ۱۹۳۴ ترجمه انگلیسی کتاب توسط انتشارات پنگوئن منتشر شد. اولین نسخه فرانسوی کتاب در سال ۱۹۳۴ در پاریس منتشر شد با این وجود چاپ ایتالیایی در خود ایتالیا تا سال ۱۹۴۵ که سیلونه نسخه تصحیح شده از کتاب را تهیه کرد، به تعویق افتاد. در سال ۱۹۴۷ نسخه تصحیح شده دیگری توسط سیلونه، منتشر شد. سیلونه تصحیحات بیشتری نیز در سال ۱۹۵۳ انجام داد که در نثر کتاب تغییراتی ایجاد می کرد. با وجود اختلاف نظر شدیدی که سیلونه با استالینیسم داشت و جدایی او از کمونیسم، کتاب در روسیه و در سال ۱۹۳۵ منتشر شد.
ایالت متحده آمریکا نسخه ای از کتاب را بدون اجازه سیلونه به همراه دیگر کتاب او، نان و شراب، منتشر کرد و کتاب ها را در میان ایتالیایی ها در حین آزادی ایتالیا مابین سال های ۴۵-۱۹۴۳ پخش کرد.
فونتامارا شاهکار کوچکی از مقاومت دهقانان است که براساس وقایع حقیقی در تاریخ معاصر ایتالیا نوشته شده.
فونتامارا تکان دهنده ترین روایتی است که از توحش فاشیست خوانده ام. مردی پیر به همراه همسر و پسرش به خارج فرار می کنند تا داستان پیراهن سیاه هایی که به فونتامارا آمدند را تعریف کنند. کتاب باید تا پایان بی رحمی که روایت می کند خوانده شود.
دزدیدن آب...انتقام های بی رحمانه، تسخیر ده بوسیله جیره خواران فاشیست که به تمامی دختران تجاوز می کنند...کشتار بوسیله نیروهای دولتی - اگر فقط نیمی از این ها واقعیت داشته باشد، ایتالیای موسولینی از ایتالیای تحت نظارت اتریشی ها یا لومباردها بدتر بوده.
فونتامارا کتابی به یادماندنی است که از اولین جمله تا آخرین آن علیه ٰزیم فاشیستی، دروغ های آن، توحش آن و اعمال شنیع آن نوشته شده. اشتیاق انقلابی کتاب به حدی بالا است که به خلق هنری اصیل می رسد. فونتامارا به خودی خود صرفاً دهکده ای فقرزده در یکی از دورافتاده ترین نقاط ایتالیا است. در طول ۲۰۰ صفحه کتاب نام ها تبدیل به سمبل های ایتالیای کشاورزی از تمامی دهکده ها و فقرشان و یاس و شورش آن ها می شود. با این وجود هرچه نهادهای بوروکراسی درباره این نوع کتاب ها که به ادبیات اصیل انقلابی تعلق دارند، انجام دهند، فونتامارا مطمئناً راه خود را درون توده ها پیدا خواهد کرد. وظیفه هر انقلابی است که در توزیع و پخش این کتاب کوشش کند.- لئون تروتسکی
فونتامارا یکی از رمان های شاخص در وصف مبارزهٔ جمعی فرودستان است. این رمان کوچک در زمان خود، یعنی در دورهٔ اوج اقتدار فاشیسم ایتالیا و رشد سهمگین جنبش نازیسم در آلمان، با استقبال زیادی هم مواجه شد.-اسدالله امرایی
فونتامارا یکی از کتاب های دهه ۳۰ است که مورد توجه و خوانش زیادی قرار گرفت و نقدهای بسیاری درباره آن نوشته شد. خوانندگان خارجی آن را به عنوان افشاگری حقیقی درباره سرکوب رژیم فاشیستی و مقاومت دهقانان برمی شمردند. موضوع اصلی کتاب بی اعتبار کردن رژیم فاشیستی موسولینی بوده با این وجود این برخی از خوانندگان کتاب این نتیجهٔ نادرست را درباره رژیم فاشیستی می گرفتند که به تعرض جنسی و کشتار جمعی مخالفان متوسل می شود.
فونتامارا در زوریخ سویس و در بهار سال ۱۹۳۳ منتشر شد. کتاب ترجمه آلمانی بود از نوشته اصلی که به ایتالیایی نوشته شده بود. همچنین کتاب به صورت اپیزودی در برخی از نشریات آلمانی زبان سویس نیز چاپ می شد. در سپتامبر ۱۹۳۴ ترجمه انگلیسی کتاب توسط انتشارات پنگوئن منتشر شد. اولین نسخه فرانسوی کتاب در سال ۱۹۳۴ در پاریس منتشر شد با این وجود چاپ ایتالیایی در خود ایتالیا تا سال ۱۹۴۵ که سیلونه نسخه تصحیح شده از کتاب را تهیه کرد، به تعویق افتاد. در سال ۱۹۴۷ نسخه تصحیح شده دیگری توسط سیلونه، منتشر شد. سیلونه تصحیحات بیشتری نیز در سال ۱۹۵۳ انجام داد که در نثر کتاب تغییراتی ایجاد می کرد. با وجود اختلاف نظر شدیدی که سیلونه با استالینیسم داشت و جدایی او از کمونیسم، کتاب در روسیه و در سال ۱۹۳۵ منتشر شد.
ایالت متحده آمریکا نسخه ای از کتاب را بدون اجازه سیلونه به همراه دیگر کتاب او، نان و شراب، منتشر کرد و کتاب ها را در میان ایتالیایی ها در حین آزادی ایتالیا مابین سال های ۴۵-۱۹۴۳ پخش کرد.
wiki: فیلم درام ایتالیایی به کارگردانی کارلو لیتزانی است که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد.
میکله پلاچیدو در نقش «برناردو ویولا»
آیدا دی بندتو در نقش «ماریا روزا»
ایما پیرو در نقش «گراتزیا»
آنتونلا موریا در نقش «اِلویرا»
دینو سارتی
چیچیو بوزاکا
فرانکو یاوارونه
این فیلم بر پایهٔ رمانی به همین نام، اثرِ اینیاتسیو سیلونه ساخته شده است و در دههٔ شصت خورشیدی، از تلویزیون ایران پخش شد.
در سال ۱۹۲۹ در ناحیهٔ ابروتزو، ساکنان دو روستای کوهستانی به نام «آیِلی» و «فوتامارا» که در نزدیکی کومونه اوتسانو واقع شده است، تحت انقیاد و سلطهٔ نیروهای فاشیست درآمده اند. خصومت و سخت گیری این صاحب منصبانِ فئودال چنان است، که حتی به مردم اجازه نمی دهند آذوقه و مایحتاج اولیه و لازم را برای زمستان سردی که در پیش روست، تهیه کنند. در این بین، «برناردو»، شاهد تجاوز یک افسر به مادرش است و پس از این ماجرا، مجبور به ترک محل زندگی و عزیمت به رم می شود و با قلبی آکنده از کینه و انتقام، روستا را به همراه «آنتونیو» ترک می کند. ۱۰ سال می گذرد و او که اینک جوانی رشید و قوی با عقاید کمونیستی است، تصمیم دارد به روستا بازگردد اما متوجه می شود که مردم منطقه، تحت ستمِ همان آدم های ستمکار و منفعت طلب هستند. او طیِ ملاقاتی که با یک مبارز و مخالفِ دولت در یک رستوران دارد، توسط پلیس دستگیر شده و تحت شکنجه شدید، کشته می شود. سپس از «آنتونیو» اقرار و امضا می گیرند که علت مرگِ «برناردو»، خودکشی بوده است و پس از این اقرار ساختگی، به او اجازه می دهند که به فونتامارا باز گردد.
میکله پلاچیدو در نقش «برناردو ویولا»
آیدا دی بندتو در نقش «ماریا روزا»
ایما پیرو در نقش «گراتزیا»
آنتونلا موریا در نقش «اِلویرا»
دینو سارتی
چیچیو بوزاکا
فرانکو یاوارونه
این فیلم بر پایهٔ رمانی به همین نام، اثرِ اینیاتسیو سیلونه ساخته شده است و در دههٔ شصت خورشیدی، از تلویزیون ایران پخش شد.
در سال ۱۹۲۹ در ناحیهٔ ابروتزو، ساکنان دو روستای کوهستانی به نام «آیِلی» و «فوتامارا» که در نزدیکی کومونه اوتسانو واقع شده است، تحت انقیاد و سلطهٔ نیروهای فاشیست درآمده اند. خصومت و سخت گیری این صاحب منصبانِ فئودال چنان است، که حتی به مردم اجازه نمی دهند آذوقه و مایحتاج اولیه و لازم را برای زمستان سردی که در پیش روست، تهیه کنند. در این بین، «برناردو»، شاهد تجاوز یک افسر به مادرش است و پس از این ماجرا، مجبور به ترک محل زندگی و عزیمت به رم می شود و با قلبی آکنده از کینه و انتقام، روستا را به همراه «آنتونیو» ترک می کند. ۱۰ سال می گذرد و او که اینک جوانی رشید و قوی با عقاید کمونیستی است، تصمیم دارد به روستا بازگردد اما متوجه می شود که مردم منطقه، تحت ستمِ همان آدم های ستمکار و منفعت طلب هستند. او طیِ ملاقاتی که با یک مبارز و مخالفِ دولت در یک رستوران دارد، توسط پلیس دستگیر شده و تحت شکنجه شدید، کشته می شود. سپس از «آنتونیو» اقرار و امضا می گیرند که علت مرگِ «برناردو»، خودکشی بوده است و پس از این اقرار ساختگی، به او اجازه می دهند که به فونتامارا باز گردد.
wiki: فونتامارا (فیلم)