کنسرت اروپا

کنسرت اروپا یا توافق و هماهنگی اروپا به توافقات کشورهای روسیه، اتریش، پروس و بریتانیا گفته می شود که پس از شکست ناپلئون با حضور نمایندگان کشورهای اروپایی در پی کنگره وین (۱۸۱۵–۱۸۱۴) بسته شد.
حق شناس، سیدعلی، مبانی دیپلماسی و آداب دیپلماتیک. تهران، سنا، ۱۳۹۰.
نقیب زاده، احمد، تاریخ دیپلماسی و روابط بین الملل، نشر قومس، ۱۳۸۸: تهران.
در این پیمان آمده است که: .mw-parser-output blockquote.templatequote{margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite{line-height:1em;text-align:right;padding-right:2em;margin-top:0}.mw-parser-output blockquote.templatequote div.templatequotecite cite{font-size:85%}
چون اهداف کنگره وین که محو خطر ناپلئون و قدرت نظامی فرانسه بود، حاصل گردیده، جلالت مآبان امپراتور بریتانیا، پادشاه اتریش، پادشاه پروس و امپراتور روسیه، آسایش اروپا را بسته به حفظ نظم موجود بر قدرت سلاطین و قوانین اساسی می دانند.
لرد کاسلری وزیر خارجه بریتانیا و مترنیخ وزیر خارجه اتریش از پایه گذاران این کنسرت بودند.