قاقم

فرو القاقم

جانورکوچکی شبیه سنجاب باپوست نرم وسفیدگرانبها
( اسم ) ۱ - پستانداریست گوشتخوار از تیره راسو که در اروپا و آسیای غربی از جمله ایران می زید . قدش از نوک پوزه تا انتهای دم در حدود ۳۵ سانتیمتر است . رنگ موهای پشتش خرمایی روشن و زیر شکمش زرد روشن است ولی در زمستان غالبا رنگ موهایش بسفیدی می گراید . حیوانی است بسیار شجاع و درنده به پرندگان و نیز بخرگوش و موش حمله می کند و خون آنها را می مکد و همچنین از ماهی ها تغذیه می کند و از مارها و خرچنگها نیز نمی گذرد . اگر چه این حیوان از لحاظ آنکه آفت پرندگان مفید و خرگوش و ماهیهاست مضر است ولی از آن جهت که باقسام موشهای خانگی یا صحرایی و مارها حمله می کند و آنها را از بین می برد جانور مفیدی است . قاقم را جهت استفاده از پوستش شکار می کنند و پوستش دارای ارزش قابل توجهی است . در تمام دوران زندگی سر تا سر دمش همیشه سیاه باقی می ماند در حالی که رنگ موهای دیگر قسمتهای بدنش تغییر رنگ می دهد . این جانور را برای آنکه پوستش صدمه نبیند غالبا باتله یا طعمه سمی شکار می کنند ۲ - پوست قاقم که سفید و بغایت گرم است و بزرگان پوشند . یا قاقم انگشت نما . ۱ - قاقمی که موی دراز بقدرانگشت دست دارد ۲ - پوست قاقمی که به همراه دم - که بصورت انگشت است - باشد و دم داشتن دلیل اصالت آن است ۳ - قاقم از جنس منتخب ۴ - بهترین پوست قاقم ( چه هر چیز بهتر را با انگشت نمایند ۳ - روز یوم مقابل قندز شب .

(قُ ) [ ع . ] (اِ. ) حیوانی است شبیه سنجاب دارای پوستی نرم و سفید که گران بهاست .

قاقم. [ ق ُ ] ( ع اِ ) حیوان کوچکی است نظیر سمور. در مقدمة الادب زمخشری قاقم را به فارسی آس ضبط کرده.( فرهنگ شاهنامه ص 209 ). حیوانی است از موش بزرگتر وسفید و دمش کوتاه و سر دم آن سیاه. پوستش بغایت سفید و ملایم باشد و از آن پوستین میسازند. ( آنندراج ).
هو دویبة فی قدر الفار لها شعر ابیض ناعم. و منه یتخذ الفراء. و هو ابرد مزاجاً و ارطب من السنجاب و لذلک کان لونه البیاض و هو اعز قیمة من السنجاب. ( صبح الاعشی ج 2ص 49 ) :
همان نافه مشک و موی سمور
ز سنجاب و قاقم ز کیمال و بور.ز سنجاب و قاقم ز موی سمور
ز گستردنیها ز کیمال و بور.ز پویندگان هر که مویش نکوست
بکشت و از ایشان برآهیخت پوست
چو سنجاب و قاقم چو روباه نرم
چهارم سمور است کش موی گرم.در دل روشن ز بهر مدح تو دارم
نوک قلم تیره چون سر دم قاقم.به هر موئی که تندی داشت چون شیر
هزاران موی قاقم داشت در زیر.راست میخواهی به چشم خارپشت
خارپشتی بهتر است از قاقمی. || پوستی باشد سفید و بغایت گرم میباشد و مردمان اکابر پوشند. ( برهان ) :
ترک بلغاری است قاقم عارض و قندزمژه
من که باشم تا کمان او کشد بازوی من.کجا قاقمی یا حریری است نرم
بلرزد بر اندام ایشان ز شرم.صبااز زلف و رویش حله پوش است
گهی قاقم گهی قندزفروش است.آب ز نرمی شده قاقم نمای
طرفه بود قاقم سنجاب سای.چنان تنگش کشیدی شه در آغوش
که کردی قاقمش را پرنیان پوش.تا رباید کله قاقم برف از سر کوه
یزک تابش خورشید به یغما برخاست.|| و کنایه از روز هم هست که به عربی یوم میگویند چنانکه شب را قندز، چه هرگاه گویند قاقم آورد و قندز آورد مراد آن باشد که روز آورد و شب آورد. ( برهان ).

جانوری گوشت خوار شبیه سمور و به اندازۀ گربه، با پاهای کوتاه، دُم دراز، و پوست نرمِ زرد یا قهوه ای که زیر گردن و شکمش مایل به سفید است و از پوست آن آستر لباس و دستکش درست می کنند.

حیوانی شبیه سنجاب