کلمه جو
صفحه اصلی

تاریخ بخارا

دانشنامه عمومی

منطقه بخارا یا شهر بخارا یکی از چندین سکونت گاه بزرگی بوده، که در دهانه رود زرافشان در سغد باستان پدید آمده اند. از آنجایی که هیچ گواهی از رسیدن این رود به جیحون در دوره تاریخی موجود نیست، این فرض منطقی خواهد بود که در هزاره اول پیش از میلاد، آبیاری با استفاده از آب رود، امکان پدید آمدن جمعیتی رو به رشد و گسترشش در مناطق قابل زراعت واحه را ایجاد کرده است. در زمان اسکندر هیچ گزارشی از وجود شهری در این نواحی موجود نیست و در باره تاریخ بخارا پیش از سده ۵ و سده ۴ نمی توان نظری داد، همان زمان تخمین زده شده برای قدیمی ترین سکه های یافت شده در بخارا که نوشته های بومی سغدی بخارایی با الفبای آرامی دارند.
BUKHARA i. In Pre-Islamic Times

دانشنامه آزاد فارسی

کتابی به عربی، در تاریخ شهر بخارا، تألیف ابوبکر نرشخی در ۳۳۲ق که ابونصر احمد قباوی در ۵۲۲ق آن را به فارسی ترجمه و تلخیص کرد. محمد بن زفر در ۵۷۴ق ترجمۀ قبادی را تلخیص کرد. آنچه اینک در دست هست همین تلخیص است . نثر کتاب ساده و شیوا و از بهترین نمونه های نثر فارسی قرن ۶ق است . اخبار قضات ، پادشاهان ، روستاها، آثار و بناهای تاریخی ، رودها، دیوار و رَبَض (حصار) شهر و نیز خراج بخارا، همچنین فتح آن جا به دست مسلمانان و حاکمان عرب این سرزمین ، خروج المقنع و سپید جامگان عمده ترین مطالب کتاب هستند. این اثر به زبان های انگلیسی ، روسی ، فرانسه و عربی ترجمه گردیده است. تاریخ بخارا به تصحیح مدرس رضوی به چاپ رسید (۱۳۱۷ش).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تاریخ بخارا نام مهمترین و قدیمی ترین تاریخ محلی بر جامانده به فارسی است.
تاریخ بخارا، مهمترین و قدیمترین تاریخ محلی بر جای مانده بخارا به فارسی می باشد.
اصل این کتاب را ابوبکر محمد بن جعفر بن زکریا نَرشَخی در ۳۳۲ به نام امیر نوح بن نصر سامانی (حک: ۳۳۱ـ۳۴۳) به عربی نوشته است.

زندگینامه مولف
از زندگی مؤلف آگاهی اندکی در دست است.
به گفتة سمعانی نرشخی از مردم قریه نَرشَخِ بخارا بود و در ۲۸۶ زاده شد.
او از ابوبکر بن حُریث و عبداللّه بن جعفر روایت کرده و در صفر ۳۴۸ درگذشته است.

انتساب کتاب به نرشحی
سمعانی در این گزارش از تاریخ بخارا یادی نکرده، به همین سبب قزوینی در انتساب این کتاب به نرشخی تردید کرده و ابوبکر منصور بَرسَخی را منسوب به بَرسُخان از قرای بخارا که سمعانی از تألیف او به نام تاریخ بخارا یاد کرده مؤلف احتمالی این اثر می داند، لیکن مدرس رضوی با استناد به متن نسخه ها و زمان تألیف، این تردید را ناوارد دانسته است.
از مآخذی که نرشخی از آن ها استفاده کرده، اطلاع دقیقی در دست نیست.
با این حال، برخی محققان کوشیده اند تا منابع مورد استفادة مؤلف را تا حدودی روشن سازند.

ترجمه کتاب به فارسی
...


کلمات دیگر: