وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یکی از ۱۸ وزارتخانهٔ دولت ایران و مسؤول انسجام بخشیدن به امور اجرایی، سیاستگذاری نظام علمی، تحقیقاتی و فناوری ایران است. منصور غلامی مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده دارد.
علی شریعتمداری (۱۳۵۷–۱۳۵۸)
حسن حبیبی (۱۳۵۸–۱۳۶۰)
حسن عارفی (۱۳۶۰)
محمدعلی نجفی (۱۳۶۰–۱۳۶۳)
ایرج فاضل (۱۳۶۳–۱۳۶۴)
محمد فرهادی (۱۳۶۴–۱۳۶۸)
مصطفی معین (۱۳۶۸–۱۳۷۲)
محمدرضا هاشمی گلپایگانی (۱۳۷۲–۱۳۷۶)
مختصات: ۳۵°۴۵′۴۲٫۳۰″ شمالی ۵۱°۲۲′۲۴٫۰۳″ شرقی / ۳۵٫۷۶۱۷۵۰۰°شمالی ۵۱٫۳۷۳۳۴۱۷°شرقی / 35.7617500; 51.3733417
با تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی در بهمن ماه ۱۳۴۶ و متعاقب آن تشکیل «شورای مرکزی دانشگاه ها» در سال ۱۳۴۸، نخستین گام در جهت تمرکز، تجدید سازمان و اعمال یک نظارت مرکزی بر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی برداشته شد.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی در تاریخ ۱۳۵۷٬۱۲٬۱۷ با ادغام وزارت علوم و آموزش عالی و وزارت فرهنگ و هنر تشکیل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۹ قانون تشکیل شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی به تصویب شورای انقلاب رسید و به دنبال آن به منظور ایجاد تحولی اساسی در دانشگاه ها، ستادی با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی با فرمان روح الله خمینی تشکیل شد.
علی شریعتمداری (۱۳۵۷–۱۳۵۸)
حسن حبیبی (۱۳۵۸–۱۳۶۰)
حسن عارفی (۱۳۶۰)
محمدعلی نجفی (۱۳۶۰–۱۳۶۳)
ایرج فاضل (۱۳۶۳–۱۳۶۴)
محمد فرهادی (۱۳۶۴–۱۳۶۸)
مصطفی معین (۱۳۶۸–۱۳۷۲)
محمدرضا هاشمی گلپایگانی (۱۳۷۲–۱۳۷۶)
مختصات: ۳۵°۴۵′۴۲٫۳۰″ شمالی ۵۱°۲۲′۲۴٫۰۳″ شرقی / ۳۵٫۷۶۱۷۵۰۰°شمالی ۵۱٫۳۷۳۳۴۱۷°شرقی / 35.7617500; 51.3733417
با تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی در بهمن ماه ۱۳۴۶ و متعاقب آن تشکیل «شورای مرکزی دانشگاه ها» در سال ۱۳۴۸، نخستین گام در جهت تمرکز، تجدید سازمان و اعمال یک نظارت مرکزی بر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی برداشته شد.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی در تاریخ ۱۳۵۷٬۱۲٬۱۷ با ادغام وزارت علوم و آموزش عالی و وزارت فرهنگ و هنر تشکیل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۹ قانون تشکیل شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی به تصویب شورای انقلاب رسید و به دنبال آن به منظور ایجاد تحولی اساسی در دانشگاه ها، ستادی با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی با فرمان روح الله خمینی تشکیل شد.