شوار

(تلفظ: šavār) حُسن و جمال ، خوبی ، زینت آرایش باد ملایم و نسیم (در کردی) به معنی شب هنگام .

شوار. [ ش َ ] (ع اِمص )خوبی . (منتهی الارب ). حسن و جمال . (از اقرب الموارد). خوبی و جمال . (از ناظم الاطباء). || فربهی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) هیأت . (منتهی الارب ). هیأت خوب . (از اقرب الموارد). || لباس . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آرایش . (منتهی الارب ). زینت . (اقرب الموارد). || (ص ) مرد خوب صورت . (ناظم الاطباء). || ریح شوار؛ باد نرم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). باد ملایم و نسیم . (ناظم الاطباء).

شوار. [ ش َ ] (ع مص ) ریاضت دادن ستور را تا سوار شود بر آن در وقت عرض بیع. آزمودن ستور را تا بنگرد خوبی و نجابت و تک آن را و برگردانیدن ستور را و کذا الامة. (از ناظم الاطباء) .

شوار. [ ش َ / ش ِ / ش ُ ] (ع اِ) رخت خانه . (منتهی الارب ). متاع پسندیده ٔ خانه . (از اقرب الموارد). شاره . رخت خانه . اثاث البیت . (یادداشت مؤلف ). || رخت بار. (منتهی الارب ). || شرم مرد یا زن . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ). عورت مردم . (مهذب الاسماء). || خایه ٔ مرد. || دبر مرد. (منتهی الارب ). || متاع رحل . (از اقرب الموارد).

شوار. [ ش َ / ش ُ ] (اِ) بمعنی شوات ، نوعی از مرغابی و آن را سرخاب نیز گویند و بوقلمون را هم گفته اند. (برهان ). نوعی از مرغابی و سرخاب و چرخال و بوقلمون . (ناظم الاطباء). رجوع به شوات و شواد شود.

شوار. [ ش َ ] (اِخ ) دهی است از بخش دهدز شهرستان اهواز. سکنه ٔ آن 97 تن . آب از چاه و قنات . محصول آن غلات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

۱شخم عمیق ۲دره ی کوچک – جر ۳جوانه ی تمشک ۴نهر عمیق