بمل

بِمُل (به فرانسوی: bémol) یکی از علامات تغییردهنده است که قبل از نُت ها گذارده می شود. این علامت صدای نُت را نیم پرده پایین می آورَد؛ و آن را با نماد «♭» نشان می دهند. به عبارت دیگر، صدای نُت را نیم پرده بم می کند. بِمُل در تقابل با دیِز است. (در پیانو: بِمُل شستی سیاه رنگ ما قبل (بم تر یا پایین تر) شستی سفید مورد نظر است) علامت بِمُل صدای نُت را نیم پردهٔ کروماتیک بم تر و علامت دیز صدای نت را نیم پردهٔ کروماتیک زیرتر می کند. وقتی علامت بمل بعد از نتی قرار بگیرد، باید نزدیک ترین شستی های سیاهی را که سمت چپ آن نت قرار دارد بزنیم.
اگر عمل پایین آوردن نت چهارم با نیم پرده (بمل کردنِ سی) را تا پیداشدن هفت بمل ادامه دهیم، گام های بمل دار: فا، سی بمل، لا بمل، رِ بمل، سُل بمل، دو بمل بزرگ، و به ترتیب بمل ها سی، می، لا، رِ، سُل، دو، فا، پیدا می شوند.
در گام دو ماژور، فاصلهٔ میان نت های «دو» تا «رِ بمل»، یعنی از C تا ♭D را دوم کوچک می گویند که معادل نیم پرده است.
در برابر دیِز و بمل، سُری و کُرُن نیز برای یک چهارم پرده ها در موسیقی است که بیشتر برای نت نویسی سازهای زهی استفاده می شود.

بِمُل (flat)
در موسیقی، نُتی که زیرایی آن نیم پرده کروماتیک بم تر از مقدار نوشته شده باشد؛ این حالت را با علامت بِمُل (b) در کنار نت ذیربط یا سرکلید نشان می دهند.