سید رضی شیرازی

سید رضی شیرازی (زاده ۱۳۰۷ در نجف) در زمره فقها و حکمای الهی شیعی و از نوادگان میرزای شیرازی می باشد.نبو
وی به سال ۱۳۰۷ در نجف اشرف دیده به جهان گشود و تا سی سالگی در همان مکان به تحصیل مراحل علمی، اعم از مقدمات، سطح و خارج فقه و اصول پرداخت. برجسته ترین استادان ایشان در نجف بزرگانی همچون والدشان سید محمد حسین شیرازی، جد مادری ایشان شیخ محمد کاظم شیرازی و حسین حلی بوده اند. ایشان نخستین اجازه اجتهاد را در سالهای جوانی از شیخ محمد حسین کاشف الغطاء دریافت کرد.
پس از این دوره در تهران رحل اقامت افکند. خارج فقه را به مدت ۷ سال از شیخ محمد تقی آملی درک فیض نمود. کتب فلسفه و عرفان از قبیل شرح منظومه، اشارات، اسفار و شرح فصوص را نزد فلاسفه و فقهای مشهوری چون آقا میرزا مهدی الهی قمشه ای، آقا میرزا ابوالحسن شعرانی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، آقا میرزا احمد آشتیانی، فاضل تونی، میرزا محمد علی حکیم شیرازی و حائری سمنانی فرا گرفت.
وی از سال ۱۳۳۸ شمسی تاکنون به تدریس سطوح عالیه خارج فقه، اصول و فلسفه پرداخته است. حاصل این سال ها تربیت علمی و اخلاقی شاگردان متعدد و تألیف کتب علمی است. او در این مدت علاوه بر اشتغالات علمی به اقامه جماعت در مسجد شفاء تهران و تفسیر قرآن و بیان مباحث اخلاقی و تربیت جوانان و مشتاقان علوم اسلامی و بحث و گفتگو با اقلیتهای مذهبی اهتمام داشته است. طبق مستندات موجود، تاکنون بیش از ۵۰۰ نفر از پیروان ادیان مختلف در محضر ایشان به دین اسلام مشرف شده اند. همچنین وی در تیرماه سال ۱۳۵۸ مورد سوقصد قرار گرفت که جان سالم به در برد.

[ویکی فقه] آیت الله سید رضی شیرازی از خاندان میرزای شیرازی ومتولد ۱۳۰۷ش، می باشد.
آیت الله سید رضی شیرازی از خاندان میرزای شیرازی بزرگ است که فتوای تحریم تنباکو را صادر کرد و میرزای شیرازی دوم - آیت الله میرزا محمد تقی شیرازی (۱۲۷۰-۱۳۳۸ ق) یکی از شاگردان ممتاز میرزای شیرازی اول رهبر انقلاب ۱۹۲۰م. عراق (ثورة العشرین) بود و فتوای معروف جهاد بر ضد انگلیس را صادر کرد. این دو عالم مجاهد را می توان اسوه پاسداری از استقلال و عزت کشورهای اسلامی و مبارزه با ظلم و تجاوز و استعمار خارجی و مثالی برای آگاهی و ایمان عالمان شیعی دانست.
گلشن ابرار، شرح حال میرزای شیرازی اول و دوم.
سید رضی در سال ۱۳۰۷ (۱۳۴۵ ق) در نجف اشرف به دنیا آمد.
نقد و طرح اندیشه ها در مبانی اعتقادی، سید رضی شیرازی، انتشارات اسوه، چ اول ۱۳۷۱ش. ص۱۳ (سخن ناشر).
...