مترادف شرف : آبرو، اعتبار، بزرگواری، رفعت، عرض، عزت، عفت، مجد، ناموس
برابر پارسی : آبرو، برفراز، بزرگمنشی، پیره ها، سرافراز، سربلندی، فراتر، نزدیک به، والایی
شرف
مترادف شرف : آبرو، اعتبار، بزرگواری، رفعت، عرض، عزت، عفت، مجد، ناموس
برابر پارسی : آبرو، برفراز، بزرگمنشی، پیره ها، سرافراز، سربلندی، فراتر، نزدیک به، والایی
فارسی به انگلیسی
cornices, merlons, verge, point
honour, dignity, moral distinction, superiority
honor, nobility, prestige
فارسی به عربی
شرف
عربی به فارسی
احترام , عزت , افتخار , شرف , شرافت , ابرو , ناموس , عفت , نجابت , تشريفات (در دانشگاه) امتيازويژه , جناب , حضرت , احترام کردن به , محترم شمردن , امتياز تحصيلي اوردن , شاگر اول شدن
فرهنگ اسم ها
اسم: شرف (دختر، پسر) (عربی) (تلفظ: šaraf) (فارسی: شَرف) (انگلیسی: sharaf)
معنی: بزرگواری، افتخاری که از امری نصیب شخص می شود، برتری، حرمت و اعتباری که از رعایت کردن ارزش های اخلاقی بوجود می آید، ( در احکام نجوم ) محل یک سیاره در منطقه البروج که سیاره در آن محل تأثیری قوی دارد
معنی: بزرگواری، افتخاری که از امری نصیب شخص می شود، برتری، حرمت و اعتباری که از رعایت کردن ارزش های اخلاقی بوجود می آید، ( در احکام نجوم ) محل یک سیاره در منطقه البروج که سیاره در آن محل تأثیری قوی دارد
(تلفظ: šaraf) (عربی) حرمت و اعتباری که از رعایت کردن ارزش های اخلاقی بوجود می‌آید ، بزرگواری ، افتخاری که از امری نصیب شخص میشود ؛ برتری ؛ (در احکام نجوم) محل یک سیاره در منطقه البروج که سیاره در آن محل تأثیری قوی دارد .
مترادف و متضاد
غیرت، افتخار، خوشنامی، برو، اب رو، نجابت، احترام، عزت، شرافت، فخر، شرف، ناموس، حضرت، جناب، تشریفات امتیازویژه
افتخار، برو، عزت، شرافت، فخر، شرف، ناموس، حضرت، جناب، تشریفات امتیازویژه
آبرو، اعتبار، بزرگواری، رفعت، عرض، عزت، عفت، مجد، ناموس
فرهنگ فارسی
بزرگوارشدن، بلندقدرشدن، بلندمرتبه، علو، مجد، کسانی که بزودی شریف وبزرگوارشوند، جمع شارف
( صفت ) ۱ - کسی که به زودی مشهور گردد. ۲ - قدیم کهن : سهم شارف خمر شارف جمع : شرف شرف شروف و شرف .
یا شرف
( صفت ) ۱ - کسی که به زودی مشهور گردد. ۲ - قدیم کهن : سهم شارف خمر شارف جمع : شرف شرف شروف و شرف .
یا شرف
فرهنگ معین
(شَ رَ ) [ ع . ] (اِمص . ) ۱ - ارجمندی ، بزرگواری . ۲ - بلندی نسب . ۳ - آبرو، عرض . ۴ - قوت کوکب در برج و درجه ای از فلک .
لغت نامه دهخدا
شرف . [ ش َ رَ ] (ع اِ) بلندی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || جای بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مکان مرتفع.(فرهنگ فارسی معین ). || بزرگی آبایی . (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بزرگی ذاتی و بلندی حسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرتبه و قدر. (منتهی الارب ). علو و مجد. (اقرب الموارد). || تقوی و پرهیزکاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کوهان شتر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || بینی . (از اقرب الموارد). || تک اسب . (ناظم الاطباء). تک اسب که یک غایت جری آن است یا مقدار یک گروه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مقدار یک میل مسافت . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || رسیدگی بر امر بزرگ خواه خیر باشد و یا شر. (ناظم الاطباء).
- علی شرف ؛ بر طرف و کناره ٔ چیزی . (ناظم الاطباء).
- || بر نقطه ٔ چیزی . (ناظم الاطباء).
|| (ص ) ج ِ شَریف . (از یادداشت مؤلف ) (از ناظم الاطباء). ج ِ شریف یا مفرد به معنی شریف . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) بزرگی و بزرگواری و جاه و جلال و درجه و مرتبه . (ناظم الاطباء). بلندی و جای بلند و در فارسی با لفظ یافتن و داشتن و کردن مستعمل . (از آنندراج ). بزرگواری . (دهار) (از مهذب الاسماء). بلندی . علو. مکان عالی . مجد.بزرگی . بلندی قدر. علو حسب . رفعت . قدر. منزلت . سیادت . فضل . بزرگواری . سرافرازی . بزرگی قدر. نبل . مأثرة. سورة. (یادداشت مؤلف ). حرمت و آبرو و مجد و افتخار و حشمت و عظمت و عزت . (ناظم الاطباء). آبرو. عرض . (فرهنگ فارسی معین ) :
چو دانا شود مرد بخشنده کف
مر او را رسد بر حقیقت شرف .
زین گرفته ست ازو دین شرف و دوده فخار.
شاید اگر چشم سر ز بهر شرف
مرد درین ره یکی چهار کند.
چه چیز است چیزی است این کز شرف
رسولش لقب داد سحر حلال .
ز بوی و لذت خوش میوه ها را
شرف باشد چنانک از عقل ما را.
شرف چیز بهنگام پدید آید ازو
چون پدیدآمد تشریف علی روز غدیر.
از شرف مدح تو در کام من
گرد عبیر است و لعابم گلاب .
بر سنگ اگر مبارک نامش کنند نقش
سنگ از شرف به ماه و به خورشید برشود.
رفتن بر درجات شرف بسیار مؤنت است . (کلیله و دمنه ). زمانه عز و شرف آن را انقیاد آورده است . (کلیله و دمنه ). شرف احماد و ارتضا ارزانی فرمود. (کلیله و دمنه ). این شرف من بنده را بر روی روزگار باقی و مخلد ماند. (کلیله و دمنه ). شرف سعادت خویش در اطاعت و متابعت او شناختند. (از کلیله و دمنه ).
هر آینه شرف سر فزون بود ز افسر.
ای ناصر دین سید اولاد پیمبر
ای عالم جاه و شرف و دانش و تمییز.
دولت او که پیکر شرف است
آستین بر دوپیکر اندازد.
این پرده کآسمان جلال آستان اوست
ابری است کآفتاب شرف در عنان اوست
یا رب به تازگی شرف جاودانش ده
کاسلام تازه از شرف جاودان اوست .
سفیدروی ازل مصطفی است کز شرفش
سیاه گشت به پیرانه سر سر دنیا.
مهد شرف به صفه ٔ شاه اخستان رسید
صفه ز هفت چرخ کهن سال درگذشت .
فرزندی که در صدف لطف و شرف قصر شرف شاه است به دست نهنگ تلف ندهد. (سندبادنامه ص 235). سلطان از بهر شرف دین و عز اسلام بدین مصالحت راضی شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 293).
گر شرف عقل نبودی ترا
نام که بردی که ستودی ترا؟
مرد به زندان شرف آرد به دست
یوسف ازین روی به زندان نشست .
صورت خدمت صفت مردمی است
خدمت کردن شرف آدمی است .
شرف مرد به جود است و کرامت به سجود
هرکه این هر دو ندارد عدمش به ز وجود.
طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف .
- باشرف ؛ با آبرو وحرمت :
باشرف ملکت را سیرت خوب تو کند
بابها دولت را فر و بهای تو کند.
- بی شرف ؛ که شرافت ندارد. دشنامی است توهین آمیز.
- شرف افزودن ؛ فزونی یافتن افتخار و عظمت کسی . آبرو و حرمت بسیار بدست آوردن :
بحر ارجیش فزود از قدم من زآنسانک
برج برجیس ز یونس شرف افزود شرف .
- شرف الزمان ؛ موجب بزرگی عصر و روزگار. (فرهنگ فارسی معین ).
- شرف تحسین ؛ افتخار بواسطه ٔ پسندیده شدن و تحسین نمودن . (ناظم الاطباء).
- شرف خدمت ؛ افتخار بواسطه ٔ خدمتگزاری و طاعت . (ناظم الاطباء).
- شرف صدور ارزانی داشتن ؛ افتخار صادر شدن بخشیدن .
- شرف صدور یافتن ؛ افتخار صدور به دست آوردن : اگر امراء و ارکان ... متقاعد نگردند به خدمت بندگان قبله ٔ عالمیان عرض و بدانچه امر اقدس شرف صدور باید از آن قرار معمول دارد. (تذکرة الملوک ص 6).
- شرف کردن ؛ افتخار کردن . آبرو کسب کردن :
گرچه به خاندانش سلاطین شرف کنند
این بانوی جهان شرف خاندان اوست .
جمال من ازو نوری به کف کرد
که مه با نور خور از وی شرف کرد.
- شرف ملازمت ؛ افتخار بواسطه ٔ ملازمت در خدمت و فرمانبرداری . (ناظم الاطباء).
- شرف نفاذ؛ دارای افتخار نفاذ. افتخار رواج دارنده : جای او که می ایستد آن است که در صف قورچیان یراق ، در پهلوی قورچی صدق که مهردار مهر «شرف نفاذ» نیز بوده ایستاده می شد. (تذکرة الملوک ص 27).
- شرف نفاذ یافتن ؛ افتخار نفاذ یافتن . صادر شدن : بابتی که فرمان همایون شرف نفاذ یافت . (تذکرةالملوک ص 24).
- شرف نهادن کسی را بر دیگری ؛ آن کس را از وی برتر داشتن : عجم را شرف بر عرب نهادم هرچند دانستم که اندر آن بزه بزرگ است . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 171).
- مهر شرف نفاذ ؛ مهر اضافی کوچکی بود (از مهرهای سلطنتی دوره ٔ صفویه ) که با مهر یک باهم بکار می رفت یحتمل این مهر بشکل بیضی به ابعاد 1/4*2/2 سانتی متر و رقم آن «لااله الا اﷲ الملک (اﷲ) الحق المبین » بود. قبل از این مهر توقیع «حسب الامر...» نوشته شده است و مهر ثبت زیر آن است . (از سازمان حکومت صفویه ص 269).
|| فضیلت . || (اصطلاح هیأت ) بلندی و ارتفاع . (ناظم الاطباء). بیت شرف الکوکب بیت صعود آن است . محل خانه ٔ قوت آن کوکب ، مثلاً حمل آفتاب ، ثور قمر، سرطان مشتری . (منتهی الارب ). خداوندان احکام نجوم بجای قدر، شرف گویند. (التفهیم ). در اصطلاح علمای احکام نجوم به معنی قدر است . نزد دیگر منجمان : سماک اعزل از شرف اول است . مقابل هبوط در احکام نجوم . شرف هر سیاره درجه ای است در برجی که منسوب بدوست و برای هریک از سبعه ٔ سیاره شرفی است : شرف زحل در میزان ، شرف مشتری در سرطان ، شرف مریخ در جدی ، شرف شمس در حمل ، شرف زهره در حوت ، شرف عطارد در سنبله ، شرف قمر در ثور، شرف رأس در جوزا، وشرف ذنب در قوس است . قدر عظم . (یادداشت مؤلف ) : علامات درج و دقایق و ثوانی و ثوالث و روابع وخوامس و هبوط و وبال ، و اوج و شرف و... بنوشت . (سندبادنامه ص 64). ذات شریف او در شرف موازی سماک و در رفعت مساوی افلاک . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 396). هلال چون ماهچه بر شرف برجش و زحل چون کوکبی بر آستانه ٔ قصرش . (از ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 200).
- بیت الشرف (در علم احکام نجوم ) ؛ برجی که در آن یکی را از هفت ستاره ٔ سیاره سعادت و شرف حاصل شده چنانچه شرف آفتاب در برج حمل است و شرف مشتری در سرطان . (غیاث اللغات ).
- شرف آفتاب ؛ یا شرف خورشید یا شمس ، بودن خورشید است در نوزدهم درجه ٔ برج حمل . (از غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
شرف شمس تا بود به حمل
خانه ٔماه تا که سرطان است .
خورشیدرا به برج حمل چون بود شرف
آن را شرف زیادت از آن دان هزار بار.
به وقت آنکه به برج شرف رسد خورشید
به گاه آنکه به صحرا کشد صبا لشکر.
در آن وقت آفتاب اندر شرف بود
پر از مرجان زمین همچون صدف بود.
- شرف ذنب ؛ در سه درجه ٔ قوس است . (ناظم الاطباء).
- شرف راس ؛ در سه درجه ٔ جوزا است . (ناظم الاطباء).
- شرف زحل ؛ در 21 درجه ٔ برج میزان است . (از یادداشت مؤلف ) (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
- شرف زهره ؛ در 24 درجه ٔ برج دلو است . (از ناظم الاطباء). شرف زهره در بیست و هفتمین درجه ٔ حوت است . (یادداشت مؤلف ).
- شرف عطارد ؛ در 15 درجه ٔ سنبله است . (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ) (آنندراج ).
- شرف ماه ؛ در درجه ٔ سوم برج ثور است . (غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
- شرف مریخ ؛ در 28 درجه ٔ برج جدی است . (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء).
- شرف مشتری ؛ در 15 درجه ٔ برج سرطان است . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ).
- علی شرف ؛ بر طرف و کناره ٔ چیزی . (ناظم الاطباء).
- || بر نقطه ٔ چیزی . (ناظم الاطباء).
|| (ص ) ج ِ شَریف . (از یادداشت مؤلف ) (از ناظم الاطباء). ج ِ شریف یا مفرد به معنی شریف . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) بزرگی و بزرگواری و جاه و جلال و درجه و مرتبه . (ناظم الاطباء). بلندی و جای بلند و در فارسی با لفظ یافتن و داشتن و کردن مستعمل . (از آنندراج ). بزرگواری . (دهار) (از مهذب الاسماء). بلندی . علو. مکان عالی . مجد.بزرگی . بلندی قدر. علو حسب . رفعت . قدر. منزلت . سیادت . فضل . بزرگواری . سرافرازی . بزرگی قدر. نبل . مأثرة. سورة. (یادداشت مؤلف ). حرمت و آبرو و مجد و افتخار و حشمت و عظمت و عزت . (ناظم الاطباء). آبرو. عرض . (فرهنگ فارسی معین ) :
چو دانا شود مرد بخشنده کف
مر او را رسد بر حقیقت شرف .
ابوشکور بلخی .
زین گرفته ست ازو دین شرف و دوده فخار.
منوچهری .
شاید اگر چشم سر ز بهر شرف
مرد درین ره یکی چهار کند.
ناصرخسرو.
چه چیز است چیزی است این کز شرف
رسولش لقب داد سحر حلال .
ناصرخسرو.
ز بوی و لذت خوش میوه ها را
شرف باشد چنانک از عقل ما را.
ناصرخسرو.
شرف چیز بهنگام پدید آید ازو
چون پدیدآمد تشریف علی روز غدیر.
ناصرخسرو.
از شرف مدح تو در کام من
گرد عبیر است و لعابم گلاب .
ناصرخسرو.
بر سنگ اگر مبارک نامش کنند نقش
سنگ از شرف به ماه و به خورشید برشود.
مسعودسعد.
رفتن بر درجات شرف بسیار مؤنت است . (کلیله و دمنه ). زمانه عز و شرف آن را انقیاد آورده است . (کلیله و دمنه ). شرف احماد و ارتضا ارزانی فرمود. (کلیله و دمنه ). این شرف من بنده را بر روی روزگار باقی و مخلد ماند. (کلیله و دمنه ). شرف سعادت خویش در اطاعت و متابعت او شناختند. (از کلیله و دمنه ).
هر آینه شرف سر فزون بود ز افسر.
ادیب صابر.
ای ناصر دین سید اولاد پیمبر
ای عالم جاه و شرف و دانش و تمییز.
سوزنی .
دولت او که پیکر شرف است
آستین بر دوپیکر اندازد.
خاقانی .
این پرده کآسمان جلال آستان اوست
ابری است کآفتاب شرف در عنان اوست
یا رب به تازگی شرف جاودانش ده
کاسلام تازه از شرف جاودان اوست .
خاقانی .
سفیدروی ازل مصطفی است کز شرفش
سیاه گشت به پیرانه سر سر دنیا.
خاقانی .
مهد شرف به صفه ٔ شاه اخستان رسید
صفه ز هفت چرخ کهن سال درگذشت .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 846).
فرزندی که در صدف لطف و شرف قصر شرف شاه است به دست نهنگ تلف ندهد. (سندبادنامه ص 235). سلطان از بهر شرف دین و عز اسلام بدین مصالحت راضی شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 293).
گر شرف عقل نبودی ترا
نام که بردی که ستودی ترا؟
نظامی .
مرد به زندان شرف آرد به دست
یوسف ازین روی به زندان نشست .
نظامی .
صورت خدمت صفت مردمی است
خدمت کردن شرف آدمی است .
نظامی .
شرف مرد به جود است و کرامت به سجود
هرکه این هر دو ندارد عدمش به ز وجود.
سعدی .
طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف .
حافظ.
- باشرف ؛ با آبرو وحرمت :
باشرف ملکت را سیرت خوب تو کند
بابها دولت را فر و بهای تو کند.
منوچهری .
- بی شرف ؛ که شرافت ندارد. دشنامی است توهین آمیز.
- شرف افزودن ؛ فزونی یافتن افتخار و عظمت کسی . آبرو و حرمت بسیار بدست آوردن :
بحر ارجیش فزود از قدم من زآنسانک
برج برجیس ز یونس شرف افزود شرف .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 896).
- شرف الزمان ؛ موجب بزرگی عصر و روزگار. (فرهنگ فارسی معین ).
- شرف تحسین ؛ افتخار بواسطه ٔ پسندیده شدن و تحسین نمودن . (ناظم الاطباء).
- شرف خدمت ؛ افتخار بواسطه ٔ خدمتگزاری و طاعت . (ناظم الاطباء).
- شرف صدور ارزانی داشتن ؛ افتخار صادر شدن بخشیدن .
- شرف صدور یافتن ؛ افتخار صدور به دست آوردن : اگر امراء و ارکان ... متقاعد نگردند به خدمت بندگان قبله ٔ عالمیان عرض و بدانچه امر اقدس شرف صدور باید از آن قرار معمول دارد. (تذکرة الملوک ص 6).
- شرف کردن ؛ افتخار کردن . آبرو کسب کردن :
گرچه به خاندانش سلاطین شرف کنند
این بانوی جهان شرف خاندان اوست .
خاقانی .
جمال من ازو نوری به کف کرد
که مه با نور خور از وی شرف کرد.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).
- شرف ملازمت ؛ افتخار بواسطه ٔ ملازمت در خدمت و فرمانبرداری . (ناظم الاطباء).
- شرف نفاذ؛ دارای افتخار نفاذ. افتخار رواج دارنده : جای او که می ایستد آن است که در صف قورچیان یراق ، در پهلوی قورچی صدق که مهردار مهر «شرف نفاذ» نیز بوده ایستاده می شد. (تذکرة الملوک ص 27).
- شرف نفاذ یافتن ؛ افتخار نفاذ یافتن . صادر شدن : بابتی که فرمان همایون شرف نفاذ یافت . (تذکرةالملوک ص 24).
- شرف نهادن کسی را بر دیگری ؛ آن کس را از وی برتر داشتن : عجم را شرف بر عرب نهادم هرچند دانستم که اندر آن بزه بزرگ است . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 171).
- مهر شرف نفاذ ؛ مهر اضافی کوچکی بود (از مهرهای سلطنتی دوره ٔ صفویه ) که با مهر یک باهم بکار می رفت یحتمل این مهر بشکل بیضی به ابعاد 1/4*2/2 سانتی متر و رقم آن «لااله الا اﷲ الملک (اﷲ) الحق المبین » بود. قبل از این مهر توقیع «حسب الامر...» نوشته شده است و مهر ثبت زیر آن است . (از سازمان حکومت صفویه ص 269).
|| فضیلت . || (اصطلاح هیأت ) بلندی و ارتفاع . (ناظم الاطباء). بیت شرف الکوکب بیت صعود آن است . محل خانه ٔ قوت آن کوکب ، مثلاً حمل آفتاب ، ثور قمر، سرطان مشتری . (منتهی الارب ). خداوندان احکام نجوم بجای قدر، شرف گویند. (التفهیم ). در اصطلاح علمای احکام نجوم به معنی قدر است . نزد دیگر منجمان : سماک اعزل از شرف اول است . مقابل هبوط در احکام نجوم . شرف هر سیاره درجه ای است در برجی که منسوب بدوست و برای هریک از سبعه ٔ سیاره شرفی است : شرف زحل در میزان ، شرف مشتری در سرطان ، شرف مریخ در جدی ، شرف شمس در حمل ، شرف زهره در حوت ، شرف عطارد در سنبله ، شرف قمر در ثور، شرف رأس در جوزا، وشرف ذنب در قوس است . قدر عظم . (یادداشت مؤلف ) : علامات درج و دقایق و ثوانی و ثوالث و روابع وخوامس و هبوط و وبال ، و اوج و شرف و... بنوشت . (سندبادنامه ص 64). ذات شریف او در شرف موازی سماک و در رفعت مساوی افلاک . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 396). هلال چون ماهچه بر شرف برجش و زحل چون کوکبی بر آستانه ٔ قصرش . (از ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 200).
- بیت الشرف (در علم احکام نجوم ) ؛ برجی که در آن یکی را از هفت ستاره ٔ سیاره سعادت و شرف حاصل شده چنانچه شرف آفتاب در برج حمل است و شرف مشتری در سرطان . (غیاث اللغات ).
- شرف آفتاب ؛ یا شرف خورشید یا شمس ، بودن خورشید است در نوزدهم درجه ٔ برج حمل . (از غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
شرف شمس تا بود به حمل
خانه ٔماه تا که سرطان است .
سوزنی .
خورشیدرا به برج حمل چون بود شرف
آن را شرف زیادت از آن دان هزار بار.
سوزنی .
به وقت آنکه به برج شرف رسد خورشید
به گاه آنکه به صحرا کشد صبا لشکر.
انوری .
در آن وقت آفتاب اندر شرف بود
پر از مرجان زمین همچون صدف بود.
نظامی .
- شرف ذنب ؛ در سه درجه ٔ قوس است . (ناظم الاطباء).
- شرف راس ؛ در سه درجه ٔ جوزا است . (ناظم الاطباء).
- شرف زحل ؛ در 21 درجه ٔ برج میزان است . (از یادداشت مؤلف ) (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
- شرف زهره ؛ در 24 درجه ٔ برج دلو است . (از ناظم الاطباء). شرف زهره در بیست و هفتمین درجه ٔ حوت است . (یادداشت مؤلف ).
- شرف عطارد ؛ در 15 درجه ٔ سنبله است . (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ) (آنندراج ).
- شرف ماه ؛ در درجه ٔ سوم برج ثور است . (غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
- شرف مریخ ؛ در 28 درجه ٔ برج جدی است . (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (یادداشت مؤلف ) (ناظم الاطباء).
- شرف مشتری ؛ در 15 درجه ٔ برج سرطان است . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ).
شرف . [ ش َ ] (اِ) آستانه ٔ در. (ناظم الاطباء). || تخته ای که در پیش در نصب سازند. (از برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آواز آهسته مانند آواز پای مردم . (از ناظم الاطباء).
شرف . [ ش َ ] (ع مص ) چیره شدن به کسی به بزرگی و یا در حسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غلبه کردن به شرف . (تاج المصادر بیهقی ). || کنگره ساختن برای حائط. (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) ابن عثمان غزی . متوفای 779 هَ . ق . او راست : 1- مدینة العلم . 2- شرح بسیطی بر منهاج نووی قریب به ده جلد. 3- مختصر روضه ٔ نووی . (یادداشت مؤلف ).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) ابن مؤید مجدالدین خوارزمی بغدادی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مجدالدین بغدادی شود.
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) خیابانی . از معاصران امیر علیشیر نوایی و به گفته ٔ او مردی درویش و نامراد است و همیشه بر سر تاج نمد نهاده قورچق می پیچید. ابیات زیر از خمسه ٔ اوست :
به نزد کسی کاو به دانش مهست
ز مجرم کشی جرم بخشی بهست .
خواهم که چوب تیر شوم تا که گاه گاه
بر حال من به گوشه ٔ چشمی کنی نگاه .
بی هنری مایه ٔ صد غم بود
صد هنر از آدمیی کم بود.
(از مجالس النفائس صص 11-12). رجوع به فهرست همان مأخذ شود.
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان بنارویه ٔ بخش جویم شهرستان لار. سکنه ٔ آن 1257 تن . آب آن از چاه تأمین می شود. محصول آنجا غلات دیمی .راه آن فرعی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان ناهیدشت بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان . سکنه ٔ آن 225 تن . آب آن از چاه تأمین می شود. محصول عمده ٔ آنجا غلات دیم و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) شیخ علی . او راست : ریاض الجنان . چ 1312 هَ . ق . بمبئی . و در آن کتاب از سیرت نبوی بحث کرده و در پایان آن از خلفای فاطمی ذکری بمیان آورده است . (از معجم المطبوعات مصر).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) عبدالمحسن برکمانی . یکی از اشراف مکه . او راست : الرحلة الیمانیة. چ چاپخانه ٔ السعادة 1912 م . (از معجم المطبوعات مصر).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) قزوینی . اسمش میرزا شرف جهان و فضایل و کمالات و درجاتش مستغنی از توصیف و خود از سادات حسینی و خلف الصدق قاضی جهان نواده ٔ سیف الصدق بوده که در زمان سلطان اولجایتو محترم بوده و خود در خدمت نواب شاه طهماسب صفوی کمال اعتبار داشت ولی آخرالامر گوشه نشینی اختیار کرد. از اشعار اوست :
می دمد باد مشکبار بهار
ساقیا خیز و جام باده بیار
خوش بود باده خاصه موسم گل
خوش بود عیش خاصه فصل بهار
منم آن رند لاابالی مست
منم آن عاشق قلندروار
که برد در حریم میخانه
چون شوم گرم باده و مزمار
ساقی از من به جرعه ای خرقه
مطرب از من به نغمه ای دستار
چار تکبیر گفته بر ناموس
بر سر چارسوی این بازار
در ضمیرم همه محبت دوست
برزبانم همه حکایت یار...
کس نداند که را گرفتم دوست
کس نداند که را گرفتم یار
ای شرف مست عشقی و ترسم
که کنی راز خویشتن اظهار
چند گویی سرود این پرده
پرده ٔ خویش می دری هش دار.
رجوع به مجمعالخواص ص 139 و فرهنگ سخنوران شود.
می دمد باد مشکبار بهار
ساقیا خیز و جام باده بیار
خوش بود باده خاصه موسم گل
خوش بود عیش خاصه فصل بهار
منم آن رند لاابالی مست
منم آن عاشق قلندروار
که برد در حریم میخانه
چون شوم گرم باده و مزمار
ساقی از من به جرعه ای خرقه
مطرب از من به نغمه ای دستار
چار تکبیر گفته بر ناموس
بر سر چارسوی این بازار
در ضمیرم همه محبت دوست
برزبانم همه حکایت یار...
کس نداند که را گرفتم دوست
کس نداند که را گرفتم یار
ای شرف مست عشقی و ترسم
که کنی راز خویشتن اظهار
چند گویی سرود این پرده
پرده ٔ خویش می دری هش دار.
(از آتشکده ٔ آذر چ شهیدی صص 230-231).
رجوع به مجمعالخواص ص 139 و فرهنگ سخنوران شود.
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) کوهی است نزدیک کوه شریف ، و در کوه شرف است حمای ضریه وربده . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از معجم البلدان ). || موضعی است به اشبیلیه . || محله ای است به مصر. (منتهی الارب ).
شرف . [ ش َ رَ ] (اِخ ) یا شرف برسوی . او راست : کتاب «مفاتیح النجوم و مصابیح العلوم » که از کتاب کفایة التعلیم غزنوی ملخص نموده است . (یادداشت مؤلف ).
شرف . [ ش َ رَ ] (ع مص ) بزرگ و بلندقدر شدن و عالی مرتبه گردیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بزرگوار شدن . (المصادر زوزنی ) (برهان ) (دهار). شرافة. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به شرافت و شرافة شود. || دوام کردن بر خوردن کوهان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). || بلند شدن گوش و کتف . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رسیدن کسی بر امر بزرگی از خیر و یا شر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
شرف . [ ش َ رَ] (اِخ ) ابن محمد معافری . محدث است . (منتهی الارب ).
شرف . [ ش ُ ] (ع ص ) ماده شتر کلانسال . (ناظم الاطباء).
شرف . [ ش ُ رَ ] (ع اِ) ج ِ شُرَفَة. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ شَرفَة. (یادداشت مؤلف ) (دهار). ج ِ شرفة به معنی کنگره ها. (آنندراج ) (مقدمه ٔ لغت میر سید شریف جرجانی ص 2) :
قصر و جاه و شرف و عمر تو بادا معمور
تا به فردوس برین برشده در ساو و شُرف .
رجوع به شرفة شود.
قصر و جاه و شرف و عمر تو بادا معمور
تا به فردوس برین برشده در ساو و شُرف .
سوزنی .
رجوع به شرفة شود.
شرف . [ ش ُ رُ ] (ع اِ) فتنه و آشوب . (ناظم الاطباء). || بناهایی که دارای کنگره ها باشند. (از اقرب الموارد). || (ص ) ج ِ شارِف . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شارف و شَرَف شود.
- بر شرف زوال یا هلاک بودن یا شدن ؛ در آستانه ٔ مرگ و نابودی قرار گرفتن : و گرنه شما بر شرف هلاکید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 50). بر شرف هلاک شد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 27). ملک خویش بر شرف زوال دید و اعوان و انصار خود را طعمه ٔ سباع یافت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 26). دلی غمناک و چشمی نمناک و جانی بر شرف هلاک . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 68).
- در شرف ؛ نزدیک به . در حال ِ: این ساختمان در شرف خراب شدن است . (فرهنگ فارسی معین ).
- در شرف کاری ؛ نزدیک آن : در شرف حرکت ؛ در جناح حرکت . در شرف موت بودن ؛ در آستانه ٔ مرگ بودن .
شرف . [ ش ُرْ رَ / ش ُ رُ ] (ع ص ) ج ِ شارِف . (ناظم الاطباء). رجوع به شارف شود.
شرف. [ ش َ ] ( اِ ) آستانه در. ( ناظم الاطباء ). || تخته ای که در پیش در نصب سازند. ( از برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آواز آهسته مانند آواز پای مردم. ( از ناظم الاطباء ).
شرف. [ ش َ ] ( ع مص ) چیره شدن به کسی به بزرگی و یا در حسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). غلبه کردن به شرف. ( تاج المصادر بیهقی ). || کنگره ساختن برای حائط. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
شرف. [ ش َ رَ ] ( ع مص ) بزرگ و بلندقدر شدن و عالی مرتبه گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). بزرگوار شدن. ( المصادر زوزنی ) ( برهان ) ( دهار ). شرافة. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شرافت و شرافة شود. || دوام کردن بر خوردن کوهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء )( از اقرب الموارد ). || بلند شدن گوش و کتف. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رسیدن کسی بر امر بزرگی از خیر و یا شر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
شرف. [ ش َ رَ ] ( ع اِ ) بلندی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || جای بلند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). مکان مرتفع.( فرهنگ فارسی معین ). || بزرگی آبایی. ( ازاقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || بزرگی ذاتی و بلندی حسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مرتبه و قدر. ( منتهی الارب ). علو و مجد. ( اقرب الموارد ). || تقوی و پرهیزکاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کوهان شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || بینی. ( از اقرب الموارد ). || تک اسب. ( ناظم الاطباء ). تک اسب که یک غایت جری آن است یا مقدار یک گروه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مقدار یک میل مسافت. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || رسیدگی بر امر بزرگ خواه خیر باشد و یا شر. ( ناظم الاطباء ).
- علی شرف ؛ بر طرف و کناره چیزی. ( ناظم الاطباء ).
- || بر نقطه چیزی. ( ناظم الاطباء ).
|| ( ص ) ج ِ شَریف. ( از یادداشت مؤلف ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ شریف یا مفرد به معنی شریف. ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) بزرگی و بزرگواری و جاه و جلال و درجه و مرتبه. ( ناظم الاطباء ). بلندی و جای بلند و در فارسی با لفظ یافتن و داشتن و کردن مستعمل. ( از آنندراج ). بزرگواری. ( دهار ) ( از مهذب الاسماء ). بلندی. علو. مکان عالی. مجد.بزرگی. بلندی قدر. علو حسب. رفعت. قدر. منزلت. سیادت. فضل. بزرگواری. سرافرازی. بزرگی قدر. نبل. مأثرة. سورة. ( یادداشت مؤلف ). حرمت و آبرو و مجد و افتخار و حشمت و عظمت و عزت. ( ناظم الاطباء ). آبرو. عرض. ( فرهنگ فارسی معین ) :
شرف. [ ش َ ] ( ع مص ) چیره شدن به کسی به بزرگی و یا در حسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). غلبه کردن به شرف. ( تاج المصادر بیهقی ). || کنگره ساختن برای حائط. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
شرف. [ ش َ رَ ] ( ع مص ) بزرگ و بلندقدر شدن و عالی مرتبه گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). بزرگوار شدن. ( المصادر زوزنی ) ( برهان ) ( دهار ). شرافة. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به شرافت و شرافة شود. || دوام کردن بر خوردن کوهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء )( از اقرب الموارد ). || بلند شدن گوش و کتف. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رسیدن کسی بر امر بزرگی از خیر و یا شر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
شرف. [ ش َ رَ ] ( ع اِ ) بلندی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || جای بلند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). مکان مرتفع.( فرهنگ فارسی معین ). || بزرگی آبایی. ( ازاقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || بزرگی ذاتی و بلندی حسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مرتبه و قدر. ( منتهی الارب ). علو و مجد. ( اقرب الموارد ). || تقوی و پرهیزکاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کوهان شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || بینی. ( از اقرب الموارد ). || تک اسب. ( ناظم الاطباء ). تک اسب که یک غایت جری آن است یا مقدار یک گروه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || مقدار یک میل مسافت. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || رسیدگی بر امر بزرگ خواه خیر باشد و یا شر. ( ناظم الاطباء ).
- علی شرف ؛ بر طرف و کناره چیزی. ( ناظم الاطباء ).
- || بر نقطه چیزی. ( ناظم الاطباء ).
|| ( ص ) ج ِ شَریف. ( از یادداشت مؤلف ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ شریف یا مفرد به معنی شریف. ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) بزرگی و بزرگواری و جاه و جلال و درجه و مرتبه. ( ناظم الاطباء ). بلندی و جای بلند و در فارسی با لفظ یافتن و داشتن و کردن مستعمل. ( از آنندراج ). بزرگواری. ( دهار ) ( از مهذب الاسماء ). بلندی. علو. مکان عالی. مجد.بزرگی. بلندی قدر. علو حسب. رفعت. قدر. منزلت. سیادت. فضل. بزرگواری. سرافرازی. بزرگی قدر. نبل. مأثرة. سورة. ( یادداشت مؤلف ). حرمت و آبرو و مجد و افتخار و حشمت و عظمت و عزت. ( ناظم الاطباء ). آبرو. عرض. ( فرهنگ فارسی معین ) :
فرهنگ عمید
= شُرفه
* در شرف چیزی بودن: [مجاز] در آستانۀ چیزی بودن، نزدیک بودن به چیزی.
۱. بزرگوار شدن، بلندقدر شدن، بلندمرتبه شدن.
۲. علو، مجد، بزرگواری، بلندی قدر و مرتبه، بلندی حسب و نسب.
۳. آبرو.
۴. (اسم ) (نجوم ) [مقابلِ هبوط] محلی در منطقه البروج که سیاره در آن تٲثیری قوی دارد.
* در شرف چیزی بودن: [مجاز] در آستانۀ چیزی بودن، نزدیک بودن به چیزی.
۱. بزرگوار شدن، بلندقدر شدن، بلندمرتبه شدن.
۲. علو، مجد، بزرگواری، بلندی قدر و مرتبه، بلندی حسب و نسب.
۳. آبرو.
۴. (اسم ) (نجوم ) [مقابلِ هبوط] محلی در منطقه البروج که سیاره در آن تٲثیری قوی دارد.
۱. بزرگوار شدن؛ بلندقدر شدن؛ بلندمرتبه شدن.
۲. علو؛ مجد؛ بزرگواری؛ بلندی قدر و مرتبه؛ بلندی حسب و نسب.
۳. آبرو.
۴. (اسم) (نجوم) [مقابلِ هبوط] محلی در منطقه‌البروج که سیاره در آن تٲثیری قوی دارد.
= شُرفه
⟨ در شرف چیزی بودن: [مجاز] در آستانۀ چیزی بودن؛ نزدیک بودن به چیزی.
دانشنامه عمومی
شرف به معنی بزرگواری و بلندمرتبگی است. این کلمه در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است. به فردِ بلندمرتبه و بزرگوار، شریف گفته می شود. شریف (در عربی به معنی نجیب، مهتر، و همچنین رفیع و قوی در مقابل وضیع و ضعیف) در بین اعراب عنوان هر مردی است که به سبب مفاخر اجدادی خویش از اشخاص عادی برتر شمرده شود. این برتری که از طریق پدر به پسر منتقل می گردد، «شَرَف» خوانده می شود.
قبل از اسلام در میان اعراب شرط «شرف» آن بوده که در سلسله نیاکان پدری شخص چندتن صاحب مفاخر باشند. پس از ظهور اسلام، با وجود آنکه مبنای هرگونه شرف و برتری تقوی شمرده شد، به سبب تکریم و احترام محمد و خاندان او، اغلب عنوان شریف به مردان بنی هاشم (اعم از آل عباس و آل ابی طالب) اطلاق می شد. از اواخر عهد عباسیان عنوان «شریف» اختصاصاً برای نوادگان علی بن ابی طالب از دو فرزندش حسن مجتبی و حسین بن علی به کار برده می شد. در قرون بعدی با غلبه استعمال سید برای نوادگان حسین بن علی، تدریجاً عنوان «شریف» مخصوص آل حسن شد. شرفا در سراسر عالم اسلامی مورد حرمت و تکریم فوق العاده عامه مسلمین بودند.
قبل از اسلام در میان اعراب شرط «شرف» آن بوده که در سلسله نیاکان پدری شخص چندتن صاحب مفاخر باشند. پس از ظهور اسلام، با وجود آنکه مبنای هرگونه شرف و برتری تقوی شمرده شد، به سبب تکریم و احترام محمد و خاندان او، اغلب عنوان شریف به مردان بنی هاشم (اعم از آل عباس و آل ابی طالب) اطلاق می شد. از اواخر عهد عباسیان عنوان «شریف» اختصاصاً برای نوادگان علی بن ابی طالب از دو فرزندش حسن مجتبی و حسین بن علی به کار برده می شد. در قرون بعدی با غلبه استعمال سید برای نوادگان حسین بن علی، تدریجاً عنوان «شریف» مخصوص آل حسن شد. شرفا در سراسر عالم اسلامی مورد حرمت و تکریم فوق العاده عامه مسلمین بودند.
wiki: ناصر الدین شاه بود. مدیر و مؤسس این روزنامه میرزا محمدحسن صنیع الدوله (اعتمادالسلطنه بعدی) وزیر انطباعات بود. نخستین شماره روزنامه شرف در محرم سال ۱۳۰۰ قمری منتشر گردید و مطالب این روزنامه سراسر به شرح حال رجال و سیاستمداران و هنرمندان ایرانی و غیر ایرانی اختصاص داشت.
wiki: شرف (روزنامه)
شرف (روستا). شرف، روستایی از توابع بخش ماهیدشت شهرستان کرمانشاه در استان کرمانشاه ایران است.
این روستا در دهستان چقانرگس قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹ نفر (۲۲خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان چقانرگس قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹ نفر (۲۲خانوار) بوده است.
wiki: شرف (روستا)
شرف (فیلم). شرف (فیلم) فیلمی به کارگردانی عزیزاله بهادری و نویسندگی سعید مطلبی، عزیزاله بهادری ساختهٔ سال ۱۳۵۴ است.
سعید راد
مرتضی عقیلی
عنایت بخشی
احمد معینی
مجید شهباز
گیتی بهشتی
هنگامه
شهناز
علی دهقان
مختار
حسین صفاریان
مینوش
رؤیا
آتش
سلمان (عنایت بخشی)، مباشر شهبازیان، ثروت اربابش را تصاحب می کند، و پس از مرگ او پسرش امیر (آتش) را به انجمن خیریه می سپارد...
سعید راد
مرتضی عقیلی
عنایت بخشی
احمد معینی
مجید شهباز
گیتی بهشتی
هنگامه
شهناز
علی دهقان
مختار
حسین صفاریان
مینوش
رؤیا
آتش
سلمان (عنایت بخشی)، مباشر شهبازیان، ثروت اربابش را تصاحب می کند، و پس از مرگ او پسرش امیر (آتش) را به انجمن خیریه می سپارد...
wiki: شرف (فیلم)
شرف (ماهنامه). ماهنامهٔ شرف یکی از مهمترین نشریات دوران ناصر الدین شاه بود. مدیر و مؤسس آن میرزا محمدحسن صنیع الدوله (اعتمادالسلطنه بعدی) وزیر انطباعات بود. نخستین شمارهٔ ماهنامهٔ شرف در محرم سال ۱۳۰۰ قمری منتشر شد و مطالب آن سراسر به شرح حال رجال و سیاستمداران و هنرمندان ایرانی و غیر ایرانی اختصاص داشت.
همهٔ شماره های ماهنامه شرف در وبگاه دانشگاه بن
همهٔ شماره های ماهنامه شرف در وبگاه دانشگاه بن
wiki: شرف (ماهنامه)
دانشنامه آزاد فارسی
شرف (اخترشناسی). شَرَف (اخترشناسی)
در احکام نجوم، موقعیت یک ستاره یا خورشید در منطقة البروج، که بیشترین تأثیر سیاره یا خورشید را هنگام قرارگرفتن در آن موقعیت می دانستند. متضاد این وضعیت را هبوط می نامیدند. مثلاً شرف خورشید در درجۀ نوزدهم بُرج حمل و هبوط آن در قرینۀ شرف، یعنی نوزدهم بُرج میزان بود. شرف و هبوط را به همۀ برج های دیگر نیز نسبت می دادند، امّا در درجه ای خاص، تأثیر ستاره را قوی یا ضعیف می شماردند. به جز سیاره ها و خورشید، شرف و هبوط را برای عقدتین ماه نیز در نظر می گرفتند.
در احکام نجوم، موقعیت یک ستاره یا خورشید در منطقة البروج، که بیشترین تأثیر سیاره یا خورشید را هنگام قرارگرفتن در آن موقعیت می دانستند. متضاد این وضعیت را هبوط می نامیدند. مثلاً شرف خورشید در درجۀ نوزدهم بُرج حمل و هبوط آن در قرینۀ شرف، یعنی نوزدهم بُرج میزان بود. شرف و هبوط را به همۀ برج های دیگر نیز نسبت می دادند، امّا در درجه ای خاص، تأثیر ستاره را قوی یا ضعیف می شماردند. به جز سیاره ها و خورشید، شرف و هبوط را برای عقدتین ماه نیز در نظر می گرفتند.
wikijoo: شرف_(اخترشناسی)
شرف (تخلص). رجوع شود به:خراسانی، شرف الدین (۱۳۰۶ـ تهران ۱۳۸۲ش)
wikijoo: شرف_(تخلص)
شرف (نشریه). شَرَف (نشریه)
نشریۀ اجتماعی، خبری و مصور وابسته به ادارۀ کل انطباعات ممالک محروسۀ ایران، چاپ تهران. نخستین شماره، به مدیریت محمدحسن صنیع الدوله (اعتمادالسلطنه)، در اول محرم ۱۳۰۰/۲۱ آبان ۱۲۶۱ش منتشر شد. در هر شماره تصویر یکی از بزرگان مملکت با مختصر شرح حالی از وی چاپ و در صفحۀ اول تصویر ناصرالدین شاه و در صفحۀ سوم تصویر مظفرالدین شاه، ولیعهد او، چاپ می شد. تا شمارۀ هفدهم، هیچ جا اسمی از نقاش تصاویر نیست. در شمارۀ هفدهم و هجدهم، زیر تصاویر اسم ابوتراب غفاری، برادر کمال الملک، چاپ شد و تا شمارۀ ۶۱ (شعبان ۱۳۰۵ق)، در زیر تصویر «باغ و عمارت کامرانیه»، نام وی آمده است. آخرین شمارۀ شرف، یعنی شمارۀ ۱۸۷ (مورخ ۱۳۰۹ق)، بدون ذکر ماهِ انتشار است. ویژگی شرف در زیبایی هنری آن است. خوشنویسان و نقاشان آن از سرآمدان این دو هنر در عصر خود بودند. در ۱۳۵۰ش، دورۀ روزنامۀ شرف تجدید چاپ شد.
نشریۀ اجتماعی، خبری و مصور وابسته به ادارۀ کل انطباعات ممالک محروسۀ ایران، چاپ تهران. نخستین شماره، به مدیریت محمدحسن صنیع الدوله (اعتمادالسلطنه)، در اول محرم ۱۳۰۰/۲۱ آبان ۱۲۶۱ش منتشر شد. در هر شماره تصویر یکی از بزرگان مملکت با مختصر شرح حالی از وی چاپ و در صفحۀ اول تصویر ناصرالدین شاه و در صفحۀ سوم تصویر مظفرالدین شاه، ولیعهد او، چاپ می شد. تا شمارۀ هفدهم، هیچ جا اسمی از نقاش تصاویر نیست. در شمارۀ هفدهم و هجدهم، زیر تصاویر اسم ابوتراب غفاری، برادر کمال الملک، چاپ شد و تا شمارۀ ۶۱ (شعبان ۱۳۰۵ق)، در زیر تصویر «باغ و عمارت کامرانیه»، نام وی آمده است. آخرین شمارۀ شرف، یعنی شمارۀ ۱۸۷ (مورخ ۱۳۰۹ق)، بدون ذکر ماهِ انتشار است. ویژگی شرف در زیبایی هنری آن است. خوشنویسان و نقاشان آن از سرآمدان این دو هنر در عصر خود بودند. در ۱۳۵۰ش، دورۀ روزنامۀ شرف تجدید چاپ شد.
wikijoo: شرف_(نشریه)
فرهنگ فارسی ساره
آبرو، بزرگمنشی، پیره ها، نزدیک به
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] شرف در اصل به معنای بلندی مکان است که به جهت تشبیه بلندی معنوی به بلندی مکانی به شخص برزوگوار، شریف اطلاق می شود.
شرف در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است؛ از این رو، به جهت تشبیه بلندی معنوی به بلندی مکانی، به فردِ بلند مرتبه و بزرگوار، شریف اطلاق شده است.از احکام مرتبط با آن در بابهای بسیاری، نظیر طهارت، صلات، حج، زکات، وکالت، نکاح و قضاء سخن گفته اند.
شریف از صفات خداوند
شریف از صفات خداوند متعال است؛ زیرا همه علو و بلندمرتبگی از آن او است و او بلند مرتبه ترین است؛ چنان که در مرحله بعد صفت اولیای او می باشد.
موارد اطلاق شریف
صفت شریف به کسی که دارای مال و ثروت است یا نزد مردم موقعیت و منزلت ممتاز اجتماعی دارد اطلاق می شود. بنابر این، شریف هم به کسی که از شرف الهی و آخرتی برخوردار است اطلاق می گردد و هم به کسی که دارای شرف دنیوی است. از سوی دیگر، عنوان شریف گاه صفت زمان واقع می شود، گاه مکان و گاهی کلام.
احکام شرف
...
شرف در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است؛ از این رو، به جهت تشبیه بلندی معنوی به بلندی مکانی، به فردِ بلند مرتبه و بزرگوار، شریف اطلاق شده است.از احکام مرتبط با آن در بابهای بسیاری، نظیر طهارت، صلات، حج، زکات، وکالت، نکاح و قضاء سخن گفته اند.
شریف از صفات خداوند
شریف از صفات خداوند متعال است؛ زیرا همه علو و بلندمرتبگی از آن او است و او بلند مرتبه ترین است؛ چنان که در مرحله بعد صفت اولیای او می باشد.
موارد اطلاق شریف
صفت شریف به کسی که دارای مال و ثروت است یا نزد مردم موقعیت و منزلت ممتاز اجتماعی دارد اطلاق می شود. بنابر این، شریف هم به کسی که از شرف الهی و آخرتی برخوردار است اطلاق می گردد و هم به کسی که دارای شرف دنیوی است. از سوی دیگر، عنوان شریف گاه صفت زمان واقع می شود، گاه مکان و گاهی کلام.
احکام شرف
...
wikifeqh: شرف
گویش مازنی
/sharf/ شال گردن - روسری و یا شال تور مانندی که زنان روی سر انداخته و یا مردان به دور گردن پیچند
۱شال گردن ۲روسری و یا شال تور مانندی که زنان روی سر انداخته ...
پیشنهاد کاربران
این واژه تازى ( اربى ) است و برابرهاى آن در پارسى اینها هستند : آزرم Azarm ( پهلوى: شرف ، شرم ، احترام ) ، بورژ Burzh ( پهلوى: شرف ، حرمت ، احترام )
آبرو
شرف علی
شرف: [ اصطلاح طب سنتی ]به ضم اول و فتح ثانی کنگره ها است و در ادویه آنچه در اطراف او زواید و برآمدگیها باشد مشرف نامند مانند سر انار.
ریشه ی واژه ی #شرف ، #مشرف ، #تشریف #اشراف #اشرف در عربی #سرافرازی ، #سرافراز در فارسی ✅
شاید برایتان جالب باشد اما این واژه بن مستقیم از فارسی و بن قدیمی تر از ترکی دارد. ♦️
این واژه همان سرافرازی هست
سرافرازی - سرفرازی
سرف ( سه حروف برای بن شدن در عربی کافیست. )
س - ش تبدیل شونده هستند.
شرف - مشرف
مشرف کسی است که سرافراز است
برای مکان هم استفاده میکنند یعنی کسی که از بقیه بالاتر است و میتوان ببیند.
برای مشرف در ترکی از گوزلمچی - g�zləm�i و باخار - baxar را میتوان استفاده کرد. ♦️
سرافراز
حال با واژه ی *سر* کاری نداشته باشیم که تفاسیری طولانی دارد.
افراز - افروختن - فراز
از آببیلماق ترکی هستند به معنی پریدن به صورت هاپپیلماق هم گفته میشود.
آب به معنی بالا در انگلیسی و زبان های جرمنیک به صورت up
آب در فارسی به معنی آب خوردنی است.
آب خوردنی در زبان های لاتین به صورت آقوا یا آپوا است.
آقوا در ترکی از آخماق - آقماق است به معنی جاری شدن به آب جاری ( نه به آب خوردنی ) ترکان اخ گویند در واژگان مشتق هم دیده شده است آبادانلیق - ائوه دانلیق - اوبا - ائو ( در سومری به صورت e )
آغماق در دیوان لغات ترک به معنی صعود کردن است واژه ی مشترک با آخماق بوده که مشتق شده است از تفسیر حرکت کردن معانی متفاوت گرفته اند. ♦️
از تفسیر جاری شدن ، روان شدن ، حرکت کردن آب سم آپوا یا آقوا را گرفته و از حرکت اشیا یا حیوان یا انسان به تفسیر صعود کردن و حرکت کردن گرفته است.
پس آببیلماق از آغماق به معنی صعود کردن است.
در زبان های جرمنیک به صورت آپ به معنی بالا و در لاتین به معنی آب خوردنی است.
به فارسی به صورت فراز - افروختن - افراز وارد شده است.
سرافرازی را مشتق کرده و به صورت شرف وارد عربی شده است.
به شرف در ترکی اوجالیق - باش اوجالیق و حتی اردم هم گویند اما اردم در اصل به معنی غیرت است غیرت و شرف را گاها یکی میدانند.
افروختن معنی اصلی آن خشمگین شدن است که از تفسیر جنب و جوش چنین معنی گرفته است و از آن معنی روشن کردن را گرفته است. ♦️
واژه ی آب به معانی مختلف معمولا در زبان های ترکی و هند و اروپایی مشترک است.
شاید برایتان جالب باشد اما این واژه بن مستقیم از فارسی و بن قدیمی تر از ترکی دارد. ♦️
این واژه همان سرافرازی هست
سرافرازی - سرفرازی
سرف ( سه حروف برای بن شدن در عربی کافیست. )
س - ش تبدیل شونده هستند.
شرف - مشرف
مشرف کسی است که سرافراز است
برای مکان هم استفاده میکنند یعنی کسی که از بقیه بالاتر است و میتوان ببیند.
برای مشرف در ترکی از گوزلمچی - g�zləm�i و باخار - baxar را میتوان استفاده کرد. ♦️
سرافراز
حال با واژه ی *سر* کاری نداشته باشیم که تفاسیری طولانی دارد.
افراز - افروختن - فراز
از آببیلماق ترکی هستند به معنی پریدن به صورت هاپپیلماق هم گفته میشود.
آب به معنی بالا در انگلیسی و زبان های جرمنیک به صورت up
آب در فارسی به معنی آب خوردنی است.
آب خوردنی در زبان های لاتین به صورت آقوا یا آپوا است.
آقوا در ترکی از آخماق - آقماق است به معنی جاری شدن به آب جاری ( نه به آب خوردنی ) ترکان اخ گویند در واژگان مشتق هم دیده شده است آبادانلیق - ائوه دانلیق - اوبا - ائو ( در سومری به صورت e )
آغماق در دیوان لغات ترک به معنی صعود کردن است واژه ی مشترک با آخماق بوده که مشتق شده است از تفسیر حرکت کردن معانی متفاوت گرفته اند. ♦️
از تفسیر جاری شدن ، روان شدن ، حرکت کردن آب سم آپوا یا آقوا را گرفته و از حرکت اشیا یا حیوان یا انسان به تفسیر صعود کردن و حرکت کردن گرفته است.
پس آببیلماق از آغماق به معنی صعود کردن است.
در زبان های جرمنیک به صورت آپ به معنی بالا و در لاتین به معنی آب خوردنی است.
به فارسی به صورت فراز - افروختن - افراز وارد شده است.
سرافرازی را مشتق کرده و به صورت شرف وارد عربی شده است.
به شرف در ترکی اوجالیق - باش اوجالیق و حتی اردم هم گویند اما اردم در اصل به معنی غیرت است غیرت و شرف را گاها یکی میدانند.
افروختن معنی اصلی آن خشمگین شدن است که از تفسیر جنب و جوش چنین معنی گرفته است و از آن معنی روشن کردن را گرفته است. ♦️
واژه ی آب به معانی مختلف معمولا در زبان های ترکی و هند و اروپایی مشترک است.
کلمات دیگر: