کاوه

کاوه . [ وَ / وِ ] (اِخ ) در پهلوی کاوغ کریستن سن کوشیده است که ثابت کند افسانه ٔ کاوه در اوستا و کتب دینی زردشتی سابقه نداشته و متعلق به عهد ساسانی است و آن را به طرز افسانه های بسیار قدیم دیگر ساخته اند تا بتوانند اصطلاح درفش کاویان را تعبیر کنند و حال آنکه معنی حقیقی آن درفش شاهی است و کاویان منسوب به کوی = شاه = کی - ... داستان کاوه را فردوسی ، طبری ، بلعمی ، مسعودی ، ثعالبی ، خوارزمی و ابن خلدون و تواریخ دیگر آورده اند. (از حاشیه ٔ برهان چ معین با اختصار)، نام آهنگری بوده مشهور که فریدون راپیدا کرد و بر سر ضحاک آورد و درفش کاویانی منسوب به اوست . (برهان ). نام مردی است که در شهر سپاهان - که لشکر ایران در آن جمع و از آنجا به هرجا مأمور می شده اند - ریاست صنعت اسلحه ٔ رزم داشته و جباخانه ، که زره و مغفر و آلات جنگ میساخته ، در دست او بوده و به سلسله ٔ پیشدادیان ارادت و اعتقاد صادقانه داشته . بعداز غلبه ٔ ضحاک علوانی بر جمشید جم و هلاکت جمشید، ظلم و بیداد ضحاک اهالی ایران را بستوه آورد و بدو دل بد کردند و چاره نداشتند. او نیز از ایرانیان آسوده دل نبود چون فریدون بن آتبین - یا آبتین - از فرانک بزاد در لارجان مازندران در بیشه بشیر گاو پرورش یافت تا به حد رشد رسید و ضحاک بر وی دست نیافت . هواخواهان در انتظار خروج وی بودند. کاوه با دانایی که صاحب علوم غریبه بود آشنایی گرفت . او بر نطعی از چرم شکل صد در صد برنگاشت و بکاوه سپرد و بدو گفت : این را علمی بساز که با هر که روبرو شوی غالب گردی و اگر از نژاد جمشید تنی پیدا کنی کارها رونق خواهد گرفت . کاوه پسران خود قارن و قباد را بتحریک سپاهیان مأمور نمود و با گماشتگان ضحاک محاربه کرد و با سپاهی به ری آمد و فریدون را آگاه کرد و سپس گرزی به ترکیب سر گاو برای او ساخت و خروج کردند و ضحاک را گرفتند و در چاهسار کوه دماوند نگونسار کردند. فریدون استقرار یافت و کاوه را با سپاه به تسخیر قسطنطنیه فرستاد. وی مدت بیست سال بتسخیر بلاد پرداخت و حکومت شهر سپاهان خاصه ٔ وی گردید. (از انجمن آرای ناصری ) :
خروشید و زد دست بر سر زشاه
که شاها منم کاوه ٔ دادخواه .

فردوسی .

که چون قارن کاوه جنگ آورد
پلنگ از سنانش درنگ آورد.

فردوسی .

کاوه که داند زدن بر سر ضحاک پتک
کی شودش پای بند کوره و سندان و دم ؟

خاقانی .

کاوه را چون فر افریدون یافت
چه غم کوره و سندان و دم است .

خاقانی .

منم آن کاوه که تأیید فریدونی و بخت
طالب کوره و سندان شدنم نگذارند.

خاقانی .

رجوع به درفش کاویان و اختر کاویان و برهان قاطع چ معین شود.

به معنی پادشاه. . . از اسامی قدیمی ایرانی. .

مقبره کاوه آهنگر در دهستان کاوه شهر
چادگان اصفهان

این دهستان محل سکونت ایل لر بختیاری

نام ‘کاوه’ به معنای �زبردست، آگاه، رهبر� است و از ریشۀ هندواروپایی زیر بر جای مانده که معنای آن �دریافتن، پی بردن، حس کردن؛ نگاه کردن� بوده است:

* ( s ) kewh₁ -

از این ریشۀ هندواروپایی در زبان های دیگر واژه های زیر بر جای مانده:

در انگلیسی hear �شنیدن�

در آلمانی h�ren �شنیدن�

در انگلیسی show �نمایش دادن؛ دیده شدن�

در آلمانی schauen �نگریستن�

درلاتینی caveō �مراقب بودن�

در اوستایی - kavi �زبردست، آگاه، رهبر ( نام کسان و لقب شاهزادگان برخی قوم های ایران باستان بوده ) �

در سنسکریت - kavi �دانا، آگاه�

در یونانی kȗdos �نام آور، پرآوازه�

در اسلاوی کهن کلیسایی ču �حس کرد، پی برد�

در اسلاوی کهن کلیسایی čudo �معجزه، چیز چشم گیر و شگفت�

جزء ‘کی’ در نام هایی مانند ‘کیخسرو’ و ‘کیکاووس’ و نیز نام های ‘کاووس’ و ‘قباد ( = کَواد ) ’ هم از همین ریشه هستند.

کاوه

معنی کاوه: یکی از خاندانهای مشهور پهلوانی دوره اساطیری ایران . به معنی پادشاه.

کاوه : /kāve/ کاوه : ( = گاودرفش ) ، 1 - عَلَم و رایَت گاو؛ 2 - ( اَعلام ) نام شخصیتِ اساطیری شاهنامه و آهنگری ایرانی که روزبانان ضحاک هفده پسر او را کشته و قصد داشتند آخرین فرزند او را نیز قربانی ماران دوش ضحاک سازند، کاوه دادخواهان به مجلس ضحاک در آمد و خروشید او با قیام خود مردم را گرد آورد تا به نزد فریدون رفتند و او را به شاهی برگزیدند.

کاوه
نوع :پسر
ریشه : کردی
معنی : یکی از با اصالت ترین اسم های قدیمی زیبا . یکی از شخصیت های شاهنامه فردوسی

بله درسته
فردوسی در داستان قیام کاوه آهنگر علیه ضحاک ماردوش در شاهنامه به کُردها چنین اشاره می کند:

هنگامی که ضحاک ماردوش برای آرام کردن مارهای روی دوشهایش به پیروی از اهریمن دستور داد تا هر روز دو جوان ایرانی را بکشند و مغزسرهایشان را طعمه مارها کنند، در این هنگام دو آشپز ایرانی به نام های ارمایل و گرمایل به زیرکی خود را به دربار رساندند و در آشپزخانه ضحاک مشغول کار شدند.

این دو نفر هر روز یکی از دو جوان را که رشید تر از دیگری بود رها می کردند و مغز سر دومی را با مغز سر گوسفندی می آمیختند و طعمه مارها می کردند. تا دست کم یکی از دو نفر را نجات داده باشند. جوان رشید رهایی یافته به کوه ها پناه می برد و در آن جا چوپانی پیشه می کرد و پنهانی روزگار می گذرانید.

فردوسی سپس می گوید:
خورشگر بدیشان بزی چند و میش سپردی و صحرا نهادند پیش
کنون کُرد از آن تخمه دارد نژاد که ز آباد ناید به دل برش یاد

یعنی از افزایش نسل این جوانان نژاده و رشید، جمعیت �کُرد� پدید آمد. [۴۹][۵۰][۵۱]

فردوسی از زبان کاوه آهنگر هنگام قیامش ضد ضحاک می گوید:
بپویید کاین مهتر آهرمنست جهان آفرین را به دل دشمن است
همی رفت پیش اندرون مرد گُرد ( زبانشناسان به کُرد تعبیر کرده اند و البته پهلوان ) جهانی برو انجمن شد نه خرد

که این اوج حضور کُردها در شاهنامه فردوسی است که در داستان کاوه آهنگر و ضحاک است که بعد از قیام کاوه آهنگر و پیروزی در برابر ضحاک؛ فردوسی نژاد �کُرد� را از کاوه آهنگر می داند که عمده این نژاد ساکن کوهستان های غرب ایران شدند و با ازدیاد جمعیتشان متحد شدند و ضحاک را سرنگون کردند.

دلیل این موضوع بر یقین است. در گذشته اهورایی ایران زمین حوادثی چون حمله بربرها و اقوام مهاجم همچنین گرمای بیش از اندازه سبب می شد گروهی از آریایی ها به کوهستان ها پناه ببرند؛ و معمولاً برای تأمین مایحتاج روزانه دست به شکار و دامداری می زدند. بعد از گذشت چندی لقب کورتی ( کُردی ) یعنی مردمان کوهستان برآن ها گذارده شد و این اولین شکل گیری نژادی در ایران است که مربوط به هزاره سوم قبل از میلاد و حکومت بزرگ کوتی ها در ایران می شود که سرزمین آن ها کوتیوم یا در زبان آشوری گوتیوم نامیده شد. واژه کُرد یا گُرد شکل گرفت. بعدها همین گوتیوم تبدیل به کشور ماد شد که اولین حکومت بزرگ کُردان شکل گرفت.

پرچم ساسانیان همون درفش کاویانی هست که چون ساسانیان از استان کرمانشاه بودند و کرد هستند خودشون رو از خون کاوه آهنگر می دونستن پرچمشون با درفش کاویانی یکی بود

کاوه ینی اسم من :
کاوه ینی شهامت انجام دادن کارهای ⬇️
کاوه ینی ایستادگی با ظلم و زور ستم.
کاوه ینی اگاهی از کاری و انجام ان.
کاوه ینی صفت قهرمانان در افسانه ها و تاریخ.
تا الان کسی با فامیلی صدام نکردن هرگز، خوشحالی ینی اسمم کاوه است. 🙏

کاوه ینی اسم من که خوشحالم از این مهبت که اسمم ایرانی است و تو خاک خودم ارزشی برای خودم میدونم حس ایرانی بودن و افتخار برام داره.

کاوه ینی عشق مامان
کاوه ینی پادشاه مامان
کاوه ینی عمر بابا
دوست داریم ⁦❤️⁩⁦👩‍❤️‍💋‍👨⁩

کاوه:کاوه در زبان پهلوی می بایست در ریخت کاوگ kāwag به کار می رفته است . این نام ، به گمان بسیار ، با " کَوِی " یا " کی " در پیوند است . کاوه در اوستا نیامده است . یوستی ریخت اوستایی آن را کاوَیکه kāv ( ā ) yaka گمان زده است .
( ( خروشید و زد دست بر سر ز شاه
که شاها منم کاوهٔ دادخواه ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 302. )

کاوه من ، ، یعنی پسری از تبار کورش ، یعنی تعلیم تربییت دادن پسری که بتواند بزودی زود همچون کاوه اهنگر ، ریشه ظلم وفساد راریشه کن کرده، به امید پروردگار یکتا ، اهورمزدا ، ایران زمین ،

بابا همچین اسمایی نذارید رو بچه هاتون
پس فردا یکی میاد میخواد بنویسه
آقا کاوه
میشه آقا گاوه
به فکر بچه هاتون باشید !

در جمله ( استفاده یک کاوه برای آشکارسازی الکترون ) کاوه چه معنی ای میده؟

در گویش کابلی، کاوه همچنان به یک ابزاری گفته میشود که در جوشکاری ( لحیمکاری ) از آن کار گرفته میشود و با نیروی کهربایی ( برق ) ویا گازی کار میکند
soldering iron/fer � souder