بیماری دوپویترن

بیماری دوپویترن یا انقباض دوپویترن (به انگلیسی: Dupuytren's contracture یا Dupuytren's disease) انقباض و جمع شدگی انگشتان دست یا پا است که بعلت بیش رویش نیام کف دست یا پا و جمع شدگی آنها، انگشتان در حالت فلکسیون، ثابت می مانند. این بیماری که علت ناشناخته دارد برای اولین بار توسط جراح و کالبدشکاف فرانسوی بارون گیوم دوپوئیتران در سال ۱۸۳۱ گزارش و درمان شده است.
بیماری پیرونی
تغیرات بافت کلاژن و هیپرپلازی دسته های نیام کف دست باعث بروز بیماری می گردد، ولی علت ایجاد آن مشخص نیست. این الیاف بافت همبند ضخیم شده و جمع میگردند و در ابتدا به صورت گرهک هستند ولی به تدریج به همدیگر پیوسته و بشکل نوار ضخیم و سفت باعث خم شدن انگشت مربوطه می شوند. هرچند علت بیماری مشخص نیست ولی عامل ژنتیکی در بروز آن مؤثر است. نوع و شدت کار شخص ارتباطی با بروز بیماری ندارد.
شیوع بیماری در مردان بالاتر از سن ۴۰ سال است ولی در زنان و کودکان هم دیده می شود و در میان جمعیت شمال اروپا شیوع بیشتری دارد.
علائم بیماری شدت و ضعف مختلف دارد و از وجود یک گرهک کوچک تا جمع شدگی کامل انگشت متغیر است. معمولاً انگشت جهارم و کوچک گرفتار می شوند ولی در انگشتان دیگر نیز دیده می شود. در مواردی که بیماری پیشرفته گردد سفتی نیام بشکل نوار از کف دست تا انگشت امتداد دارد و همانند تاندون خم کننده انگشت خودنمایی می کند.