زبان نورس باستان

نورس باستان یکی از زبان های ژرمنی شمالی بوده که در عصر وایکینگ ها در میان ساکنان اسکاندیناوی و سکونت گاه های ایشان در آن سوی دریاها گویشورانی داشته است. این زبان تا پیرامون ۱۳۰۰ میلادی زنده بوده است.
این زبان از زبان کهن تر نیا-نورس در سدهٔ هشتم میلادی زاده شد. نوشته های نورس باستان به سدهٔ پانزدهم میلادی باز می گردد.
نورس باستان سه لهجه داشته است: نورس خاوری باستان، نورس باختری باستان و گوت لندی باستان. لهجهٔ نورس خاوری باستان در شرق نروژ و نورس باختری باستان در غرب سوئد گویشورانی داشته است. زبان های ژرمنی شمالی کنونی از نورس باستان مشتق شده اند. این زبان ها عبارتند از ایسلندی، فاروئی، نروژی، دانمارکی و سوئدی. گویشوران به این زبان ها هنوز کمابیش قابلیت درک زبان های یکدیگر را دارا هستند.
زبان نورس باستان نخست با خط رونی نوشته می شد و سپس خط لاتین جایگزین رونی شد.