دادستان دینی

کتاب دادِستان دینی (پهلوی: Dādestān ī Dēnīg)، (آی پی ای: «داوری های دینی») یا پرسش نامه (پهلوی: Pursišn-Nāmag) (آی پی ای: «کتابِ پرسش ها») از تألیفات منوچهر و از جمله دانشنامه های دینی زرتشتی به زبان پارسی میانه است. دادستان دینی که به معنای احکام دینی است یکی از کتابهای بزرگ و معتبر به زبان پهلوی است که در قرن نهم میلادی تألیف شد. همانگونه که از نام این کتاب پیداست مطالب آن دربارهٔ احکام و امور دینی و همچنین روایت های پیرامون دین زرتشتی است.
تفضلی، احمد و ژاله آموزگار.زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن. تهران: انتشارات معین، ۱۳۷۵.
صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات ایران (جلد یکم)، انتشارات فردوسی، چاپ هفدهم
این کتاب شامل پاسخ های منوچهر به نود و دو پرسشی است که مهرِخورشید، پسر آذرماه و سایر زرتشتیان از او کرده اند. منوچهر برادر زادسپَرَم و فرزند گُشن جم بود. وی پیشوای زرتشتیان کرمان و فارس بوده است و در نیمه دوم قرن سوم هجری می زیسته است. ضمن این پرسش و پاسخ ها مطالب گوناگونی از قبیل اصول باورهای زرتشتی، اسطوره ها و آیین های دینی آمده است. این کتاب نثر پیچیده ای دارد و از نظر مسائل و دشواری هایی که زرتشتیان در سده سوم هجری در برخورد با مسلمانان داشته اند، دارای اهمیت است.

دادِسْتانِ دینی
(یا: داتستان دینیک) تألیف منوچهر پسر گُشْنْ جَم، کتابی به فارسی میانه، مشتمل بر پاسخ های مؤلف به ۹۲ پرسشی که مهرخورشید پسر آذرماه و دیگر بهدینان، دربارۀ مسائلی نظیر اصول عقاید، علم اخلاق، قوانین و حقوق، آیین های دینی، آفرینش، بهشت و دوزخ و رستاخیز، کارهای نیک و گناهان و اندرزها و غیره از او پرسیده اند. این کتاب از نظر پرداختن به مسائل مربوط به زردشتیان در جامعۀ مسلمانان قرون نخستین اسلامی اهمیت دارد. نثر کتاب سنگین و پیچیده است. مؤلف کتاب، برادر زادسپرم، هیربد و رئیس طبقۀ روحانیان پارس و کرمان در نیمۀ دوم قرن ۳ق/۹م بوده است. اصل پهلوی متن در بمبئی به چاپ رسیده است (۱۸۸۲). ترجمۀ انگلیسی آن در سلسلۀ کتب مقدس شرق منتشر شده است (۱۸۹۷).