ارتاکوانا

آرتاکوانا. آرتاکوانا (به یونانی: Ἀρτακόανα)، یکی از شهرهای باستانی حوزهٔ هریرود و مرکز و شهر عمدهٔ ولایت هریوا در ایران باستان پیش از حملهٔ اسکندر مقدونی به ایران بوده است.
دیستا Dista
ناباریس Nabaris
تائووا Taua
آئوگارا Augara
بیتاکسا Bitaxa
سرماگانا Sarmagana
سوسیا Susia
مورخان قدیم یونانی از آن به نام های مختلف یاد کرده اند. آریان در کتابش آناباسیس آن را آرتاکوانا (Artacoana) نامیده و کورتیوس آن را آرتاکانا (Artacana) خوانده. بطلمیوس این شهر باستانی را با کمی تحریف بنام آرتیکوادنا (به یونانی: Ἀρτικαύδνα، Articaudna) یاد کرده. دیودوروس هم نامش را خورتاکوانا (Chortacana) گفته و پلینی و استرابون هر دو آن را آرتاکائنا (Artacaena) نامیده اند. به نظر می رسد نوشته ٔ استرابون صحیح تر باشد و مرکز ساتراپی هریوا را «اَرته کانا» می نامیده اند که بزبان امروزی «اردکان» گفته می شود.
بطلمیوس در کتاب جغرافیایش نام چند شهر دیگر هریوا را نیز برده که این نمایانگر حاصلخیزی و آبادانی در هریوا بوده است. شهرهای دیگر هریوا، بگفتهٔ بطلمیوس و آریان عبارت بودند از*:
ریشهٔ این نام هنوز نامعلوم است و اینکه آرتاکوانا همان شهر هرات امروزی باشد نیز مورد ابهام است. اگرچه موقعیت استراتژیک هرات نمایانگر باستانی بودن آن است و این گمان می رود که هر دو نام یک شهر باشند. بطلمیوس موقعیت این شهر را در شمال غرب «اسکندریه آریا» قرار داده است. ازین معلوم می شود که موقعیت این شهر از مجاورت شهر اسکندریه آریا که بدست اسکندر آباد شده بود، چندان دوری نداشت. هوراس هیمن ویلسون (۱۸۶۰-۱۷۸۶) خاورشناس انگلیسی، برین عقیده است که شهرهای ارتاکوانا، اسکندریه و آریا هر سه در هرات امروزی جمع شده اند. گفتنی است در اوایل سدهٔ نوزدهم یک منشور از دوران هخامنشیان در نزدیکی هرات پیدا شده است.