[ویکی فقه] سیدعلی بهشتی، از علما و روحانیون فعال سیاسی شیعه افغانستان در قرن چهاردهم هجری می باشد.
وی فرزند سیدنبی بود و در ۱۳۰۸ ش در خانواده ای روحانی در روستای «سنگ تخت ورس» از توابع بامیان به دنیا آمد. تحصیلات خود را نزد پدرش آغاز کرد و مقدمات را از پدر و شیخ ابراهیم عالمی و شیخ محمدعلی دایکمندی آموخت و برای ادامه تحصیل به «یکاولنگ» رفت و حدود شش سال از درس شیخ موسی کلانی استفاده کرد و جزو شاگردان مقرب و خاص او در آمد.سیدعلی در ۱۳۳۴ وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و پس از تکمیل سطوح عالی در دروس خارج فقه حضرات آیات: سید محسن حکیم و سید محمود شاهرودی و خارج اصول آیت الله خویی شرکت کرد و در کنار آنها، تفسیر، حکمت و هیات را فرا گرفت و خود نیز به تدریس پرداخت. در ۱۳۴۱ به کشورش بازگشت و در زادگاهش ساکن شد و با همکاری برخی از نیکوکاران محل، مدارس علمیه ای بنا کرد و به تدریس طلاب پرداخت.
وی فرزند سیدنبی بود و در ۱۳۰۸ ش در خانواده ای روحانی در روستای «سنگ تخت ورس» از توابع بامیان به دنیا آمد. تحصیلات خود را نزد پدرش آغاز کرد و مقدمات را از پدر و شیخ ابراهیم عالمی و شیخ محمدعلی دایکمندی آموخت و برای ادامه تحصیل به «یکاولنگ» رفت و حدود شش سال از درس شیخ موسی کلانی استفاده کرد و جزو شاگردان مقرب و خاص او در آمد.سیدعلی در ۱۳۳۴ وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و پس از تکمیل سطوح عالی در دروس خارج فقه حضرات آیات: سید محسن حکیم و سید محمود شاهرودی و خارج اصول آیت الله خویی شرکت کرد و در کنار آنها، تفسیر، حکمت و هیات را فرا گرفت و خود نیز به تدریس پرداخت. در ۱۳۴۱ به کشورش بازگشت و در زادگاهش ساکن شد و با همکاری برخی از نیکوکاران محل، مدارس علمیه ای بنا کرد و به تدریس طلاب پرداخت.